Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

George De Decker

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

George De Decker (Asse, 1951) is beeldende kunstenaar, componist en sound-designer. Hij woont en werkt in Sint-Katelijne-Waver (B).

Biografie

Beeldend kunstenaar

Al op heel jeugdige leeftijd bezocht had George De Decker talent voor beeldende kunst en bezocht hij regelmatig vele musea en tentoonstellingen. De kunstenaars die hij hier bewonderde werden zijn „echte” leermeesters. Hij studeerde kunstgeschiedenis aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen en schilderkunst aan de Academie voor Schone Kunsten in Anderlecht. Hij schildert in een abstracte beeldtaal en een sober coloriet monumentale doeken met een robuuste brede herkenbare toets. In zijn reeksen composities vormen ritmes op het doek landschappelijke impressies of pure abstracties.

Componist

Op zevenjarige leeftijd begon George De Decker met pianolessen. Hij maakte mater ook video- en klankinstallaties, waarin hij als beeldend - en klankkunstenaar zijn verhaal kan vertellen. Zijn muzikale opleiding kreeg hij aan de Koninklijke Conservatoria van Antwerpen en Brussel, waarbij hij piano volgde bij Frederik Gevers, compositie bij Willem Kersters en André Laporte en orkestdirectie bij Edmond Saveniers in het Lemmensinstuut Leuven. Gedurende zijn carrière componeerde hij voor televisie en film, waarbij hij zowel muziek schreef voor fictiereeksen als documentaires. Ook voor theater heeft George De Decker meerdere werken gecomponeerd. In 2013 won hij de compositiewedstrijd „Music for Carparks”, georganiseerd door Concertgebouw Brugge en Interparking. Deze compositie kan beluisterd worden in 600 Interparking garages, overal in Europa.

Sounddesign

George De Decker doceert compositie sounddesign aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen (dko) en is gastdocent aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen (afdeling woordkunst) Verder verzorgt hij workshops sounddesign en filmcompositie aan o.a. het Koninklijke Conservatorium (Gent), deSingel (Antwerpen), Matrix (Leuven), Concertgebouw (Brugge), Grafisch Lyceum (Rotterdam), Fontys Hogeschool voor de Kunsten in Tilburg.

Works

Beeldend werk

  • 2008–2015
Bouche Cousue
  • 2008
Trompe Cousue
  • 2010
Quatuor V
  • 2010
Quatuor IV
  • 2012
Partir
  • 2012
Repartir
  • 2013
Door het oog bedwongen landschappen
  • 2013
CXXIX: Di pensier in pensier, di monte in monte
  • 2013
Choses vues
  • 2013–2014
Le bruit de la pensée
  • 2014–2015
Die Bezwingung des Chaos
  • 2014
Fragmente-Stille
  • 2015
Das Stifter Archiv
  • 2015
Wie kann eine Wolke

Composities

Theater

  • 2005
Peter Handke en de wolf (De Tijd, regie Lucas Vandervost)
  • 2005
Gloed (Malpertuis, regie Lucas Vandervost)
  • 2005
Emilia Galotti (De Tijd, regie Lucas Vandervost)
  • 2006
Schitterend gebrek (De Tijd, regie Lucas Vandervost)
  • 2007
Elk wat wils, Iets van Shakespeare (De Tijd, regie Lucas Vandervost)
  • 2007
Citytrip (De Tijd, regie Lucas Vandervost)
  • 2008
Nietzsches tranen (De Tijd, regie Lucas Vandervost)
  • 2009
Verzen van het leven en de dood (Malpertuis. Regie Jurgen Delnaet)
  • 2011
Ibsen³ (De Tijd, regie Lucas Vandervost)
  • 2011
‘nRus (De Tijd, regie Lucas Vandervost )
  • 2011
Risquons-tout (De Tijd. Regie Lucas Vandervost)

Dans

  • 2005
Les reflets d’Ulysse (La compagnie Bud Blumenthal / Hybrid)
  • 2006
Homeland (Enclave Dance Company/ Roberto Olivan)
  • 2006
Mordre à travers (Cie Fuepalbar/ Fernando Martin)
  • 2006
Drink your wine in my glass (Cie Fuepalbar/ Fernando Martin)
  • 2007
Ensimasmados (Cie Fuepalbar/ Fernando Martin)
  • 2009
Beatix//Beartice (La compagnie Bud Blumenthal / Hybrid)
  • 2010
So call me I.K. and friends (Cie Fuepalbar/ Fernando Martin)
  • 2011
Ma Nnin (Cie Mannin /Julie Verlinden & Lucia Riccia)
  • 2014
Perfectiøn. (La compagnie Bud Blumenthal / Hybrid)

Film

  • 2010
Louis (kortfilm/ regie Perry de Loor)
  • 1998–2001
Recht op Recht (4 seizoenen)

Ensemble

  • 1990
Los tambores de Calanda mannenkoor en klankband
  • 1993
Aphasia universalis Clavecimbel, strijkkwartet en klankband
  • 1997
The seven colours of trance cello, trompet en klankband
  • 1998
(Georgette) zang, piano, trompet, vool, klarinet, cello, accordeon en klankband
  • 2003
13 minuten (Emanon) zang, acteur, klarinet, fluit, cello, contrabas en klankband
  • 2005
Lieux de mémoire (Emanon) houtblazers kwintet en klankband
  • 2005
Nijinski a painting !zang, piano, trompet, slagwerk en klankband
  • 2008
2401 (iNtertidal) klarinet, cello, trompet, bas tuba, zang en klankband
  • 2009
Schweigeminute (Emanon) klarinet, viool, cello, piano & klankband

Solo-instrumenten en Klankband

  • 2003
Taalwaterval cello en klankband
  • 2005
Verzameld klarinet en klankband
  • 2008
We must say No! klarinet en klankband
  • 2010
All yesterdays slowly fade into memory past viool en klankband
  • 2014
La vita fa rima con la morte hobo en klankband
  • 2014
Carnets de voyage klarinet en klankband
  • 2015
Winter in Winter harp en klankband

Orkest

  • 1980
Lineas y puntos (voor groot symfonisch orkest en klankband)
  • 1991
Rikkie (voor kamerorkest)
  • 1993
O.211 (voor groot symfonisch orkest)
  • 1993
De Put (filmmuziek voor groot symfonisch orkest)
  • 1994
Shut up and dye your shoes (voor groot symfonisch orkest, rock- en jazzgroep.
  • 2007
Stinsen (voor kamerorkest)
  • 2007
Glasco Turnpike (voor groot symfonisch orkest, gitaar en trompet)

Klankband

  • 2001
Le città invisibili
  • 2002
Mermaphilia (sound design voor Zefiro Torna)
  • 2003
Archipel
  • 2006
Bouche Cousue I (voor 10 luidsprekers)
  • 2007
Bouche Cousue II (voor 10 luidsprekers)
  • 2007
Murder in Media (voor 10 luidsprekers)
  • 2009
Mute (voor 8 luidsprekers)
  • 2009
The bell jar (klokken en beiaard)
  • 2010
3 islands voor museum Mayer van den Bergh
  • 2013
Folly's & Miniatures Summer in Rockox' garden
  • 2013
Ørnen 1897 (voor 13 luidsprekers)
  • 2013
Avec le bruit d’un vol d’oiseaux de nuit qui passe

Kunstdocumentaires

  • 1994
Déjà vu (regie Stefaan Decostere)
  • 1994
Music Box (regie Jef Cornelis)
  • 1994
Memling (regie Stefaan Decostere)
  • 1994
Les vacances de Monsieur Mag (regie Jef Cornelis)
  • 1995
C’est moy que je peins (regie Jef Cornelis)
  • 1996
Het magiese woord (regie Guido De Bruyn)
  • 1996
Het 8e wereldwonder (regie Stefaan De costere)
  • 1997
Petrus Christus (regie Stefaan Decostere)
  • 1997
Een weekend met Monsieur Magritte (regie Jef Cornelis)
  • 1997
De kleuren van de geest (regie Jef Cornelis)

Multimedia

  • 2007
Murder in media
  • 2011
Lorca 1937
  • 2013
Ørnen 1897

Externe links


Zoek op Wikidata

rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met George De Decker op Wikimedia Commons.

rel=nofollow