Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Marie-Claire Leonard: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(volgorde enz.)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 14: Regel 14:


== Leven ==
== Leven ==
Marie-Claire is de dochter van Nicolas Leonard, die arts, ere-bestendig afgevaardigde en burgemeester was van Sluizen. In het gdzin waren nog twee andere dochters en een zoon.
Marie-Claire is de dochter van Nicolas Leonard, die arts, ere-bestendig afgevaardigde en burgemeester was van Sluizen. In het gezin waren nog twee andere dochters en een zoon.


Zij volgde Latijn-Griekse [[humaniora]] in de OBO Tongeren en ging in 1957 politiek en sociale wetenschappen studeren aan de K.U. Leuven. In het jaar 1964 richtte ze de ''[[Provinciaal Integratiecentrum Limburg|Provinciale Onthaaldienst voor Gastarbeiders]]'' (POG) op in de provincie Limburg.
Zij volgde Latijn-Griekse [[humaniora]] in de OBO Tongeren, waarna ze in 1957 politiek en sociale wetenschappen ging studeren aan de K.U. Leuven. In het jaar 1964 richtte ze de ''[[Provinciaal Integratiecentrum Limburg|Provinciale Onthaaldienst voor Gastarbeiders]]'' (POG) op in de provincie Limburg.


Zij huwde in 1972 met Pierre Rosiers, doctor in rechten en economische wetenschappen. Het huwelijk bleef kinderloos. Marie-Claire en haar man Pierre woonden tot 2004 in een deel van haar ouderlijk huis te Sluizen.  
Zij huwde in 1972 met Pierre Rosiers, doctor in rechten en economische wetenschappen. Het huwelijk bleef kinderloos. Marie-Claire en haar man Pierre woonden tot 2004 in een deel van haar ouderlijk huis te Sluizen.  


Op 1 februari 1999 ging ze met pensioen; op dat moment was ze diensthoofd van het Provinciaal Integratiecentrum (PRIC). In 2010 overleed haar man Pierre Rosiers plots.<ref>[http://www.inmemoriam.be/fr/2010-10-06/pierre-francois-piet-rosiers/#.VLsDwkeG91Q Inmemoriam.be, Pierre-François (Piet) ROSIERS]</ref> In 2014 woont ze op de Eeuwfeestwal in Tongeren.
Op 1 februari 1999 ging ze met pensioen; op dat moment was ze diensthoofd van het Provinciaal Integratiecentrum (PRIC). In 2010 overleed haar man Pierre Rosiers plots.<ref>[http://www.inmemoriam.be/fr/2010-10-06/pierre-francois-piet-rosiers/#.VLsDwkeG91Q Inmemoriam.be, Pierre-François (Piet) ROSIERS]</ref> In 2014 woont ze op de Eeuwfeestwal in Tongeren.


{{Bron|bronvermelding=  
{{Bron|bronvermelding=  

Versie van 8 jan 2016 16:01

Marie-Claire Hubertine Leonard (Sluizen, 15 november 1938) is de oprichtster van de POG-dienst in de Belgische provincie Limburg.

Leven

Marie-Claire is de dochter van Nicolas Leonard, die arts, ere-bestendig afgevaardigde en burgemeester was van Sluizen. In het gezin waren nog twee andere dochters en een zoon.

Zij volgde Latijn-Griekse humaniora in de OBO Tongeren, waarna ze in 1957 politiek en sociale wetenschappen ging studeren aan de K.U. Leuven. In het jaar 1964 richtte ze de Provinciale Onthaaldienst voor Gastarbeiders (POG) op in de provincie Limburg.

Zij huwde in 1972 met Pierre Rosiers, doctor in rechten en economische wetenschappen. Het huwelijk bleef kinderloos. Marie-Claire en haar man Pierre woonden tot 2004 in een deel van haar ouderlijk huis te Sluizen.

Op 1 februari 1999 ging ze met pensioen; op dat moment was ze diensthoofd van het Provinciaal Integratiecentrum (PRIC). In 2010 overleed haar man Pierre Rosiers plots.[1] In 2014 woont ze op de Eeuwfeestwal in Tongeren.

Bronvermelding

rel=nofollow