Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Hans Sleutelaar

Uit Wikisage
Versie door Mdd (overleg | bijdragen) op 27 sep 2018 om 01:03 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hans_Sleutelaar&oldid=50902910)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

. Hans Sleutelaar (Rotterdam, 22 september 1935[1]) is een Nederlands dichter.

Biografie

Hans Sleutelaar werd op 22 september 1935 geboren te Rotterdam. Hij zat eerst op het Erasmiaans Gymnasium, maar deed uiteindelijk eindexamen HBS A in 1953. In zijn ouderlijk huis was van 1957 tot 1959 het redactiesecretariaat van het literaire blad Gard Sivik gevestigd, daarna (tot 1964) in het souterrain van dat huis aan de Rotterdamse Essenburgsingel.

Samen met Cornelis Bastiaan Vaandrager en Hans Verhagen behoorde Sleutelaar tot de Zestigers.[2] Sleutelaar verzamelde, samen met Eelke de Jong, 500 sprookjes uit de overlevering, in de bundel Sprookjes van de Lage Landen.

Hans Sleutelaar werkte onder andere als junior copywriter bij Unilever, als freelance tekstschrijver, als medewerker van de Haagse Post en als hoofdredacteur van uitgeverij Boelen. Hij heeft van 1985 tot 2000 een eigen uitgeverij gehad en woonde "als ambteloos pennenvoerder" in Normandië. Na een verblijf in Thailand, keerde hij terug in zijn geboortestad.

In 2016 werd Sleutelaar worden. Herinneringen van en aan een dichter uitgegeven over ontmoetingen met en tussen dichters van de Generatie Nul.
Hij ontving in november 2016 de Anna Blaman Prijs.[3]

Stephan Warmenhoven wijdde aan de dichter ook een (televisie)documentaire, Sleutelaar is hier, die begin 2018 in première ging op het International Film Festival Rotterdam (IFFR).

Bibliografie

Gedichten

  • Schaars licht, De Bezige Bij, 1979
  • Vermiste stad: Rotterdamse kwatrijnen, De Bezige Bij, 2004
  • Wollt ihr die totale Poesie ? : korte en zeer korte gedichten, De Bezige Bij, 2015

Non-Fictie

  • Sleutelaar worden. Herinneringen van en aan een zwijgende dichter. Studio Kers, 2016

Vertalingen

  • Kurt Schwitters. Anna Bloeme en ik. Gedichten 1912-1947. Vianen, Kwadraat, 1983. 77 p.
  • Kurt Schwitters. Op de bank. Utrecht, Kunstzaal De Reiger, 1986. 6 p.

Als co-auteur

  • Sprookjes van de Lage Landen, Eelke de Jong, Hans Sleutelaar. 1972
  • De onbekende lotgevallen van Klein Duimpje en Hans & Grietje. Sprookjes uit de Nederlandse overlevering. Eelke de Jong, Hans Sleutelaar. 1973
  • Nieuwe sprookjes van de Lage Landen, Eelke de Jong, Hans Sleutelaar. 1974
  • Alle sprookjes van de Lage Landen. Eelke de Jong, Hans Sleutelaar. 1985
  • De SS'ers. Nederlandse vrijwilligers in de Tweede Wereldoorlog. Acht interviews met voormalige SS'ers door Armando en Hans Sleutelaar. De Bezige Bij, 1967[4]

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Hans Sleutelaar op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties

Noten

rel=nofollow
rel=nofollow