Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Maarten van Roozendaal

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Maarten van Roozendaal (Heiloo, 3 mei 1962Amsterdam, 1 juli 2013[1]) was een Nederlands zanger, cabaretier en liedschrijver.

Biografie

Van Roozendaal hield zich in zijn jeugd al bezig met muziek. Op zijn derde zong hij liedjes mee van de musical Heerlijk duurt het langst. Hij ging als kind naar de muziekschool en drumde daar in zijn eerste bandje. Zijn muzikale activiteiten combineerde hij met zijn werk als barman. Hij schreef muziek voor onder meer Teleac en Schooltelevisie, speelde piano, drumde in een punkband en regisseerde en adviseerde andere artiesten. Van Roozendaal werd in 1994 bekend bij het grote publiek toen hij de jury- en publieksprijs won van het Amsterdams Kleinkunstfestival.

In zijn programma's bracht hij vooral eigen werk, maar hij heeft ook werk van anderen (onder anderen Cornelis Vreeswijk en Bram Vermeulen) uitgevoerd. Daarnaast zette hij enkele gedichten van Jean Pierre Rawie op muziek.

Het werk van Van Roozendaal is soms melancholiek van toon, de andere keer weer cynisch. Terugkerende thema's zijn het leven, de liefde, de dood en de drank.

Voor zijn album 'Adem uit' kreeg Van Roozendaal De Zilveren Harp en in 2000 de Annie M.G. Schmidtprijs voor het lied 'Red mij niet'.

In het programma 'Altijd over liefde' van Lucretia van der Vloot zingt zij enkele nummers die Van Roozendaal speciaal voor haar schreef. Poten, Het te late einde en Klaar zijn te vinden op de cd die verscheen van het programma in 2007 op het label Pias.

In 2005 zong Van Roozendaal tijdens de hommage aan Bram Vermeulen, die in 2004 overleed op 54-jarige leeftijd. De hommage werd georganiseerd door Frank Verhallen en Shireen Strooker en was te zien in Het Koningstheater in Den Bosch en in Carré te Amsterdam. Een jaar later bracht de VARA een registratie op dubbel-cd uit.

In 2008 won Van Roozendaal De Poelifinario, de prijs die de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties (VSCD) jaarlijks toekent aan de maker(s) van het beste cabaretprogramma van het afgelopen seizoen. Van Roozendaal kreeg deze voor het programma 'Het Wilde Westen'. De jury: Van Roozendaal ‘lacht onze ontspoorde beschaving in het gezicht uit’.

In 2011 maakte Van Roozendaal samen met Paul de Munnik het programma 'Heimwee naar de hemel' waarin ze werk van overleden zangers zongen, waaronder Bram Vermeulen, Ramses Shaffy en Cornelis Vreeswijk. Het programma was in Amsterdam te zien in De Duif en de Kleine Komedie.

In 2013 verscheen bij uitgeverij Nieuw Amsterdam het boek 'Om te janken zo mooi'. Voor dit boek koos Van Roozendaal liedteksten uit zijn werk en vroeg achttien door hem bewonderde kunstenaars om zich erdoor te laten inspireren. Peter van Straaten, Joost Zwagerman, Manon Uphoff, Neeltje Maria Min, Thomas Verbogt e.a. leverden een bijdrage aan het boek.

Op 8 februari 2013 werd openbaar gemaakt dat Van Roozendaal ongeneeslijk ziek was.[2] Alle geplande voorstellingen werden afgelast. Hij overleed vijf maanden later op 51-jarige leeftijd aan longkanker.

In 2019 was de hommage "Op Maarten!" in het theater te zien. Marcel de Groot, Wilko Sterke, Paul de Munnik, Lucretia van der Vloot, Hans Sibbel en Jeroen Zijlstra vertolkte het werk van Van Roozendaal. Het geheel stond onder de muzikale leiding van Egon Kracht en werd artistiek geleid door Eva Bauknecht. De voorstelling was op 28 en 29 januari in De Kleine Komedie in Amsterdam te zien en op 27 januari in de Cultuurkoepel te Heiloo.

In 2019 verscheen de biografie over Van Roozendaal "Het leven heeft geen zin, maar ik wel" van Patrick van den Hanenberg bij Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar.

Theatervoorstellingen

Discografie

Met Paul de Munnik

Met Egon Kracht, Marcel de Groot, Wouter Planteijdt, Richard Heijerman en Nico Brandsen

Met Egon Kracht en Marcel de Groot

Met Willem Ennes voor Kinderen voor Kinderen

Met Egon Kracht, Jeffrey Bruinsma, Michiel van Dijk en Marcel de Groot

Met Egon Kracht

Met Kim Soepnel

Singles

Single(s) met hitnoteringen in
de Nederlandse Top 40
Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
Red mij niet 2013 - Nr. 89 in de Single Top 100

Radio 2 Top 2000

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000 '99 '00 '01 '02 '03 '04 '05 '06 '07 '08 '09 '10 '11 '12 '13 '14 '15 '16 '17 '18 '19 '20 '21 '22 '23
rel=nofollow
Red mij niet - - - - - - - - - - - - - - 1521 797 855 1009 1119 1696

Boeken en dvd's

  • 2019: Het leven heeft geen zin, maar ik wel (biografie over Maarten van Roozendaal door Patrick van den Hanenberg, Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar)
  • 2014: Jij blijft bij mij - Verzameld werk (boek en cd, uitgeverij Nieuw Amsterdam)
  • 2013: Om te janken zo mooi (boek, uitgeverij Nieuw Amsterdam)
  • 2012: De gemene deler (boek en cd, uitgeverij Frank van Balen Support BV)
  • 2009: Tot hier en verder (cd Maarten van Roozendaal en Noem Het Maar Vrienden, dvd Het Wilde Westen, dvd Barmhart; verkrijgbaar bij de Volkskrant)
  • 2008: Barmhart (dvd en boek over gelijknamige voorstelling, Uitgeverij Nijgh & Ditmar)
  • 2005: Red mij niet (bundeling liedteksten, Uitgeverij Nijgh & Ditmar)

Prijzen

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Maarten van Rozendaal (51) overleden, De Telegraaf, 1 juli 2013
  2. º Maarten van Roozendaal ongeneeslijk ziek, HP/De Tijd, 8 februari 2013.
rel=nofollow
rel=nofollow
Voorganger:
Thomas Acda
1993
Wim Sonneveldprijs
1994
Opvolger:
De Vliegende Panters
1995
Voorganger:
Alex Roeka
voor Noem 't geen liefde
Annie M.G. Schmidt-prijs
2000
voor Red mij niet
Opvolger:
Erik van Muiswinkel
Diederik van Vleuten
voor Tibetlied