Marten Micron

Marten Micron; (ook geschreven als Martinus Micronius, Marten de Cleyne of de Kleyne; Gent, 1523 – Norden, 12 september 1559) was een gereformeerde theoloog uit de Reformatieperiode. Hij studeerde aan de Universiteit van Bazel onder Heinrich Bullinger en in Zürich.

Samen met Waler Deloenus werd hij in 1550 door royal charter benoemd als predikant van de Nederlandse vluchtelingengemeente ’Austin Friars’ in Londen, die geleid werd door Johannes a Lasco. Toen het ook in Engeland onder koningin Mary Tudor voor gereformeerden moeilijk werd, zochten hij en zijn medegelovigen een nieuwe woonplaats in Denemarken, in Wismar, Lübeck en Hamburg. De strikte lutheranen wezen hen overal af. In Wismar ontmoette Micron Menno Simons. De mennonieten die hier woonden, ontvingen de vluchtelingen met medeleven en bereidheid om hen te helpen. Al snel raakten beide groepen verwikkeld in religieuze disputaties, waarbij Hermes Backereel de vluchtelingen wilde vertegenwoordigen in debatten met Menno Simons, die hier ondergedoken woonde. Na een eerste debat liet men Micron halen, die in Emden verbleef.

Micron had een uitgebreid debat met Menno Simons over de ’Incarnatie’ of Menswording van Christus. Menno stelde dat Chrisus ’hemels vlees’ had, terwijl Micron vond dat Christus menselijk vlees en bloed had aangenomen door zijn geboore uit Maria.

Menno vond dat Micron te vergelijken was met de sprinkhanenplaag uit het Bijbelboek Openbaring.

Na een kortstondig verblijf in Emden werd hij in 1554 voorganger in Norden. Daar overleed hij op 12 september 1559.