Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Guido den Broeder: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(→‎Schaken: subkopjes; ambertoernooi)
(→‎Schaken: refs Ambertoernooi)
Regel 50: Regel 50:


==Schaken==
==Schaken==
Als [[schaker]] speelde Den Broeder zowel [[bordschaak]] als [[correspondentieschaak]].<ref name="FIDE">FIDE, Guido den Broeder, [https://ratings.fide.com/card.phtml?event=1000519 20161221]</ref><ref>ICCF, Guido den Broeder, [https://www.iccf.com/player?id=370250 20161221]</ref> Voorts schreef hij een aantal schaakboeken en componeerde hij [[schaakprobleem|schaakproblemen]], waarvan er diverse zijn gepubliceerd in [[Schakend Nederland]].<ref name="VOLMAC" /> Een [[sonnet]] van zijn hand, getiteld ''"Hangpion"'', werd opgenomen in de bundel Schaakgedichten.<ref>P.J. Torbijn (samensteller), "Schaakgedichten", Venlo: Van Spijk BV, 1982, ISBN 90-6216-454-4</ref> Van 1983 tot 1989 was hij bestuurslid van de [[Schaakvereniging Rotterdam|Schaakvereniging VOLMAC Rotterdam]]. Tevens bekleedde hij functies als toernooileider en wedstrijdleider.<ref name="VOLMAC">J. de Hooge, M. de Zeeuw en H. van Bekkum (red.), "De weg van Kralingen naar CAP VOLMAC Rotterdam. 1924-1994, 70 jaar van een topclub", Rotterdam: Cap Volmac BV, 1994, p. 195-197</ref>
Als [[schaker]] speelde Den Broeder zowel [[bordschaak]] als [[correspondentieschaak]].<ref name="FIDE">FIDE, Guido den Broeder, [https://ratings.fide.com/card.phtml?event=1000519 20161221]</ref><ref>ICCF, Guido den Broeder, [https://www.iccf.com/player?id=370250 20161221]</ref> Voorts schreef hij een aantal schaakboeken en componeerde hij [[schaakprobleem|schaakproblemen]], waarvan er diverse zijn gepubliceerd in [[Schakend Nederland]].<ref name="VOLMAC" /> Een [[sonnet]] van zijn hand, getiteld ''"Hangpion"'', werd opgenomen in de bundel Schaakgedichten.<ref>P.J. Torbijn (samensteller), "Schaakgedichten", Venlo: Van Spijk BV, 1982, ISBN 90-6216-454-4, p. 33</ref> Van 1983 tot 1989 was hij bestuurslid van de [[Schaakvereniging Rotterdam|Schaakvereniging VOLMAC Rotterdam]]. Tevens bekleedde hij functies als toernooileider en wedstrijdleider.<ref name="VOLMAC">J. de Hooge, M. de Zeeuw en H. van Bekkum (red.), "De weg van Kralingen naar CAP VOLMAC Rotterdam. 1924-1994, 70 jaar van een topclub", Rotterdam: Cap Volmac BV, 1994, p. 195-197</ref>


===FIDE-meester===
===FIDE-meester===
Regel 59: Regel 59:


===Ambertoernooi===
===Ambertoernooi===
Op uitnodiging van [[sponsor]] Van Oosterom woonde Den Broeder in de jaren 1993-1996 het [[Ambertoernooi]] bij. Hij analyseerde de partijen en schreef en publiceerde van elke editie het toernooiboek. In [[Monte Carlo]] speelden telkens twaalf schakers uit de wereldtop [[rapidschaak]] met gebruik van een nieuwe [[wedstrijdklok]], de [[Fischer-klok]]. De helft van de partijen werd [[blindschaak|blind]] gespeeld. Enkele deelnemers aan deze toernooien waren [[Anatoly Karpov]], [[Viswanathan Anand]], [[Vladimir Kramnik]] en [[Judit Polgár]].
Op uitnodiging van [[sponsor]] Van Oosterom woonde Den Broeder in de jaren 1993-1996 het [[Ambertoernooi]] bij. Hij analyseerde de partijen en schreef en publiceerde van elke editie het toernooiboek. In [[Monte Carlo]] speelden telkens twaalf schakers uit de wereldtop [[rapidschaak]] met gebruik van een nieuwe [[wedstrijdklok]], de [[Fischer-klok]].<ref>Guido den Broeder en Fred van der Vliet, "Second Amber. Rapid and Blindfold Chess Tournament, Monaco 1993", Rotterdam: Magnana Mu, 1993, ISBN 90-5518-103-X</ref> De helft van de partijen werd [[blindschaak|blind]] gespeeld. Enkele deelnemers aan deze toernooien waren [[Anatoly Karpov]], [[Viswanathan Anand]], [[Vladimir Kramnik]] en [[Judit Polgár]].<ref>Guido den Broeder en John Nunn, ""Fifth Amber. Rapid and Blindfold Chess Tournament, Monaco 1996", Rotterdam: Magnana Mu, 1997, ISBN 90-5518-106-4</ref>


==Ziekte==
==Ziekte==

Versie van 15 aug 2017 14:13


rel=nofollow

Guido den Broeder (Den Haag, 28 februari 1957) is een Nederlandse econometrist, auteur, politicus, schaker en micronationalist. Hij is de oprichter van de Wikisage en eigenaar van Magnana Mu Publishing & Research. Den Broeder is oprichter en voorzitter van de ME Vereniging Nederland en de Stichting ME Research. Hij was tevens bestuurslid van de Vereniging Basisinkomen en de Schaakvereniging Rotterdam. Op 1 april 2015 startte Den Broeder de micronatie Paraduin.


Wetenschappelijk onderzoek

Als wetenschappelijk onderzoeker heeft hij vanaf 1976 aan diverse wetenschappelijke en beleidsadviserende instellingen gewerkt. In 1981 studeerde hij cum laude af aan de Erasmus Universiteit Rotterdam in de algemene econometrie. Hij verwierf internationale bekendheid met de ontwikkeling van het macro-econometrische model AMO-K dat zo'n 15 jaar werd gebruikt voor het doorrekenen van strategische beleidsscenario's. Van 1984 tot 1996 verzorgde hij als zelfstandige wetenschappelijk onderzoek en publicaties onder de handelsnaam 'Magnana Mu Publishing & Research'.

In 1983 voorspelde Den Broeder met andere onderzoekers in een dubbel artikel in Economisch Statistische Berichten een stijging van de Nederlandse werkloosheid tot boven de 1 miljoen, slechts te voorkomen door arbeidstijdverkorting. De toenmalige minister-president Ruud Lubbers kondigde daarop zijn aftreden aan als dit scenario werkelijkheid zou worden. Vervolgens werd de telling van de werkloosheid door het kabinet naar beneden bijgesteld, zodat Lubbers kon aanblijven.

Politiek

Van 1990 tot 1995 was hij lid van de Economische Commissie van GroenLinks. Van 1994 tot 2002 was hij raadslid in de Rotterdamse deelgemeente Prins Alexander.

Naast zijn werkzaamheden is Den Broeder actief in diverse maatschappelijke organisaties zoals de Vereniging Basisinkomen.


Schaken

Als schaker speelde Den Broeder zowel bordschaak als correspondentieschaak.[1][2] Voorts schreef hij een aantal schaakboeken en componeerde hij schaakproblemen, waarvan er diverse zijn gepubliceerd in Schakend Nederland.[3] Een sonnet van zijn hand, getiteld "Hangpion", werd opgenomen in de bundel Schaakgedichten.[4] Van 1983 tot 1989 was hij bestuurslid van de Schaakvereniging VOLMAC Rotterdam. Tevens bekleedde hij functies als toernooileider en wedstrijdleider.[3]

FIDE-meester

In het bordschaak werd Den Broeder op zijn 15e kampioen van de Schaakvereniging Corbulo Leidschendam. Rond 1980 behoorde hij tot de subtop van Nederland, met een hoogste internationale rating van 2360. Dit leverde hem de schaaktitel van FIDE-Meester op.[1] Hij won prijzen in diverse nationale en internationale toernooien.[3] In de nationale teamcompetitie speelde Den Broeder voor Philidor Leiden, Discendo Discimus en (als semi-prof) VOLMAC Rotterdam in de hoogste klasse. Later werd hij nog tweemaal kampioen van de regio Rotterdam,[3] voor hij wegens ziekte definitief met het wedstrijdschaak moest stoppen.

Correspondentieschaak

In 1981 eindigde Den Broeder als tweede in het Nederlands Kampioenschap Correspondentieschaak, achter de latere wereldkampioen Joop van Oosterom.[5] Een van zijn partijen in dit toernooi werd bekend vanwege een wandelkoning.[6] Den Broeder was in de jaren 1980 tweemaal lid van het Nederlands voorrondeteam voor de Correspondentieschaak Olympiade.[7] Met een maximale rating van 2485 behoorde hij tot de sterkste 200 briefschakers ter wereld, maar hij speelde onvoldoende partijen voor het halen van een titel.

Ambertoernooi

Op uitnodiging van sponsor Van Oosterom woonde Den Broeder in de jaren 1993-1996 het Ambertoernooi bij. Hij analyseerde de partijen en schreef en publiceerde van elke editie het toernooiboek. In Monte Carlo speelden telkens twaalf schakers uit de wereldtop rapidschaak met gebruik van een nieuwe wedstrijdklok, de Fischer-klok.[8] De helft van de partijen werd blind gespeeld. Enkele deelnemers aan deze toernooien waren Anatoly Karpov, Viswanathan Anand, Vladimir Kramnik en Judit Polgár.[9]

Ziekte

In 1987 werd hij getroffen door de chronische ziekte myalgische encefalomyelitis.


Wikisage

Schrijverschap

Tevens is hij lid voor het leven van het Nederlands Contactcentrum voor Science Fiction.


Micronatie

Externe links

Referenties