Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Maximilian Bircher-Benner

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Dr. Maximilian Oskar Bircher-Benner, voor zijn huwelijk in 1893 Bircher (Aarau, 22 augustus 1867Zürich, 24 januari 1939) was een Zwitsers arts en voedingshervormer, die de muesli populariseerde.

Leven

Bircher-Benner had als kind al belangstelling voor geneeskunde en volgde deze studierichting in Zürich en Berlijn na zijn schooltijd aan de Alte Kantonsschule Aarau. Hij gradueerde in 1891 in Zürich en promoveerde in 1897 met het proefschrift Über den nevus pilosus. Al in zijn studententijd hield hij zich bezig met natuurgeneeskunde, hydrotherapie en diëtetiek. Hij was sterk onder de indruk van de fysioloog Justus Gaule (1849-1939) en van de psychiater en geheelonthouder Auguste Forel.

Op 1 december 1891 vestigde hij zich onmiddellijk na zijn studie als huisarts in het industriegebied Zürich-Aussersihl (Hafnerstrasse 60). Hij nam tijd vrij om naar Berlijn te reizen om bij te leren over de waterkuur van Sebastian Kneipp, bezocht de kliniek van Heinrich Lahmann bij Dresden om zich te informeren over de daar gebruikte dieettherapie, en beluisterde in Wenen de lezingen over hydrotherapie van dr. Wilhelm Wintemitz.[1]

In de late herfst van 1897 opende hij een kleine privékliniek op de Zürichberg (Asylstrasse 35) en exploiteerde ook een ’Centralbad’ in het centrum van Zürich (Waldmannstrasse 9), dat hij samen met zijn collega Heinrich Hotz beheerde.

In 1903 formuleerde hij zijn ideeën in een boek: Kurze Grundzüge der Ernährungs-Therapie auf Grund der Energie-Spannung der Nahrung. Het boek trok genoeg andacht, zodat hij spoedig zijn kliniek moest uitbreiden.

In 1904 opende Bircher-Benner een sanatorium op de Zürichberg op een toplocatie boven het meer (Keltenstrasse 48), dat hij ’Lebendige Kraft’ noemde.

In zijn sanatorium in Zürich werd een uitgebalanceerd dieet van rauwe groenten en fruit gebruikt om patiënten te genezen. Dat was in tegenstelling tot de gangbare opvattingen aan het einde van de 19e eeuw, waarin men meende dat men gekookte voeding en vlees moest eten. Bircher-Benner geloofde dat rauwe voedingsmiddelen voedzamer waren omdat ze directe energie van de zon bevatten. Hij was een van de eerste wetenschappers in de moderne tijd in Europa die geloofde dat voedsel gebruikt kon worden om het lichaam gezond te houden in plaats van simpelweg honger te stillen. Hij moedigde mensen met een goede gezondheid aan om dagelijks ongeveer 50% rauw voedsel te eten, en voor mensen met een slechte gezondheid om 100% rauw voedsel te eten. Bircher-Benners zussen, Alice Bircher en Berta Brupbacher-Bircher, creëerden vele recepten met rauw voedsel om een rauwkostdieet aantrekkelijker te maken. Door deze hulp van zijn zussen werd zijn sanatorium enorm populair en breidde hij zijn kliniek uit.

Publicaties

  • Grundzüge der Ernährungstherapie auf Grund der Energiespannung der Nahrung, Berlijn, 1903.
  • Die Grundlagen unserer Ernährung, Berlijn, 1921.
  • Der Menschenseele Not. Erkrankung und Gesundung, Wendepunkt-Verlag, Zürich, deel I: 1927; deel II: 1933
  • Vegetabile Heilkost, in: Neue Deutsche Klinik, 11e boekdeel. Aanvullingsdeel (Ergänzungsband) 1; gelijktijdig verschenen in: Klinische Fortbildung, jaargang 1, Urban en Schwarzenberg, Berlijn en Wenen, 1933, p. 109–168.
  • Diätetische Heilbehandlung: Erfahrungen und Perspektiven, Stuttgart, 1935.
  • Vom Wesen und der Organisation der Nahrungsenergie, Stuttgart, 1936.
  • Vom Werden des neuen Arztes: Erkenntnisse und Bekenntnisse, Dresden, 1938.
  • Max Bircher-Benner: Ordnungsgesetze des Lebens. Drei Vorträge für die „Food Education Society“. Bircher-Benner, Bad Homburg, 1938.
  • Die Verhütung des Unheilbaren, Wendepunktverlag Zürich, Leipzig, Wenen.
  • Ernährungskrankheiten, deel 1 en 2, 1928 Wendepunktverlag Zürich, Leipzig.

Verwijzingen