Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Hans Marijnissen (journalist)

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 19 okt 2021 om 08:51 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hans_Marijnissen_(journalist)&oldid=59758534 -1- Lelie2 22 aug 2021)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Hans Marijnissen (journalist)

Hans Marijnissen (Nijmegen, 1961) is een Nederlandse journalist, chef nieuwsdienst, chef De Gids, redacteur/eindredacteur De Verdieping, justitieredacteur en verslaggever.

Journalist

Hans Marijnissen werkte in 1987 en 1988 freelance voor de jongerenpagina van dagblad Trouw, maakte reisverhalen voor ANWB’s magazine Op Pad, was redacteur voor Inzicht, blad van de Vereniging Openbaar Onderwijs en schreef voor de Anne Frank Stichting. In 1988 kwam hij als justitieredacteur in dienst van Trouw, en volgde grote strafprocessen tegen drugssmokkelaar Johan V. (alias De Hakkelaar) en Volkert van der G. (de moordenaar van Pim Fortuyn).

In 1998 stond hij aan de wieg van De Verdieping, de nieuwe dagelijkse bijlage van Trouw waarin zogenaamde ‘identiteitsbepalende achtergrondverhalen’ werden gepubliceerd. Marijnissen was eindredacteur, maar reisde in die tijd ook als verslaggever naar brandhaarden als Rwanda, Zaïre, Bosnië en Albanië (grens Kosovo). In 2003 werd hij chef van Trouw's dagelijkse bijlage De Gids, een nieuw door hem ontworpen concept waarbij alle zogenaamde serviceverhalen op het gebied van lifestyle, kunst, natuur, politiek en sport werden gebundeld in vier speciale pagina’s.

In 2005 werd hij chef nieuwsdienst en gaf hij leiding aan twintig verslaggevers. De redactie zou hij uitbreiden en weer opdelen in een Verslaggeverij en een zogenaamde Profielredactie met elk dertien redacteuren. De laatste redactie zou meer kleur moeten geven aan de identiteit van Trouw.

In 2006 schreef Marijnissen de nota ‘Groen!’ waarin hij de basis legde voor de dagelijkse pagina’s Duurzaamheid en Natuur. Trouw was daarmee de eerste krant die dit thema op structurele basis zou volgen. Tot 2016 zou hij als redacteur en interim-chef aan deze speciale redactie verbonden zijn.

In die periode deed hij ook onderzoek naar de lobby tegen de invoering van statiegeld in Nederland. Via gelekte documenten kwam hij er achter dat de Wageningen Universiteit (WUR) door de industrie gefinancierd ‘gestuurd onderzoek’ had uitgevoerd waarvan de uitkomst (‘systeem is te duur’) al bij voorbaat vast stond. Met dit onderzoek werd de politieke besluitvorming beïnvloed. De WUR spande een kort geding aan tegen Trouw en Marijnissen, maar de universiteit werd door de rechtbank in Amsterdam in het ongelijk gesteld.

In 2016 stapte Marijnissen over naar de verslaggeverij waarin hij nieuwe ontwikkelingen in het Nederlandse lokale bestuur beschreef en zich toelegde op lang lopende journalistieke projecten. Na de affaire rond Perdiep Ramesar (die schreef op basis van niettraceerbare bronnen) verbleef hij drie maanden in de Haagse Schilderswijk om voor een speciale bijlage het échte verhaal van deze buurt op te tekenen.

Met collega Joop Bouma (journalist) produceerde hij De Staat van de Boer, een project dat de opstand van de agrarische sector al voorspelde. Ook ontwikkelde hij ‘De Yeps van Tegenwoordig’, een journalistiek project over Young Elderly Persons, actieve ouderen die een eigen rol opeisen.

In 2017 onthulde Marijnissen na een vondst in het Amsterdams Stadsarchief dat de gemeente in de jaren vijftig homo’s bewust weerde als ambtenaar. Na die publicatie gaven twee ministeries opdracht aan het Verwey-Jonker Instituut onderzoek te doen naar de archieven van zes gemeenten, drie ministeries, vier centrale personeelsdiensten en de binnenlandse veiligheidsdienst over de periode 1945 tot 1971. De conclusie in 2021 was dat homoseksuelen in het verleden inderdaad minder kans op een baan bij de overheid hadden dan heteroseksuelen. De overheid is in het verleden ernstig tekortgeschoten in de behandeling van homo's en lesbiennes, aldus toenmalig minister Kajsa Ollongren van binnenlandse zaken.

Sinds 2020 is hij eindredacteur bij Trouw en is Marijnissen freelance actief via MarijnissenMedia.

Erkenning / Prijzen

In 1996 kreeg Marijnissen, samen met Haro Hielkema en fotograaf Werry Crone, een eervolle vermelding bij de uitreiking van de Heemschut persprijs voor hun serie ‘De Berm’.

In 2014 won Marijnissen met de redactie Duurzaamheid & Natuur van Trouw de Groeneveldprijs voor mensen en organisaties die zich inzetten voor het debat over de groene ruimte en die daarbij een afwijkend, kritisch geluid laten horen.

In 2018 won Marijnissen samen met collega Joop Bouma ‘De Zilveren Greep’ (de prijs voor landbouwjournalistiek) voor het project De Staat van de Boer.

Nevenfuncties

Tussen 2008 en 2012 was Marijnissen plaatsvervangend voorzitter en lid van Commissie van Toezicht van de Forensische Observatie en Behandel Afdeling (Foba) in PI Over-Amstel (de Bijlmerbajes), in de torens De Singel en Het Veer.

Tussen 2012 en 2019 was hij verbonden aan het project Cosa van Reclassering Nederland waarin veroordeelde pedoseksuelen worden begeleid bij hun terugkeer naar de samenleving.

In 2007 was hij docent Achtergrondjournalistiek, de post doctorale studie aan de Universiteit van Amsterdam.