Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Hemelvaartsklederen

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.

Hemelvaartsklederen (Engels: ascension robes) zijn speciale kleren waarmee men hoopt op te varen in de hemel en „weggevoerd [te] worden, de Here tegemoet in de lucht.” (1 Thessalonicenzen 4:14 (NBG))

Het idee kan afgeleid zijn van Openbaring 7:9 en Openbaring 7:13.

In persberichten over de vroege adventisten (’millerieten’) werd regelmatig beschreven dat zij hun lange witte hemelvaartsklederen aantrokken. Het verhaal wordt door de diverse groepen adventisten ontkend.

De schrijfster Clara Endicott Sears verzamelde in haar boek Days of Delusion – A Strange Bit of History, 1924, beweringen over hemelvaartsklederen zoals die in de pers verschenen waren.[1]

Volgens Ellen White van de zevendedagsadventisten was niemand „die de verschijning van Christus liefhad ... zó onwetend om te veronderstellen dat er speciale kleren voor die gelegenheid moesten worden gemaakt. Het enige kleed dat de heiligen nodig zullen hebben om de Here te ontmoeten is de gerechtigheid van Christus (zie Jesaja 61:10 (NBG), Openbaring 19:8).”[2]

Joshua V. Himes, die de adventistische beweging in 1843-1844 uit de eerste hand had beleefd, schreef later, toen hij rector was van de episcopaalse St. Andrew’s Church in Elk Point, op negentigjarige leeftijd nog een lezerbrief aan The Outlook, waarin de discussie over hemelvaartsklederen van de adventisten was opgekomen. Hij beschreef dat hij in de door hem uitgegeven tijdschriften geruime tijd een grote beloning had uitgeschreven aan wie een enkel geval zou kunnen aantonen dat de adventisten die Jezus’ wederkomst verwachtten, hemelvaartsklederen hadden gedragen, en dat niemand ooit met bewijsmateriaal was gekomen.[3]

Ook Jane Marsh Parker, de dochter van Joseph Marsh, deed de moeite om het gerucht te weerleggen.[4]

Volgens een historisch woordenboek over de zevendedagsadventisten onder redactie van Gary Land[5] deed Francis D. Nichol onderzoek hierover en publiceerde hij in Signs of the Times een antwoord op de beweringen uit het boek van Endicott Sears.

De krantenmeldingen over hemelvaartsklederen zouden volgens Francis D. Nichol[6] na de lente van 1843 verdwenen zijn. Bij de datum van 22 oktober 1844 waarnaar de adventisten uitkeken, zouden geen meldingen van hemelvaartsklederen in de pers verschenen zijn.

Nichol is zelf een adventist, maar onderzoekers accepteren dat hij de argumenten aan zijn kant heeft.[7]

Het verhaal van de hemelvaartsklederen van de millerieten werd zelfs opgenomen in de Encyclopædia Britannica, elfde uitgave van 1910–1911: „Velen van hen verlieten hun zaak en wachtten, met witte mousseline kleding, op daken en heuvels op de epifanie.”[8] In de 14e editie van de Encyclopædia Britannica, wordt dit verhaal als volgt rechtgezet: „Er is geen historisch fundament voor de verhalen dat de millerieten deelnamen aan fanatieke excessen zoals het beklimmen van heuvels, daken en bomen in hemelvaartsklederen.”[9]

Een anekdote die in de pers voorkam, betrof een zekere Mr. John H. Shortridge uit New Hampshire, die, gekleed in een wit gewaad, uit een boom viel en zijn hals zou hebben gebroken. Volgens adventisten was er geen verband tussen Shortridge’s persoonlijke actie en het adventisme. Mr. Shortridge, een voormalig succesvol zakenman, had, sinds zijn zaken slechter gingen, zowat tien jaar voor het adventisme in de streek bekend werd, psychische moeilijkheden. Toen zijn verhaal in de krant stond, schreef Mr. Shortridge bovendien aan de kranten om te ontkennen dat hij dood was, en eiste een rechtzetting.

The New York Daily Tribune (24 maart 1843) en The New York Observer (1 april 1843) publiceerden een rechtzetting.[10]

Zie ook

Literatuur
  • Francis D. Nichol; Midnight Cry: A Defense of the Character and Conduct of William Miller, Washington, D.C., Review and Herald Publishing Association, 1945, hoofdstukken 25–27 en appendices H–J.
  • Francis D. Nichol, 10 juli 1945, Signs of the Times
  • LeRoy Edwin Froom, Prophetic Faith of Our Fathers, Washington, D.C., Review and Herald Publishing Association, 1954, deel 4, p. 822–826.
  • Albert C. Johnson, Advent Christian History, Advent Christian Publication Society, Boston, Massachusetts, 1918. p. 204-205.
  • James White, Ascension Robes – Slander Refuted, Sevent-day Adventists Publication Association. 7 pagina’s.
  • The Last Word in the “Ascension” Robes Story, Advent Christian Publication Society, 1870, 15 pagina’s.
  • Jerome Leslie Clark, ''1844: Religious Movements – Volume 1 – pagina 59, TEACH Services, Inc., 1968
Weblinks

Encyclopædia Britannica online  (en) Adventist, in: Encyclopædia Britannica, 2024. (vertaal via: Vertaal via Google translate)

Noten en verwijzingen
  1. º Clara Endicott Sears, Days of Delusion – A Strange Bit of History, Houghton Mifflin company, 1924. Zie hoofdstukken 9 en 10.
  2. º Ellen G. White, De Grote Strijd, Nederlandse vertaling: K. E. Boumann. Uitgeverij Veritas. Bosch en Duin. 1985. Aanhangsel, p. 651.
  3. º Albert C. Johnson, Advent Christian History, Advent Christian Publication Society, Boston, Massachusetts, 1918. p. 204-205.
  4. º Jane Marsh Parker, Did the Millerites Have Ascension Robes?, in: The Outlook: A Family Magazine, 15 oktober 1894, p.582-583.
  5. º Gary Land, Historical Dictionary Of Seventh-Day Adventists p. 340
  6. º Francis D. Nichol, Signs of the Times, 10 juli 1945, p. 5
  7. º Ministry Magazine, juni 1946 Reviewers admit evidence disproves charges
  8. º „Many of them [the Millerites] left their business, and in white muslin robes, on housetops and hills, awaited the epiphany.”
    Zie Encyclopædia Britannica online  (en) Miller, William (Second Adventist) in: Encyclopædia Britannica, 1911. (Wegens ouderdom in het publiek domein)
    Zie Encyclopædia Britannica online  (en) Miller, William (Leader) in: Encyclopædia Britannica, 1911. (Wegens ouderdom in het publiek domein)
  9. º „There is no historical foundation for the stories that the Millerites engaged in such fanatical excesses as ascending hills, housetops and trees in ascension robes.”
  10. º Geciteerd in Francis D. Nichol, 10 juli 1945, Signs of the Times