Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

John McGeogh

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 27 feb 2015 om 01:41 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=John_McGeogh&oldid=43337985 Alex Polfliet 13 feb 2015)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

John Alexander McGeoch (25 augustus 1955 – 4 maart 2004) was een Schotse punkrock en new wave gitarist, die bij diverse punk en post-punk bands speelde: Magazine, Siouxsie and the Banshees, Visage en Public Image Ltd.

In 1970 startte hij in een lokale band, The Slugband. In 1971 verhuisde hij naar Londen waar hij Kunst studeerde op het Manchester Polytechnic.

In april 1977 introduceerde zijn kamergenoot Malcolm Garrett hem bij Howard Devoto, die op zoek was naar een gitarist om samen met Barry Adamson, Bob Dickinson en Martin Jackson de band Magazine op te richten. Zij zouden als eersten de 'cold-wave sound' ontwikkelen die inspiratie zou geven aan bands als Joy Division.

McGeoch speelde mee op de Magazine albums Real Life (1978), Secondhand Daylight (1979), en The Correct Use of Soap (1980) waarin hij telkens een belangrijke inbreng had. In 1979 maakte hij met Adamson en Formula (en 3 Ultravox-leden) een artistieke zijsprong om het tijdelijke collectief Visage op te richten, waarmee ze meteen de megahit "Fade to Grey" scoorde. McGeogh speelde er gitaar en sax.

In 1980 verliet hij Magazine definitief om na wat studiowerk voor Generation X, bij Siouxsie and the Banshees te belanden. Hij werkte mee aan de albums Kaleidoscope (1980), Juju (1981), en A Kiss in the Dreamhouse (1982). McGeogh was daarbij co-auteur van hits als "Happy House", "Christine", "Israel", "Spellbound" en "Arabian Knights". Drank en oververmoeidheid maakte een einde aan de samenwerking

In '86 vervoegde hij Public Image Ltd (PIL), de band van o.m. John Lydon (Johnny Rotten) en Jah Wobble. Hij zou bij PIL blijven tot de ontmanteling ervan. Van 1992 tot zijn dood in 2004 speelde hij occasioneel bij verschillende bands en muzikale projecten. Hij overleed in zijn slaap in Launceston, Cornwall, England.

Discography Magazine Real Life (1978) Secondhand Daylight (1979) The Correct Use of Soap (1980) Visage Visage (1980) Generation X Kiss Me Deadly (1981) Siouxsie and the Banshees Kaleidoscope (1980) Juju (1981) A Kiss in the Dreamhouse (1982) The Armoury Show Waiting for the Floods (1985) Public Image Ltd Happy? (1987) 9 (1989) That What Is Not (1992)

Bron : Britse versie Wikipedia (vrije vertaling) Zoek op Wikidata

rel=nofollow