Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Marcel Maeyer: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcel_Maeyer&oldid=46881851 Expocc 9 jun 2016) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (3 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Marcel Maeyer''' | '''Marcel Maeyer''' ([[Sint-Niklaas]], 23 juli 1920) is een vertegenwoordiger van de hedendaagse [[Vlaamse schilderkunst]]. Maeyer was hoogleraar kunstgeschiedenis aan de [[Universiteit Gent]]. | ||
== | Maeyer is voornamelijk bekend voor zijn hyperrealistisch werk. Op 19 september 1950 trad hij in het huwelijk met Gabrielle (Bieke) De Beul, samen kregen ze twee kinderen. Marcel Maeyer woont en schildert in [[Sint-Martens-Latem]]. | ||
==Academische carrière== | |||
Als jonge knaap leerde Marcel Maeyer (geboren: Marcel De Maeyer) de fijne kneepjes van het schildersvak van zijn oom en kunstschilder [[Alfons Proost]] (Sint-Niklaas 1880-Antwerpen 1957). Niettemin trad de kunstenaar Maeyer pas relatief laat in het voetlicht. | |||
Van 1932 tot 1938 liep hij college in het Klein Seminarie te Sint-Niklaas. Later studeerde hij achtereenvolgens geschiedenis en kunstgeschiedenis aan de toenmalige [[Rijksuniversiteit Gent]]. In 1952 promoveerde hij tot doctor in de Kunstgeschiedenis en de oudheidkunde. Inmiddels was hij reeds sinds 1948 adjunct conservator van het [[Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België]]. In 1949 maakte hij de overstap naar de [[Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen]] (KMSKA), hij zou er tot 1960 conservator blijven. Tijdens zijn jaren aan het KMSKA ontpopte hij zich verder tot Ensorspecialist<ref>C. Van Damme: Marcel Maeyer, Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, 1986, p. 5.</ref>. Samen met hoofdconservator W. Vanbeselaere breidde hij er de collectie hedendaagse kunst uit, met focus op het werk van [[James Ensor]]. Het is ook tijdens deze conservatorjaren dat de eerste schilderijen van Maeyer tot stand kwamen. | |||
In 1957 werd Marcel Maeyer docent aan de RUG, en in 1965 werd hij tot hoogleraar bevorderd. Tot aan zijn pensioen in 1985 zal hij er kunstgeschiedenis doceren. | |||
==Artistieke carrière== | |||
Het is pas vanaf de jaren ’60 dat Marcel Maeyer zich naast academicus, ook als kunstenaar profileert. In die periode ontwikkelt hij een intensieve artistieke creativiteit, die hem in 1964 naar Milaan brengt met een tentoonstelling in de Galleria Ciranna. Dit is eerste keer dat de kunstenaar in het voetlicht treedt. Kort daarna stelt hij ook tentoon in Parijs en Milaan. De grote internationale doorbraak en erkenning vindt echter plaats in de jaren ’70, tijdens zijn hyperrealistische periode. Geïnspireerd op het kermisverleden van zijn moeder en zijn oom Alfons Proost, en op zijn eigen jeugd in het kaperssalon van zijn vader, maakt hij realistische, sfeervolle schilderijen van afgedekte kermisattracties of kapperszaken. Daarnaast schildert hij ook alledaagse straatbeelden van zebrapaden of stoepstenen. | |||
==Tentoonstellingen== | ==Tentoonstellingen== | ||
Met zijn hyperrealistisch werk wordt hij geselecteerd voor een solotentoonstelling in het Belgisch paviljoen op de [[Biënnale van Venetië]] in 1976. In loop der jaren zal hij ook deelnemen aan internationale tentoonstellingen zoals de [[Biënnale van São Paulo]] (1979) en [[Documenta]] IX in Kassel (1992). Grote solotentoonstellingen waren ook te zien in het [[Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen]] (1997) en het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen (2009). | |||
In Sint-Niklaas vond in 2000 de grote tentoonstelling, ‘Marcel Maeyer life’, plaats. [[Museum Dhondt-Dhaenens]] bracht in 2007 een expo rond het recentere werk van Maeyer. Tijdens het hedendaags kunstenparcours Coup de Ville in 2010, werd zijn werk opnieuw belicht in de [[Salons voor Schone Kunsten]] in Sint-Niklaas. In 2016 opende opnieuw een grote tentoonstelling met recent en ouder werk in de Tentoonstellingszaal Zwijgershoek, Sint-Niklaas. | |||
Voor het Brusselse metrostation [[Louiza (metrostation)]] maakte Maeyer het werk ‘Droom van Poelaert’, het is er nog steeds te bezichtigen. | |||
==Prijzen en huldigingen== | |||
In 1985 werd Marcel Maeyer gehuldigd met de Prijs van de Vlaamse Gemeenschap, ter bekroning van zijn kunstenaarscarrière<ref>C. Van Damme: Marcel Maeyer, Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, 1986, p. 7.</ref>. In 2010 werd op de kunstbeurs Lineart een hommagetentoonstelling aan de kunstenaar gebracht. Tegelijkertijd ontving Maeyer de Lifetime achievement award van de Provincie Oost-Vlaanderen. | |||
==Verder lezen== | |||
# Claire Van Damme en Herwig Todts: ''Marcel Maeyer, Catalogus van de retrospectieve tentoonstelling in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten (Antwerpen)'', Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, 1986, 84p. | |||
# Jan Foncé: ''Marcel Maeyer: à la recherche du temps perdu'', MUHKA, 1997, 85p. ISBN 49-D-1997-4828/6 | |||
# Documenta IX: Kassel, 13. Juni-20. September 1992 – Katalog in drei Bänden, Band 1, Seite 179; Stuttgart 1992, ISBN 3-89322-380-0 | |||
# [http://hildevancanneyt.blogspot.be/2010/02/interview-met-marcel-maeyer.html Interview met Marcel Maeyer]- Hilde van Canneyt | |||
== | {{Link RKD|id=51918}} | ||
{{Bron|bronvermelding= {{References}} }} | |||
{{authority control|TYPE=p|GND=119356139|LCCN=n/87/108078|VIAF=32804720|Wikidata=Q20500860}} | |||
{{DEFAULTSORT:Maeyer, Marcel}} | |||
[[Categorie:Belgisch kunstschilder]] | |||
[[Categorie:Belgisch hoogleraar]] | |||
Huidige versie van 16 aug 2016 om 17:48
Marcel Maeyer (Sint-Niklaas, 23 juli 1920) is een vertegenwoordiger van de hedendaagse Vlaamse schilderkunst. Maeyer was hoogleraar kunstgeschiedenis aan de Universiteit Gent.
Maeyer is voornamelijk bekend voor zijn hyperrealistisch werk. Op 19 september 1950 trad hij in het huwelijk met Gabrielle (Bieke) De Beul, samen kregen ze twee kinderen. Marcel Maeyer woont en schildert in Sint-Martens-Latem.
Academische carrière
Als jonge knaap leerde Marcel Maeyer (geboren: Marcel De Maeyer) de fijne kneepjes van het schildersvak van zijn oom en kunstschilder Alfons Proost (Sint-Niklaas 1880-Antwerpen 1957). Niettemin trad de kunstenaar Maeyer pas relatief laat in het voetlicht. Van 1932 tot 1938 liep hij college in het Klein Seminarie te Sint-Niklaas. Later studeerde hij achtereenvolgens geschiedenis en kunstgeschiedenis aan de toenmalige Rijksuniversiteit Gent. In 1952 promoveerde hij tot doctor in de Kunstgeschiedenis en de oudheidkunde. Inmiddels was hij reeds sinds 1948 adjunct conservator van het Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België. In 1949 maakte hij de overstap naar de Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen (KMSKA), hij zou er tot 1960 conservator blijven. Tijdens zijn jaren aan het KMSKA ontpopte hij zich verder tot Ensorspecialist[1]. Samen met hoofdconservator W. Vanbeselaere breidde hij er de collectie hedendaagse kunst uit, met focus op het werk van James Ensor. Het is ook tijdens deze conservatorjaren dat de eerste schilderijen van Maeyer tot stand kwamen. In 1957 werd Marcel Maeyer docent aan de RUG, en in 1965 werd hij tot hoogleraar bevorderd. Tot aan zijn pensioen in 1985 zal hij er kunstgeschiedenis doceren.
Artistieke carrière
Het is pas vanaf de jaren ’60 dat Marcel Maeyer zich naast academicus, ook als kunstenaar profileert. In die periode ontwikkelt hij een intensieve artistieke creativiteit, die hem in 1964 naar Milaan brengt met een tentoonstelling in de Galleria Ciranna. Dit is eerste keer dat de kunstenaar in het voetlicht treedt. Kort daarna stelt hij ook tentoon in Parijs en Milaan. De grote internationale doorbraak en erkenning vindt echter plaats in de jaren ’70, tijdens zijn hyperrealistische periode. Geïnspireerd op het kermisverleden van zijn moeder en zijn oom Alfons Proost, en op zijn eigen jeugd in het kaperssalon van zijn vader, maakt hij realistische, sfeervolle schilderijen van afgedekte kermisattracties of kapperszaken. Daarnaast schildert hij ook alledaagse straatbeelden van zebrapaden of stoepstenen.
Tentoonstellingen
Met zijn hyperrealistisch werk wordt hij geselecteerd voor een solotentoonstelling in het Belgisch paviljoen op de Biënnale van Venetië in 1976. In loop der jaren zal hij ook deelnemen aan internationale tentoonstellingen zoals de Biënnale van São Paulo (1979) en Documenta IX in Kassel (1992). Grote solotentoonstellingen waren ook te zien in het Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen (1997) en het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen (2009). In Sint-Niklaas vond in 2000 de grote tentoonstelling, ‘Marcel Maeyer life’, plaats. Museum Dhondt-Dhaenens bracht in 2007 een expo rond het recentere werk van Maeyer. Tijdens het hedendaags kunstenparcours Coup de Ville in 2010, werd zijn werk opnieuw belicht in de Salons voor Schone Kunsten in Sint-Niklaas. In 2016 opende opnieuw een grote tentoonstelling met recent en ouder werk in de Tentoonstellingszaal Zwijgershoek, Sint-Niklaas.
Voor het Brusselse metrostation Louiza (metrostation) maakte Maeyer het werk ‘Droom van Poelaert’, het is er nog steeds te bezichtigen.
Prijzen en huldigingen
In 1985 werd Marcel Maeyer gehuldigd met de Prijs van de Vlaamse Gemeenschap, ter bekroning van zijn kunstenaarscarrière[2]. In 2010 werd op de kunstbeurs Lineart een hommagetentoonstelling aan de kunstenaar gebracht. Tegelijkertijd ontving Maeyer de Lifetime achievement award van de Provincie Oost-Vlaanderen.
Verder lezen
- Claire Van Damme en Herwig Todts: Marcel Maeyer, Catalogus van de retrospectieve tentoonstelling in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten (Antwerpen), Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, 1986, 84p.
- Jan Foncé: Marcel Maeyer: à la recherche du temps perdu, MUHKA, 1997, 85p. ISBN 49-D-1997-4828/6
- Documenta IX: Kassel, 13. Juni-20. September 1992 – Katalog in drei Bänden, Band 1, Seite 179; Stuttgart 1992, ISBN 3-89322-380-0
- Interview met Marcel Maeyer- Hilde van Canneyt
Informatie over deze kunstenaar bij het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
Q20500860 (reasonator)