Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Ludwig Richard Conradi: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 1: Regel 1:
'''Ludwig Richard Conradi''' ([[Karlsruhe]], [[20 maart]] [[1856]] – [[Hamburg]], [[16 september]] [[1939]]) was een vroege zendeling van de [[zevendedagsadventisten]] in Europa.
'''Ludwig Richard Conradi''' (in het Engels ook '''Louis Richard Conradi'''; [[Karlsruhe]], [[20 maart]] [[1856]] – [[Hamburg]], [[16 september]] [[1939]]) was een vroege zendeling van de [[zevendedagsadventisten]] in Europa.


==Leven==
==Leven==
Regel 10: Regel 10:
In 1879 begon hij een theologiestudie in Battle Creek College (Michigan). In 1881 werd hij benoemd tot predikant onder [[Rusland-Duitsers|Ruslandduitse]] immigranten. Zijn wijding volgde in 1882. Vanaf 1886 was hij als zendeling actief bij het uitbreiden en bevestigen van de Adventgemeente en de uitgeverij in Bazel ([[Zwitserland]]). Vanaf daar en vanaf 1889 vanuit Hamburg leidde hij met succes de adventistische zending naar Centraal-Europa, Rusland, het Midden-Oosten en Afrika.
In 1879 begon hij een theologiestudie in Battle Creek College (Michigan). In 1881 werd hij benoemd tot predikant onder [[Rusland-Duitsers|Ruslandduitse]] immigranten. Zijn wijding volgde in 1882. Vanaf 1886 was hij als zendeling actief bij het uitbreiden en bevestigen van de Adventgemeente en de uitgeverij in Bazel ([[Zwitserland]]). Vanaf daar en vanaf 1889 vanuit Hamburg leidde hij met succes de adventistische zending naar Centraal-Europa, Rusland, het Midden-Oosten en Afrika.


Nadat jonge ’nazareners’ tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] in het Oostenrijks-Hongaarse rijk werden geëxecuteerd omdat zij de militaire dienst weigerden, nam hij het standpunt in dat de kerkleden hun militaire burgerplicht moesten vervullen en dus de Duitse oorlogsinspanningen moesten steunen. Hij zette diegenen die zich ertegen verzetten onder druk. Dit veroorzaakte een schisma in de adventistenkerk met als gevolg dat een [[Gemeente van Zevende Dags Adventisten Reformatiebeweging|Seventh Day Adventist Reform Movement]] werd georganiseerd die zich verzette tegen Conradi’s aanwijzingen.
Nadat jonge ’nazareners’ tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] in het Oostenrijks-Hongaarse rijk werden geëxecuteerd omdat zij de militaire dienst weigerden, namen adventistische leiders in Europa het standpunt in dat de kerkleden hun militaire burgerplicht moesten vervullen en dus de Duitse oorlogsinspanningen moesten steunen. Zij zetten diegenen die zich ertegen verzetten onder druk. Dit veroorzaakte een schisma in de adventistenkerk met als gevolg dat een [[Gemeente van Zevende Dags Adventisten Reformatiebeweging|Seventh Day Adventist Reform Movement]] werd georganiseerd die zich verzette tegen Conradi’s aanwijzingen.


In 1915 was hij in Amerika op de ''general conference'', waar hij op onbegrip stootte voor zijn standpunt. De Europese afdeling van de adventistenkerk werd tijdelijk ontbonden, en na de oorlog moesten hij en andere leidinggevende adventisten in Duitsland de verklaringen die zij tijdens de oorlog hadden gegeven schriftelijk intrekken.
In 1915 was hij in Amerika op de ''general conference'', waar hij op onbegrip stootte voor zijn standpunt. De Europese afdeling van de adventistenkerk werd tijdelijk ontbonden.
 
In 1920 reisde een delegatie van de algemene conferentie in Amerika naar Europa om de opgekomen problemen te behandelen. Conradi en andere leidinggevende adventisten in Duitsland moesten de verklaringen die zij tijdens de oorlog hadden gegeven schriftelijk intrekken, maar Conradi bleef de beslissingen die zij tijdens de oorlog hadden genomen, verdedigen. Intussen bleef de Rform Movement aandringen op het wisselen van de leidinggevenden. Bijgevolg kreeg Conradi van generale conferentie in 1922 een nieuwe taak als ’veldsecretaris’.


In 1923 werd hij teruggehaald naar de VS, waarna hij niet meer actief betrokken was bij de leiding van de Adventkerk.
In 1923 werd hij teruggehaald naar de VS, waarna hij niet meer actief betrokken was bij de leiding van de Adventkerk.


In 1932 kwam het tot een breuk met de zevendedagsadventisten omdat hij de status van [[Ellen White]] als ’profeet’ niet meer erkende en problemen met de ’leer van het heiligdom’ aan de kaak stelde, en kritiek uitte op de financiële administratie van de kerk.
In 1931 werd hij uitgenodigd om zijn zienswijzen voor een comité van 35 adventisten uit te leggen. Het kwam tot een breuk met de kerk omdat hij de status van [[Ellen White]] als ’profeet’ niet meer erkende, problemen met de ’leer van het heiligdom’ aan de kaak stelde en kritiek uitte op de financiële administratie van de kerk. Bijgevolg werd zijn toelating als adventistisch predikant ingetrokken.
 
Vervolgens verhuisde hij terug naar Duitsland, waar hij zich aansloot bij de zevendedagsbaptisten.
 
Met meerdere duizenden adventisten begon hij „onafhankelijke gemeenten”, die zich in 1936 verenigden tot de „Verenigde Evangelische Christenen van de Zevende Dag”. De kerkvereniging was vooral actief in Duitsland, Polen en Tsjechoslowakije maar verdween tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]].


Met meerdere duizenden adventisten begon hij „onafhankelijke gemeenten”, die zich in 1936 verenigden tot de „Verenigde Evangelische Christenen van de Zevende Dag”.<ref>Op https://ellenwhite.org/people/230 wordt hij een pastor van de zevendedagsbaptisten genoemd. Mogelijk is dit zo te verklaren dat de Verenigde Evangelische Christenen van de Zevende Dag sterk lijken op de zevendedagsadventisten, maar een andere oorsprong hebben.</ref> De kerkvereniging was vooral actief in Duitsland, Polen en Tsjechoslowakije maar verdween tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]].
==Publicaties (selectie)==
* ''Die Geschichte des Sabbats und des ersten Wochentages''
* ''Das tausendjährige Reich''
* ''Daniel und die Offenbarung'', 1905
* ''Der Sabbat der Bibel und der Sonntag der Ueberlieferung'', 1915
* ''Der reiche Mann und der arme Lazarus'', 1923
* ''Seventh Day Baptists and Seventh Day Adventists. How they Differ'', 1934
* ''The Founders of the Serventh Day Adventist Denomination'', 1939.


==Bronnen==
==Bronnen==
* https://www.the-white-project.net/l-r-conradi/
* https://www.the-white-project.net/l-r-conradi/
* https://ellenwhite.org/people/230 ''Ludwig Richard Conradi''
* https://ellenwhite.org/people/230 ''Ludwig Richard Conradi''
* https://books.google.come/books?id=Oyk_YfVw2hwC&pg=PA70
* Gary Land, ''The A to Z of the Seventh-Day Adventists'', p. 70, op [https://books.google.com/books?id=Oyk_YfVw2hwC&pg=PA70 google books]


==Noot==
==Noot==
{{reflist}}
{{reflist}}
{{Authority control|TYPE=p|LCCN=n/85/256341|VIAF=52486170|GND=118815032|Wikidata=Q109316}}
{{DEFAULTSORT:Conradi, Ludwig Richard}}
{{DEFAULTSORT:Conradi, Ludwig Richard}}
[[Categorie: Zevendedagsadventist]]
[[Categorie: Zevendedagsadventist]]

Huidige versie van 11 mrt 2024 om 10:15

Ludwig Richard Conradi (in het Engels ook Louis Richard Conradi; Karlsruhe, 20 maart 1856Hamburg, 16 september 1939) was een vroege zendeling van de zevendedagsadventisten in Europa.

Leven

L. R. Conradi werd geboren in Karlsruhe. Zijn vader was onbekend. Hij kreeg een rooms-katholieke opvoeding.

In 1872 vertrok hij naar Amerika. Hij kon werkjes verrichten bij boeren, onder andere op Long Island. Hij bezocht op zondag methodistische kerkdiensten.

In januari 1878 kwam hij bij een adventistische boer terecht, James Burton, en was onder de indruk van de gastvrijheid en de Bijbelbesprekingen. Zij bestuderen samen de Bijbelboeken Daniël en Openbaring. Hij wordt ervan overtuigd dat christenen de sabbat (van vrijdagavond tot zaterdagavond) dienen te houden, en laat zich in juli van dat jaar dopen ter gelegenheid van een adventistische tent meeting.

In 1879 begon hij een theologiestudie in Battle Creek College (Michigan). In 1881 werd hij benoemd tot predikant onder Ruslandduitse immigranten. Zijn wijding volgde in 1882. Vanaf 1886 was hij als zendeling actief bij het uitbreiden en bevestigen van de Adventgemeente en de uitgeverij in Bazel (Zwitserland). Vanaf daar en vanaf 1889 vanuit Hamburg leidde hij met succes de adventistische zending naar Centraal-Europa, Rusland, het Midden-Oosten en Afrika.

Nadat jonge ’nazareners’ tijdens de Eerste Wereldoorlog in het Oostenrijks-Hongaarse rijk werden geëxecuteerd omdat zij de militaire dienst weigerden, namen adventistische leiders in Europa het standpunt in dat de kerkleden hun militaire burgerplicht moesten vervullen en dus de Duitse oorlogsinspanningen moesten steunen. Zij zetten diegenen die zich ertegen verzetten onder druk. Dit veroorzaakte een schisma in de adventistenkerk met als gevolg dat een Seventh Day Adventist Reform Movement werd georganiseerd die zich verzette tegen Conradi’s aanwijzingen.

In 1915 was hij in Amerika op de general conference, waar hij op onbegrip stootte voor zijn standpunt. De Europese afdeling van de adventistenkerk werd tijdelijk ontbonden.

In 1920 reisde een delegatie van de algemene conferentie in Amerika naar Europa om de opgekomen problemen te behandelen. Conradi en andere leidinggevende adventisten in Duitsland moesten de verklaringen die zij tijdens de oorlog hadden gegeven schriftelijk intrekken, maar Conradi bleef de beslissingen die zij tijdens de oorlog hadden genomen, verdedigen. Intussen bleef de Rform Movement aandringen op het wisselen van de leidinggevenden. Bijgevolg kreeg Conradi van generale conferentie in 1922 een nieuwe taak als ’veldsecretaris’.

In 1923 werd hij teruggehaald naar de VS, waarna hij niet meer actief betrokken was bij de leiding van de Adventkerk.

In 1931 werd hij uitgenodigd om zijn zienswijzen voor een comité van 35 adventisten uit te leggen. Het kwam tot een breuk met de kerk omdat hij de status van Ellen White als ’profeet’ niet meer erkende, problemen met de ’leer van het heiligdom’ aan de kaak stelde en kritiek uitte op de financiële administratie van de kerk. Bijgevolg werd zijn toelating als adventistisch predikant ingetrokken.

Vervolgens verhuisde hij terug naar Duitsland, waar hij zich aansloot bij de zevendedagsbaptisten.

Met meerdere duizenden adventisten begon hij „onafhankelijke gemeenten”, die zich in 1936 verenigden tot de „Verenigde Evangelische Christenen van de Zevende Dag”. De kerkvereniging was vooral actief in Duitsland, Polen en Tsjechoslowakije maar verdween tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Publicaties (selectie)

  • Die Geschichte des Sabbats und des ersten Wochentages
  • Das tausendjährige Reich
  • Daniel und die Offenbarung, 1905
  • Der Sabbat der Bibel und der Sonntag der Ueberlieferung, 1915
  • Der reiche Mann und der arme Lazarus, 1923
  • Seventh Day Baptists and Seventh Day Adventists. How they Differ, 1934
  • The Founders of the Serventh Day Adventist Denomination, 1939.

Bronnen

Noot

rel=nofollow
rel=nofollow
 
rel=nofollow