Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Maurice Mességué: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
kGeen bewerkingssamenvatting
(foto)
Regel 1: Regel 1:
{{Infobox persoon
{{Infobox persoon
| naam          = Maurice Messegué
| naam          = Maurice Mességué
| afbeelding    =  
| afbeelding    = Maurice Messegue.jpg
| onderschrift  =  
| onderschrift  = Maurice Mességué
| volledigenaam  =  
| volledigenaam  =  
| geboortedatum  = [[14 december]] [[1921]]
| geboortedatum  = [[14 december]] [[1921]]
Regel 14: Regel 14:
| politiek      = burgemeester van Fleurance (1971)
| politiek      = burgemeester van Fleurance (1971)
| zieook        =  
| zieook        =  
| website        =  
| website        = http://www.messegue.com/
| portaal        =  
| portaal        =  
}}
}}
'''Maurice Mességué''' ([[14 december]] [[1921]], [[Colayrac-Saint-Circq]] (bij [[Toulouse]]), [[Lot-et-Garonne]], [[Frankrijk]]) is een Franse [[fytotherapie|fytotherapeut]].
'''Maurice Mességué''' ([[14 december]] [[1921]], [[Colayrac-Saint-Circq]] (bij [[Toulouse]]), [[Lot-et-Garonne]], [[Frankrijk]]) is een Franse [[fytotherapie|fytotherapeut]].


Regel 23: Regel 22:
De Franse „Kruidenpaus” verkondigt sinds het begin van de jaren 1950 een op geneeskrachtige kruiden gebaseerde gezondheidsleer en voedingswetenschap. Mességué maakte uit de uit de fytotherapie een eigen beroep. Zijn ervaring putte hij uit 300 jaar familietraditie. Hij behandelde personen zoals bijvoorbeeld [[Jean Cocteau]], [[Winston Churchill]] en bondskanselier [[Konrad Adenauer]]. In 1958 richt hij in Fleurance in het département [[Gers (Département)|Gers]] zijn eerste firma op, gespecialiseerd op cosmetica op plantaardige basis, en noemt dit bedrijf ''Laboratoires des Herbes Sauvages''.
De Franse „Kruidenpaus” verkondigt sinds het begin van de jaren 1950 een op geneeskrachtige kruiden gebaseerde gezondheidsleer en voedingswetenschap. Mességué maakte uit de uit de fytotherapie een eigen beroep. Zijn ervaring putte hij uit 300 jaar familietraditie. Hij behandelde personen zoals bijvoorbeeld [[Jean Cocteau]], [[Winston Churchill]] en bondskanselier [[Konrad Adenauer]]. In 1958 richt hij in Fleurance in het département [[Gers (Département)|Gers]] zijn eerste firma op, gespecialiseerd op cosmetica op plantaardige basis, en noemt dit bedrijf ''Laboratoires des Herbes Sauvages''.


In 1971 werd Mességué burgemeester van Fleurance. Hij waarschuwde de bevolking over het gevaar van vervuiling door [[insecticide]]n en [[onkruidverdelger]]s en startte een campagne ten gunste van biologische voeding. In zijn firma ''Fleurance chez Soi-Maison de Maurice Mességué'' ontwikkelde hij zijn cosmetische en fytotherapeutische producten. In april 1988 ontving hij voor zijn schoonheidsolie ''IRIONE'' de ''Oscar de la Cosmétique''.
In 1971 werd Mességué [[burgemeester]] van Fleurance. Hij waarschuwde de bevolking over het gevaar van vervuiling door [[insecticide]]n en [[onkruidverdelger]]s en startte een campagne ten gunste van biologische voeding. In zijn firma ''Fleurance chez Soi-Maison de Maurice Mességué'' ontwikkelde hij zijn cosmetische en fytotherapeutische producten. In april 1988 ontving hij voor zijn schoonheidsolie ''IRIONE'' de ''Oscar de la Cosmétique''.


Na de oprichting van het ''Institut Maurice Mességué'' trok hij zich in 1994 terug uit de zaak. De firma ''Les Laboratoires Maurice Mességué'' werkt verder volgens zijn filosofie.
Na de oprichting van het ''Institut Maurice Mességué'' trok hij zich in 1994 terug uit de zaak. De firma ''Les Laboratoires Maurice Mességué'' werkt verder volgens zijn filosofie.
Regel 35: Regel 34:
* 1994: ''Mon herbier de sante'' (Mijn gezondheidskruidenboek)
* 1994: ''Mon herbier de sante'' (Mijn gezondheidskruidenboek)


{{Bron|bronvermelding=
==Weblinks==
{{References}}
* Website van [http://www.messegue.com/ Laboratoires Mességué]
}}


{{DEFAULTSORT:Messegue, Maurice}}
{{DEFAULTSORT:Messegue, Maurice}}
[[Categorie:Fytotherapie]]
[[Categorie:Fytotherapie]]

Versie van 19 jun 2012 14:22

rel=nofollow

Maurice Mességué (14 december 1921, Colayrac-Saint-Circq (bij Toulouse), Lot-et-Garonne, Frankrijk) is een Franse fytotherapeut.

Leven en werken

De Franse „Kruidenpaus” verkondigt sinds het begin van de jaren 1950 een op geneeskrachtige kruiden gebaseerde gezondheidsleer en voedingswetenschap. Mességué maakte uit de uit de fytotherapie een eigen beroep. Zijn ervaring putte hij uit 300 jaar familietraditie. Hij behandelde personen zoals bijvoorbeeld Jean Cocteau, Winston Churchill en bondskanselier Konrad Adenauer. In 1958 richt hij in Fleurance in het département Gers zijn eerste firma op, gespecialiseerd op cosmetica op plantaardige basis, en noemt dit bedrijf Laboratoires des Herbes Sauvages.

In 1971 werd Mességué burgemeester van Fleurance. Hij waarschuwde de bevolking over het gevaar van vervuiling door insecticiden en onkruidverdelgers en startte een campagne ten gunste van biologische voeding. In zijn firma Fleurance chez Soi-Maison de Maurice Mességué ontwikkelde hij zijn cosmetische en fytotherapeutische producten. In april 1988 ontving hij voor zijn schoonheidsolie IRIONE de Oscar de la Cosmétique.

Na de oprichting van het Institut Maurice Mességué trok hij zich in 1994 terug uit de zaak. De firma Les Laboratoires Maurice Mességué werkt verder volgens zijn filosofie.

Een aantal van zijn werken

Zijn bekende boeken zijn:

  • 1949: Le guerisseur cet inconnu (De genezer, die onbekende)
  • 1961: Votre poison quotidien (Uw dagelijks gift)
  • 1970: Des hommes et des plantes (Over mensen en planten)
  • 1972: C’est la nature qui a raison (De natuur heeft gelijk)
  • 1994: Mon herbier de sante (Mijn gezondheidskruidenboek)

Weblinks