Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Johanna Maria IJssel de Schepper

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.
rel=nofollow

Johanna Maria Becker (Rotterdam, 21 oktober 1885 - 1979), was een Nederlands roman- en toneelschrijfster.

Leven en werk

Becker huwde op 12 december 1914 met Adrianus Jacobus Goedhart (†1918). Op 19 oktober 1919 huwde zij voor de tweede maal met Gerhard Cornelis IJssel de Schepper. Zij debuteerde in 1916 onder de naam J.M. Goedhart-Becker in Elseviers Geïllustreerd Maandschrift met haar roman Martje Vroom. Vanaf haar tweede huwelijk schreef ze onder de naam Johanna Maria IJssel de Schepper.


In Elseviers boekbesprekingen werd ze destijds omschreven als een warmmenschelijke en briljant-humoristische schrijfster. Haar debuutroman werd beschouwd als haar beste werk. Eind jaren dertig van de vorige eeuw werd ze beschreven als een schrijfster van romans en toneelspelen die zich een uitgebreid publiek verwierf. Haar werk - vooral de toneelstukken - werden als geestig ervaren. Critici vonden dit soms iets te gewild.[1]

Wat niet mag ...

In 1921 schreef IJssel de Schepper Wat niet mag ... drama in 3 bedrijven, een tendenstoneelstuk dat in 1922 in eerste druk verscheen. Schrijfster behandelt in dit familiedrama de homosexualiteit. De zoon van een ogenschijnlijk harmonieus, voor die tijd doorsneegezin, komt in gewetensconflict en vertelt zijn 'grote geheim'. De homoseksuele gevoelens van de zoon zijn voor de vader onbespreekbaar. De moeder zegt het te begrijpen, maar vindt dat dat van de vader niet verwacht mag worden, omdat hij 20 jaar is blijven stilstaan, en niet met zijn kinderen is meegegroeid. Het gezin valt uit elkaar, vader en moeder staan lijnrecht tegenover elkaar, dochter raakt in crisis, de zoon vereenzaamt.

Voor het begin van de jaren twintig van de 20ste eeuw was dit een gedurfd stuk. De homo-emancipatie was nog in haar begin fase. Toen het stuk in 1922 op de planken kwam werd het zwaar bekritiseerd door de (christelijke) pers. Men oordeelde dat het geen onderwerp voor het toneel was. IJssel de Schepper heeft met het stuk een boodschap willen brengen, wat precies de reden is is onbekend, mogelijk de invloed van Freud en Jung.[2]

In 2006 tot en met 2008 is IJssel de Scheppers Wat niet mag ... opnieuw op de planken gebracht door de Haarlemse toneelgroep 'Het Volk'.[3] Het Volk bracht het stuk met taalgebruik uit begin 20ste eeuw, ze wist de waarden en normen en de irrationele angst van die tijd neer te zetten. Met een mix van drama en humor waar IJssel de Schepper ook om bekend was. Nergens werd de schrijfster op de hak genomen ook al is de humor voor de 21ste eeuwse begrippen misschien wat melig. Na 80 jaar is Wat niet mag ..., drama van menselijk verdriet en wanhoop, door Het Volk opnieuw in de actualiteit gebracht.[2]

In 2010 is Wat niet mag ... in het Engels vertaald met als titel Mustn’t Do It!. Laurence Senelick, hoogleraar drama aan de Tuftsuniversiteit in Boston bezorgde de vertaling voor Broadway Play Publishing Inc.[4]

Bibliografie

De publicaties van Johanna Becker zijn o.a. ter inzage bij de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag.[5]

Onder de naam J. M. Goedhart-Becker
  • Martje Vroom (roman, Amsterdam, Van Kampen, [1917]). In 1916 had Elsevier de roman reeds gepubliceerd.[6]
  • De zoen (eenacter, Amsterdam 1916) Rond [1919] werd het uitgegeven door De maatschappij voor goede en goedkoope lectuur[7][8]
  • De dood van de oude mevrouw Van Leeuwen (Amsterdam, P.N. van Kampen en Zoon, z.j.)[9] De Gids noemt 1917,[10] de KB plaatst als jaartal [1919].[11]
Toneel
  • Het laatste stadium: satyre in drie bedrijven op de moderne vrouw (Amsterdam, Van Kampen, 1921)[12]
  • Wat niet mag ... : drama in 3 bedrijven (Amsterdam, P.N. Van Kampen & Zoon, 1922). In 2010 vertaald in het Engels.[4]
  • Dans, nonneke dans (met J. van Randwijk, Antwerpen 1923)
  • Menschen (met J. van Randwijk, Amsterdam 1925)
Romans
  • Martje Maters, geb. Vroom (Amsterdam 1ste druk 1927, 2de druk [ca. 1930]).[13] Dit werk was in 1926, voor de eerste druk, gepubliceerd in Elsevier.[14]
  • Het dwaze hart (Amsterdam, 1ste druk 1928, 2de druk z.j. [ca. 1934])
  • De slinger van den tijd (Rotterdam, Nijgh & Van Ditmar, 1934)[15][16]
  • Ontmoeting met het leven en met den dood (Amsterdam, Van Kampen, 1942)
  • Tine Valckier: een belijdenis van schuld (Rotterdam, Nijgh & Van Ditmar, 1947)


Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen
Referenties
rel=nofollow
rel=nofollow

Zoek op Wikidata

rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow