Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Martin Buber
Martin Mordechai Buber (Wenen, 8 februari 1878 – Jeruzalem, 13 juni 1965) was een Oostenrijks-Israëlisch joods godsdienstfilosoof.
Leven
Martin (Hebreeuwse naam: מָרְדְדֳּכַי, Mordechai) Buber werd geboren in Wenen in een orthodox-joodse familie. Hij was een directe afstammeling van de 16de-eeuwse rabbijn Meir Katzenellenbogen, bekend als de Maharam van Padua.[1] Na de scheiding van zijn ouders toen hij drie jaar oud was, werd hij opgevoed in Lemberg, het huidige Lviv, Oekraïne, door zijn grootvader Solomon Buber, een geleerde van de Midrasj en Rabbijnse literatuur. Thuis werd Jiddisch en Duits gesproken. In 1892 keerde Buber terug naar het huis van zijn vader.
Als afstammeling van Katzenellenbogen was Bindt verbonden aan de Davidische lijn, maar door een persoonlijke religieuze crisis brak hij met joodse religieuze gebruiken. Hij begon met het lezen van Immanuel Kant, Søren Kierkegaard en Friedrich Nietzsche. De laatste twee, in het bijzonder, inspireerden hem tot een studie filosofie. In 1896 ging Buber in Wenen studeren (filosofie, kunstgeschiedenis, Duitse studies, filologie).
In 1898 trad hij toe tot de zionistische beweging en nam hij deel aan congressen en organisatorisch werk. In 1899 ontmoette Buber tijdens zijn studie in Zürich zijn toekomstige vrouw Paula Winkler, een „briljant katholiek schrijfster uit een Beierse boerenfamilie”, die zich later bekeerde tot het judaïsme.
Aanvankelijk steunde en Buber de Grote Oorlog als een ’wereldhistorische missie’ voor Duitsland samen met joodse intellectuelen om het Nabije Oosten te beschaven.
In 1930 werd Buber ere-hoogleraar aan de Universiteit van Frankfurt am Main, maar nam onmiddellijk na de machtsovername van Adolf Hitler in 1933 ontslag. Vervolgens richtte hij het Centraal Bureau voor Joods Volwassenenonderwijs op, dat een steeds belangrijker orgaan werd omdat de Duitse regering joden uit het openbaar onderwijs verbood. In 1938 verliet Buber Duitsland en vestigde zich in Jeruzalem, Brits Mandaatgebied Palestina, waar hij een hoogleraarschap kreeg aan de Hebreeuwse Universiteit en les gaf in antropologie en inleidende sociologie.
Bubers vrouw Paula overleed in 1958, en hij stierf thuis in de wijk Talbiya in Jeruzalem op 13 juni 1965. Zij kregen twee kinderen: een zoon, Rafael Buber, en een dochter, Eva Strauss-Steinitz.