Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Ippolito Desideri: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 4: Regel 4:
Ippolito sloot zich in het jaar 1700 op zestienjarige leeftijd aan bij de Sociëteit van Jezus (de jezuïeten) in Rome. Hij bezocht de jezuïetenschool ''Collegio Romano''. Wegens zijn groot enthousiasme en zijn wens, anderen het evangelie te verkondigen, werd hij van de generaal-overste Michelangelo Tamburini uitgekozen voor een expeditie naar het toen vrijwel onbekende [[Tibet]].
Ippolito sloot zich in het jaar 1700 op zestienjarige leeftijd aan bij de Sociëteit van Jezus (de jezuïeten) in Rome. Hij bezocht de jezuïetenschool ''Collegio Romano''. Wegens zijn groot enthousiasme en zijn wens, anderen het evangelie te verkondigen, werd hij van de generaal-overste Michelangelo Tamburini uitgekozen voor een expeditie naar het toen vrijwel onbekende [[Tibet]].


Nog voor hij zijn studies volledig had afgesloten, verliet hij Rome op [[9 september]] [[1712]]. Hij bereikte Lhasa op [[18 maart]] [[1716]]. Hij bestudeerde de Tibetaanse taal en het Tibetaans boeddhisme en discussieerde uitvoerig met de plaatselijke lama’s. Hij schreef vijf boeken in het Tibetaans, waarin hij een taalniveau bereikte zoals geen andere Europeaan voor of lang na hem. In het jaar 1721 werd zijn werk abrupt onderbroken, omdat de [[Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren]] (Propaganda Fide) de Tibetaanse missies aan de Orde van de Kapucijnen toevertrouwde. Hij liet Lhasa op 28 april 1721 achter zich en verliet Tibet op 14 dezember dat jaar. Vervolgens verbleef hij nog verschillende jaren in Indië, waarna hij zich in januari 1727 op weg begaf naar Italië. Hij bereikte Rome in 1728 na doorreizen door Engeland en Frankrijk.
Nog voor hij zijn studies volledig had afgesloten, verliet hij Rome op [[9 september]] [[1712]]. Hij vertrok richting Goa met Emanuel Freyre. Zij trokken door Kasjmier, en zodra zij in Tibet waren, sloten zij zich aan bij een karavaan van een prinses die op weg was naar Lhasa. Zij bereikten Lhasa op [[18 maart]] [[1716]]. Freyre keerde vrijwel onmiddellijk terug naar India.
 
Desideri werd goed ontvangen door de Mongoolse heerser over Tibet, en kreeg een grote intellectuele vrijheid. Hij bestudeerde de Tibetaanse taal en het Tibetaans boeddhisme en discussieerde uitvoerig met de plaatselijke lama’s.
 
Hij schreef vijf boeken in het Tibetaans, waarin hij een taalniveau bereikte zoals geen andere Europeaan voor of lang na hem. De werken waren bedoeld om de Tibetanen te overtuigen van het katholieke geloof. Hij hield tevens een uitgebreid dagboek bij van zijn observaties.
 
In het jaar 1721 werd zijn werk abrupt onderbroken, toen de [[Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren]] (Propaganda Fide) het Tibetaanse missiegebied toewees aan de Orde van de Kapucijnen. Desideri liet Lhasa op 28 april 1721 achter zich en verliet Tibet op 14 december dat jaar. Vervolgens verbleef hij nog verschillende jaren in Indië, waarna hij zich in januari 1727 op weg begaf naar Italië. Hij bereikte Rome in 1728 na doorreizen door Engeland en Frankrijk.


Hij schreef ''Historische notities over Tibet'' (Notizie istoriche del Tibet) en bereidde de publicatie ervan voor, maar door het verbod van de jezuïetenorde werd zijn werk op de Index van Verboden Boeken gezet. Het werd werk niet gelezen door zijn doelpubliek, noch door iemand anders, tot het pas tegen het midden van de 20e eeuw uitgegeven werd.
Hij schreef ''Historische notities over Tibet'' (Notizie istoriche del Tibet) en bereidde de publicatie ervan voor, maar door het verbod van de jezuïetenorde werd zijn werk op de Index van Verboden Boeken gezet. Het werd werk niet gelezen door zijn doelpubliek, noch door iemand anders, tot het pas tegen het midden van de 20e eeuw uitgegeven werd.

Versie van 17 sep 2015 12:55

Ippolito Desideri (Pistoia, Toscana, 21 december 1684 – Rome, 14 april 1733) was een Italiaanse jezuïet, die in de 18e eeuw als missionaris in Tibet actief was. Hij was de eerste westerse tibetoloog. Zijn werken in het Tibetaans zijn literair het meest hoogstaand van alle literatuur die ooit door Europeanen in het Tibetaans werd geproduceerd, maar bleef tot het einde van de twintigste eeuw onbekend.

Loopbaan

Ippolito sloot zich in het jaar 1700 op zestienjarige leeftijd aan bij de Sociëteit van Jezus (de jezuïeten) in Rome. Hij bezocht de jezuïetenschool Collegio Romano. Wegens zijn groot enthousiasme en zijn wens, anderen het evangelie te verkondigen, werd hij van de generaal-overste Michelangelo Tamburini uitgekozen voor een expeditie naar het toen vrijwel onbekende Tibet.

Nog voor hij zijn studies volledig had afgesloten, verliet hij Rome op 9 september 1712. Hij vertrok richting Goa met Emanuel Freyre. Zij trokken door Kasjmier, en zodra zij in Tibet waren, sloten zij zich aan bij een karavaan van een prinses die op weg was naar Lhasa. Zij bereikten Lhasa op 18 maart 1716. Freyre keerde vrijwel onmiddellijk terug naar India.

Desideri werd goed ontvangen door de Mongoolse heerser over Tibet, en kreeg een grote intellectuele vrijheid. Hij bestudeerde de Tibetaanse taal en het Tibetaans boeddhisme en discussieerde uitvoerig met de plaatselijke lama’s.

Hij schreef vijf boeken in het Tibetaans, waarin hij een taalniveau bereikte zoals geen andere Europeaan voor of lang na hem. De werken waren bedoeld om de Tibetanen te overtuigen van het katholieke geloof. Hij hield tevens een uitgebreid dagboek bij van zijn observaties.

In het jaar 1721 werd zijn werk abrupt onderbroken, toen de Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren (Propaganda Fide) het Tibetaanse missiegebied toewees aan de Orde van de Kapucijnen. Desideri liet Lhasa op 28 april 1721 achter zich en verliet Tibet op 14 december dat jaar. Vervolgens verbleef hij nog verschillende jaren in Indië, waarna hij zich in januari 1727 op weg begaf naar Italië. Hij bereikte Rome in 1728 na doorreizen door Engeland en Frankrijk.

Hij schreef Historische notities over Tibet (Notizie istoriche del Tibet) en bereidde de publicatie ervan voor, maar door het verbod van de jezuïetenorde werd zijn werk op de Index van Verboden Boeken gezet. Het werd werk niet gelezen door zijn doelpubliek, noch door iemand anders, tot het pas tegen het midden van de 20e eeuw uitgegeven werd.

Werken

  • Opere tibetane di Ippolito Desideri S.J. (Inleiding en vertaling door Giuseppe Toscano), 4 vol., Rome, 1981-1989.
  • Notizie della nature, costume e governo civile del Tibet, (redactie door L. Petech), Rome, 1957.
rel=nofollow