Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Louis Davids

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 8 mrt 2015 om 18:10
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Louis Davids (7 maart 19284 februari 2015) was vijftig jaar lang de hoofdredacteur van het tijdschrift Belgisch Israëlitisch Weekblad.

Leven

Louis Davidovics, later Davids, werd geboren in Szatmarnemet in Hongarije. Toen hij pas drie maanden oud was, emigreerde het gezin naar Antwerpen, België.[1]

Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, vertrok de familie voor een tijdje naar Toulouse, Frankrijk, maar kwam al spoedig terug naar België en vestigde zich vervolgens in Brussel, waar de joden minder opvallend en meer verspreid tussen de andere bewoners leven. Op een dag maakte hij zonder zijn ouders te verwittigen een treinreisje naar Antwerpen, maar werd daar herkend en gevangen genomen.

Hij slaagde erin uit de transporttrein naar Auschwitz te springen. Via de verzetsman Fierens kreeg hij valse identiteitspapieren met de naam Louis Hillegems, en werd hij ondergebracht in een abdij in de provincie Namen. Net als zijn zussen Lidi, Eva en Ethel, overleefde hij de oorlog. In 1950 verkregen zij de Belgische nationaliteit en namen de familienaam Davids aan.

Na de oorlog werd hij Antwerps medewerker van het Nieuw Israëlietisch Weekblad (NIW), tot hij in 1954 startte met het Belgisch Israëlitisch Weekblad (BIW), aanvankelijk een Belgische uitgave van het Nieuw Israëlitisch Weekblad.

Twee jaar later huwde Louis Davids met Mirjam Steiner. Uit het huwelijk werden later de dochters Thérèse (Terry) en Nicole geboren. In mei 1957 werd het Belgisch Israëlitisch Weekblad onafhankelijk van het in Amsterdam uitgegeven Nieuw Israëlitisch Weekblad.

Hij was stichtend lid (1964/1965) en voorzitter (1975 tot 1985) van de Vlaamse Journalisten Vereniging, waarvan hij ook erelid bleef.[2]

In 1970 stond Louis Davids in Antwerpen mee aan de wieg van de Contactgroep voor Joods-Christelijke Betrekkingen. De groep ontstond als een reactie op de openheid tegenover het jodendom die een gevolg was van het Tweede Vaticaans Concilie.[3]

Samen met rabbijn Abraham Malinsky kwam hij op het idee om met joodse vrijwilligers op kerstavond katholieke verpleegkundigen in het Sint-Vincentiusziekenhuis te vervangen.[3]

Het Belgisch Israëlitisch Weekblad werd uitgegeven tot 2006 en werd vanaf januari 2007 opgevolgd door het maandblad Joods Actueel, waarvan Louis Davids erevoorzitter werd. Zijn dochter Terry Davids werd directeur, en zijn kleinzoon Michaël Freilich hoofdredacteur. Tot de maand van zijn overlijden schreef Davids voor het blad de column Overpeinzingen. Hij schreef ook lezerbrieven aan het katholieke blad Kerk & leven, waarin hij waarschuwde tegen vormen van anti-judaïsme onder christenen en, gemotiveerd door zijn persoonlijke ervaring, een genuanceerde kijk bood op de houding van de Kerk tijdens de Shoah.[3]

Hij verdedigde het standpunt dat joden niet hoeven te assimileren, maar zich wel dienen te integreren in de hen omringende maatschappij. Om die reden vond hij het belangrijk dat joodse bewoners in Nederlandstalig gebied moeite deden om het Nederlands goed te beheersen.[3]

Erkenningen

  • Visser-Neerlandiaprijs, wegens zijn persoonlijke verdiensten op het vlak van de ontplooiing en verbreiding van de Nederlandse taal en cultuur binnen de Joodse gemeenschap

Verwijzingen

rel=nofollow


 
rel=nofollow