Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Isidore Gunzburg: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
(spelling) |
||
| Regel 6: | Regel 6: | ||
Isodore studeerde aan het [[Koninklijk Atheneum Antwerpen|Atheneum van Antwerpen]]. In 1909 werd hij genaturaliseerd tot Belg.<ref>[http://www.dekamer.be/digidoc/DPS/K3043/K30432145/K30432145.PDF naturalisatiebeslissing], [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]] 9 juli 1909</ref> | Isodore studeerde aan het [[Koninklijk Atheneum Antwerpen|Atheneum van Antwerpen]]. In 1909 werd hij genaturaliseerd tot Belg.<ref>[http://www.dekamer.be/digidoc/DPS/K3043/K30432145/K30432145.PDF naturalisatiebeslissing], [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]] 9 juli 1909</ref> | ||
Net zoals zijn broer [[Nico Gunzburg|Nico]] was Isidore Vlaamsgezind. Hij was medewerker aan het bewust Nederlandstalige | Net zoals zijn broer [[Nico Gunzburg|Nico]] was Isidore Vlaamsgezind. Hij was medewerker aan - het bewust Nederlandstalige - ''Geneeskundig Tijdschrift voor België'' (1910 - 1914). | ||
Na de [[Eerste Wereldoorlog]] werd onder impuls van [[Pierre Nothomb]] de [[Bond voor Nationale Herstelling]] opgericht die zou deelnemen aan de verkiezingen van 1919. De partij vaardigde een manifest uit dat mede | Na de [[Eerste Wereldoorlog]] werd onder impuls van [[Pierre Nothomb]] de [[Bond voor Nationale Herstelling]] opgericht die zou deelnemen aan de verkiezingen van 1919. De partij vaardigde een manifest uit dat mede ondertekend werd door Gunzburg, die nu eerder Belgisch-nationalist dan Vlaams-nationalist was.<ref>Vreemdelingen In Een Wereldstad. Een geschiedenis van Antwerpen en zijn joodse bevolking (1880-1944), [[Lieven Saerens]]</ref> | ||
Gunzburg was arts en oprichter van de nog steeds bestaande [[Société Belge de Phytothérapie]]. Tevens wij arts en directeur aan het Zanderinstituut in Antwerpen en inspecteur van de stadsscholen. Hij gaf les aan het [[ | Gunzburg was arts en oprichter van de nog steeds bestaande [[Société Belge de Phytothérapie]]. Tevens wij arts en directeur aan het Zanderinstituut in Antwerpen en inspecteur van de stadsscholen. Hij gaf les aan het [[Hoger Onderwijs van het Volk]] en doceerde aan de Universiteit van [[Utrecht]]. | ||
In 1926 werd Gunzmann hoofd [[fysiotherapie]] aan het [[Universitair Verplegingscentrum Brugmann]]. In de jaren | In 1926 werd Gunzmann hoofd [[fysiotherapie]] aan het [[Universitair Verplegingscentrum Brugmann]]. In de jaren 1930 werd hij raadgever van de [[thermen]] in [[Oostende]]. Tevens werd hij professor in de [[fysiologie]] aan de [[Université libre de Bruxelles]]<ref>[http://www.yveslouis.com/files/publicaties/AR1414_010_030.pdf Universiteiten kleuren zwart en wit]</ref><ref>[https://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/001/394/463/RUG01-001394463_2010_0001_AC.pdf De Antwerpse diamantsector en de Eerste Wereldoorlog. Patriottisme of economisch pragmatisme? Studie gebaseerd op sekwesterdossiers], Sylvie Renneboog, Scriptie voorgedragen tot het behalen van de graad van master in de geschiedenis, Universiteit Gent, academiejaar 2008-2009</ref><ref>[http://www.jhsg.nl/portfolio/70kesteloot/ Reinheid, gezondheid en therapie], [[Wouter Kesteloot]] 14 november 2012</ref> | ||
In 1940 ging hij aan de slag in [[Frankrijk]]. Hij werd het hoofd van het Belgische [[Rode Kruis]] in [[Montpelier]] tot hij in augustus 1943 werd gearresteerd door de [[nazisme| | In 1940 ging hij aan de slag in [[Frankrijk]]. Hij werd het hoofd van het Belgische [[Rode Kruis]] in [[Montpelier]] tot hij in augustus 1943 werd gearresteerd door de [[nazisme|nazi's]]. Vanuit [[Kamp Drancy]] werd hij op 20 november 1943 met het tweeënzestigste Treinkonvooi naar [[Auschwitz (concentratiekamp)|Auschwitz]] gedeporteerd.<ref>[http://ressources.memorialdelashoah.org/notice.php?q=identifiant_origine:(FRMEMSH040870796908) Isidore Gunzburg]</ref> Hij overleed vermoedelijk in het kamp. | ||
Hij wordt herdacht op begraafplaats [[Schoonselhof]].<ref>[https://www.schoonselhof.be/schoonselhofgj/gunzburg%20isi.html Isi Gunzburg], [[Schoonselhof]]</ref> | Hij wordt herdacht op begraafplaats [[Schoonselhof]].<ref>[https://www.schoonselhof.be/schoonselhofgj/gunzburg%20isi.html Isi Gunzburg], [[Schoonselhof]]</ref> | ||
==Nagedachtenis== | ==Nagedachtenis== | ||
De stad [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]] | De stad [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]] reikt de Isodre Gunzburgprijs uit aan een educatief project. | ||
==Werken== | ==Werken== | ||
Versie van 14 feb 2019 16:46
Isidore Gunzburg, geboortenaam Ovsei-Israel Gunsburg (Riga 12 december 1875 - Auschwitz (?) 1943 (?)) was een Joods-Belgische geneesheer.
Levensloop
Vader Salman Gunzburg verhuisde in 1875 van Riga naar Antwrpen, waar hij een van de belangrijkste graanhandelaren werd.
Isodore studeerde aan het Atheneum van Antwerpen. In 1909 werd hij genaturaliseerd tot Belg.[1]
Net zoals zijn broer Nico was Isidore Vlaamsgezind. Hij was medewerker aan - het bewust Nederlandstalige - Geneeskundig Tijdschrift voor België (1910 - 1914).
Na de Eerste Wereldoorlog werd onder impuls van Pierre Nothomb de Bond voor Nationale Herstelling opgericht die zou deelnemen aan de verkiezingen van 1919. De partij vaardigde een manifest uit dat mede ondertekend werd door Gunzburg, die nu eerder Belgisch-nationalist dan Vlaams-nationalist was.[2]
Gunzburg was arts en oprichter van de nog steeds bestaande Société Belge de Phytothérapie. Tevens wij arts en directeur aan het Zanderinstituut in Antwerpen en inspecteur van de stadsscholen. Hij gaf les aan het Hoger Onderwijs van het Volk en doceerde aan de Universiteit van Utrecht.
In 1926 werd Gunzmann hoofd fysiotherapie aan het Universitair Verplegingscentrum Brugmann. In de jaren 1930 werd hij raadgever van de thermen in Oostende. Tevens werd hij professor in de fysiologie aan de Université libre de Bruxelles[3][4][5]
In 1940 ging hij aan de slag in Frankrijk. Hij werd het hoofd van het Belgische Rode Kruis in Montpelier tot hij in augustus 1943 werd gearresteerd door de nazi's. Vanuit Kamp Drancy werd hij op 20 november 1943 met het tweeënzestigste Treinkonvooi naar Auschwitz gedeporteerd.[6] Hij overleed vermoedelijk in het kamp.
Hij wordt herdacht op begraafplaats Schoonselhof.[7]
Nagedachtenis
De stad Antwerpen reikt de Isodre Gunzburgprijs uit aan een educatief project.
Werken
- 1902 Over de fiziologische eigenschappen der elektrische lichtstralen
- 1916 Stof- en energiewisseling in het levend lichaam
Bronnen, noten en/of referenties
|