Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gerrit Jan van Heuven Goedhart

Uit Wikisage
Versie door Penarc (overleg | bijdragen) op 23 sep 2019 om 20:45 (Gerrit Jan van Heuven Goedhart)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Gerrit Jan van Heuven Goedhart (Bussum, 19 maart 1901 - Genève, 8 juli 1956) was een Nederlands journalist, politicus en verzetsstrijder.

Van Heuven Goedhart (Van Heuven was zijn toegevoegde moedersnaam)[1] was een domineeszoon, die na zijn rechtenstudie al als 29-jarige hoofdredacteur werd van De Telegraaf. Hij werd na drie jaar ontslagen, na een conflict met Telegraaf-eigenaar Hak Holdert. Van het Utrechts Nieuwsblad maakte hij vervolgens in de jaren dertig door zijn opstelling jegens nazi-Duitsland een gezaghebbende krant. In deze tijd was hij ook vicevoorzitter van het Comité van Waakzaamheid van Nederlandsche Intellectueelen tegen het nationaalsocialisme.

Tweede Wereldoorlog

Tijdens de bezetting schreef Van Heuven Goedhart onder meer artikelen voor het illegale Parool. Zijn schuilnamen waren 'De Graaf' en 'Van der Velde'. Nadat vrijwel de voltallige leiding van het blad eind 1942 was opgepakt, werd Van Heuven Goedhart aangezocht de eindredactie op zich te nemen.

Hij leidde Het Parool samen met mr. C. H. de Groot tot april 1944. De oplage van Het Parool steeg in deze periode spectaculair tot plm. 40.000. Na zijn vertrek naar Londen werd de eindredactie opnieuw ter hand genomen door Frans Goedhart, die medio 1943 had weten te ontsnappen uit Kamp Vught.

Bij een nieuwe arrestatiegolf vanaf 21 januari 1944 wist van Heuven Goedhart de dans te ontspringen, maar zijn identiteit en signalement raakten bekend bij de Sicherheitspolizei. Mede daarom werd besloten hem als Engelandvaarder naar Londen te sturen om de regering in ballingschap in te lichten over de situatie in de illegaliteit. Inderdaad wist hij via het neutrale Spanje naar Engeland te ontkomen. Korte tijd later werd hij benoemd tot minister van Justitie. Dit was een onaangename verrassing voor de Duitsers, die in de waan verkeerden dat Van Heuven Goedhart nog in Nederland verbleef en in het bijzonder op hem jacht hadden gemaakt. Zijn plaats in de Parool-redactie werd tot het eind van de oorlog overgenomen door Simon Carmiggelt.

In Londen was hij nauw betrokken bij de totstandkoming en de samenstelling van het College van Vertrouwensmannen dat tot taak had om vanaf de bevrijding tot de terugkeer van de regering in Nederland als regeringsvertegenwoordiging op te treden en zo te voorkomen dat er tijdelijk een gezagsvacuüm zou ontstaan.

Na de bevrijding

Vanaf 1945 was hij hoofdredacteur van Het Parool, en vanaf 1947 ook Eerste Kamerlid voor de PvdA. In 1950 werd hij benoemd tot de eerste Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties. Bij Het Parool werd hij opgevolgd door dhr Koets. Tijdens zijn ambtsperiode ontving het Hoge Commissariaat de Nobelprijs voor de Vrede. Hij stierf op 55-jarige leeftijd plotseling in Genève.

Erkenning

Als eerbetoon zijn meerdere straten en wegen naar hem vernoemd, zo is er de Van Heuven Goedhartlaan in Amstelveen, Assen, 's-Gravenzande, Hoofddorp en Utrecht, een Van Heuven Goedhartstraat in Reeuwijk, Schiedam en Voorschoten, een Van Heuven Goedhartweg in Schoonhoven, de Van Heuven Goedhartsingel in Gouda en een Gerrit Jan van Heuven Goedhart fietsbrug in Wassenaar.

Stichting Vluchteling in Den Haag reikt jaarlijks de Van Heuven Goedhart-penning uit, onder andere aan Karak Mayik Nyok (2004) en Dennis Mukwege (2010).

In 2001 wijdde het tv-programma Andere tijden een uitzending door Carla Tromp en Ad van Liempt aan Van Heuven Goedhart, "een grote, vergeten Nederlander".

Op 1 maart 2011 werd in het Anne Frank huis de officiële biografie van Gerrit Jan van Heuven Goedhart (Riemen om de kim) gepresenteerd in het bijzijn van onder meer Ruud Lubbers en Professor Kalmthout, alsmede zijn dochters.

Enkele publicaties van Van Heuven Goedhart

  • G.J. van Heuven Goedhart: Onrust in het land van Masaryk. Utrecht, Bijleveld, 1938.
  • G.J. van Heuven Goedhart: Finland zoals ik het zag. Kampen, Kok, 1940.
  • Minister Van Heuven Goedhart: Landgenoten in verdrukking. [S.l.], 1944
  • G.J. van Heuven Goedhart: De reis van "Colonel Blake". Utrecht, Erven J.Bijleveld, 1945.
  • G.J. van Heuven Goedhart: Over het nieuwe Nederland. Utrecht, Erven J.Bijleveld, 1945.

Over Van Heuven Goedhart

"Riemen om de kim", Vrij beschikbare dissertatie
  • Historisch Nieuwsblad "Eigengereid en vol vuur" Verdiende biografie van Van Heuven Goedhart. Rob Hartmans, nummer 03 (jaargang 2011)

Externe links

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  1. º Genlias, huwelijk ouders 1899 - Gijsbert Willem Goedhart en Francina Dingena Helena van Heuven
rel=nofollow
rel=nofollow
Voorganger:
Johannes Regnerus Maria van Angeren
Minister van Justitie
1944-1945
Opvolger:
Pieter Sjoerds Gerbrandy
Voorganger:
-
Hoge commissaris voor de vluchtelingen
1951-1956
Opvolger:
Auguste R. Lindt