Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Lavash: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Lavash''' (Armeens: լավաշ; Azerbeidzjaans en Turks: lavaş; Koerdisch: nanê loş‎; Farsi (Perzisch): لواش‎) is een zacht en dun brood dat al eeuwen voorkomt in de streken van de zuidelijke Kaukasus, westelijk Azië en rond de Kaspische Zee voorkomt, overwegend in de Armeense, Azerbeidzjaanse, Turkse, Koerdische en Perzische keuken.  
'''Lavash''' (Armeens: լավաշ; Azerbeidzjaans en Turks: lavaş; Koerdisch: nanê loş‎; Farsi (Perzisch): لواش‎) is een zacht en dun ongezuurd brood dat al eeuwen voorkomt in de streken van de zuidelijke Kaukasus, westelijk Azië en rond de Kaspische Zee voorkomt, overwegend in de Armeense, Azerbeidzjaanse, Turkse, Koerdische en Perzische keuken.  


In het oorspronkelijke recept bevat het brood slechts drie ingrediënten: bloem, zout en water. Het deeg wordt heel dun uitgstond. Verse lavash kan gemakkelijk worden opgerold, en wordt gebruikt als een wrap om voedsel in te rollen, zoals bijvoorbeeld [[kebab]] in een een Turkse [[dürüm]].
In het oorspronkelijke recept bevat het brood slechts drie ingrediënten: bloem, zout en water. Het deeg wordt heel dun uitgerold voor het wordt gebakken. Traditioneel wordt het tegen een binnenkant van een klei-oven geslagen om te worden gebakken.


Het brood droogt snel uit en wordt dan krokant. Droge lavash wordt in de Armeense Apostolische Kerk ook gebruikt als [[hostie]].
Verse lavash kan gemakkelijk worden opgerold, en wordt gebruikt als een [[wrap]] om voedsel in te rollen, zoals bijvoorbeeld [[kebab]] in een Turkse [[dürüm]].
[[Categorie: Graanproduct]]
 
Het brood droogt snel uit en wordt dan krokant. In gedroogde vorm is het lang houdbaar: tot wel een jaar. Na bevochtiging kan het opnieuw worden opgerold.
 
==Tradities==
*Droge lavash wordt in de Armeense Apostolische Kerk ook gebruikt als [[hostie]] in de [[eucharistie]].
 
*In het district Sabirabad in Azerbeidzjan legt de schoonmoeder van de bruid het op haar schouder wanneer zij het nieuwe huis binnenkomt, om haar voorspoed te wensen.
 
*In Novkhani is het na een begrafenis gebruikelijk om ''kyulchya'' te serveren. Dit bestaat vaak uit in lavash gewikkelde [[halva]].
 
{{Authority control|TYPE=t}}
[[Categorie: Brood en banket]]

Huidige versie van 27 jul 2019 om 05:23

Lavash (Armeens: լավաշ; Azerbeidzjaans en Turks: lavaş; Koerdisch: nanê loş‎; Farsi (Perzisch): لواش‎) is een zacht en dun ongezuurd brood dat al eeuwen voorkomt in de streken van de zuidelijke Kaukasus, westelijk Azië en rond de Kaspische Zee voorkomt, overwegend in de Armeense, Azerbeidzjaanse, Turkse, Koerdische en Perzische keuken.

In het oorspronkelijke recept bevat het brood slechts drie ingrediënten: bloem, zout en water. Het deeg wordt heel dun uitgerold voor het wordt gebakken. Traditioneel wordt het tegen een binnenkant van een klei-oven geslagen om te worden gebakken.

Verse lavash kan gemakkelijk worden opgerold, en wordt gebruikt als een wrap om voedsel in te rollen, zoals bijvoorbeeld kebab in een Turkse dürüm.

Het brood droogt snel uit en wordt dan krokant. In gedroogde vorm is het lang houdbaar: tot wel een jaar. Na bevochtiging kan het opnieuw worden opgerold.

Tradities

  • Droge lavash wordt in de Armeense Apostolische Kerk ook gebruikt als hostie in de eucharistie.
  • In het district Sabirabad in Azerbeidzjan legt de schoonmoeder van de bruid het op haar schouder wanneer zij het nieuwe huis binnenkomt, om haar voorspoed te wensen.
  • In Novkhani is het na een begrafenis gebruikelijk om kyulchya te serveren. Dit bestaat vaak uit in lavash gewikkelde halva.
rel=nofollow