Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Kajagoogoo

Uit Wikisage
Versie door Houtlijm (overleg | bijdragen) op 12 aug 2011 om 10:52 (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kajagoogoo&oldid=24179958)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Kajagoogoo in 2008

Kajagoogoo is een Britse popgroep. Ze zijn het meest bekend geworden door hun eerste single Too Shy, die in 1983 negen weken in de Nederlandse Top 40 stond en een nummer 4 notering behaalde. De single bereikte een nummer-één-notering in Groot-Brittannië en nummer 5 in de Verenigde Staten.

Het begin

In 1979 richtten vier mannen uit Leighton Buzzard, Bedfordshire de band Art Nouveau op. Art Nouveau was een instrumentale avant-garde-groep, met Nick Beggs op basgitaar, Steve Askew op gitaar, Stuart Neale op keyboards en Jez Strode op drums. Art Nouveau bracht de single "The Fear Machine" uit waar een paar honderd van werden verkocht. Ze werden gedraaid door John Peel maar dat leverde geen platencontract op.

In 1981 ging de band op zoek naar een zanger. Na een aangekondige auditie kozen ze uiteindelijk voor Christopher Hamill. Hij maakte een anagram van zijn achternaam: Limahl. Daarna werd de naam van de band veranderd in het pakkende Kajagoogoo. "Kajagoogoo" is fonetisch uitgeschreven babytaal: 'Gaga Googoo' werd met een kleine aanpassing 'Kajagoogoo'.

Succes en neergang

Tijdens een optreden in de Embassy Club in Londen, kreeg de band de interesse van drie platenmaatschappijen en Duran Durans toetsenist Nick Rhodes. De groep tekende uiteindelijk bij EMI. In juli 1982 werd Nick Rhodes samen met Duran Durans producer Colin Thurston ingehuurd om hun eerste album, White Feathers te produceren. Tussen de bedrijven door tourden en speelden ze mee met de band Fashion. In januari 1983 werd hun debuut single "Too Shy" uitgebracht en bereikte de top in de hitlijst. "Ooh to Be Ah" en "Hang on Now", de opvolgende singles, bereikten beiden de UK Top 20.

Met het succes van de band kwamen ook de spanningen, wat uiteindelijk resulteerde in het feit dat Limahl door de andere bandleden halverwege 1983 werd ontslagen en Nick Beggs de zang op zich nam. De eerste single van de vier man tellende Kajagoogoo werd Big Apple, die eind 1983 in de UK Top 10 terecht kwam en in Nederland de 10de positie in de Top 40 bereikte. Hun volgende single The Lion's mouth behaalde de UK Top 30, maar kwam niet in de Top 40 van Nederland terecht. Hierna haalden ze geen hits meer. Turn Your Back on Me haalde UK Top 40 niet en bleef op nummer 47 hangen. In Nederland bereikte deze single Nummer 17 in de Top 40. Het album Islands werd een commerciële flop en kwam in de UK maar tot nummer 35. Daarna verliet Jez Strode de band.

Om nog enige geloofwaardigheid te behouden en van hun bubblegumimago af te komen, kwamen de overige drie bandleden in 1985 terug als Kaja. Toen Jez nog in de band zat, waren ze het jaar daarvoor al in de USA verschenen als Kaja, waar een andere versie van het album Islands werd uitgebracht als EP maar bleef hangen op nummer 185 in de Billboards lijst. De nieuwe Kajagoogoo - Kaja, werd ook een flop waarop de band in 1986 uit elkaar ging, nadat ze in de UK Shouldn't Do That hadden uitgebracht.

Externe link