Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gebruiker:O/ Ruud de Vries: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ruud_de_Vries&diff=cur&oldid=48641929 20 feb 2017Bigfatsound 20 feb 2017) |
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ruud_de_Vries&oldid=49997296 22 sep 2017 Bigfatsound) |
||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
Ruud de Vries (1961) is een Nederlandse tenorsaxofonist. Hij groeide op in een muzikale familie. Zijn vader Sjoerd de Vries (overleden in 1973) speelde trombone en was dirigent van Accordeonvereniging DVS in Wassenaar. De moeder van Ruud de Vries, Johanna Jacoba ('Jopie') de Vries-Witteman, speelde piano. Ruud de Vries werd op zijn 8e door zijn vader aangemeld bij harmonie-orkest 'Excelsior' in Wassenaar, waar hij Es-klarinet leerde spelen. De jonge De Vries had echter ook andere interesses en legde zich in zijn jeugd vooral toe op tekenen en sporten (met name honkbal en voetbal). Van klarinet studeren kwam niet veel, al liet zijn moeder hem verplicht iedere dag een half uur studeren. Toen Ruud de Vries 16 was en brommer ging rijden ontdekte hij de wereld van het airbrushen met autolak. Vele bromfietsen, motoren en auto's werden door hem voorzien van 'custom painted' afbeeldingen. Na zijn schooltijd (MAVO en MDS)kreeg hij werk in de verfwereld. In 1987 ging hij werken bij Akzo Nobel Coatings (destijds Sikkens) in Sassenheim, als technisch adviseur autolakken. Kort daarvoor overleed zijn moeder en in hetzelfde jaar woonde hij een optreden bij van de Nederlandse tenorsaxofonist Hans Dulfer (de vader van Candy Dulfer). Op slag was zijn interesse in de saxofoon en improvisatie, jazz, gewekt. | Ruud de Vries (1961) is een Nederlandse tenorsaxofonist. Hij groeide op in een muzikale familie. Zijn vader Sjoerd de Vries (overleden in 1973) speelde trombone en was dirigent van Accordeonvereniging DVS in Wassenaar. De moeder van Ruud de Vries, Johanna Jacoba ('Jopie') de Vries-Witteman, speelde piano. Ruud de Vries werd op zijn 8e door zijn vader aangemeld bij harmonie-orkest 'Excelsior' in Wassenaar, waar hij Es-klarinet leerde spelen. De jonge De Vries had echter ook andere interesses en legde zich in zijn jeugd vooral toe op tekenen en sporten (met name honkbal en voetbal). Van klarinet studeren kwam niet veel, al liet zijn moeder hem verplicht iedere dag een half uur studeren. Toen Ruud de Vries 16 was en brommer ging rijden ontdekte hij de wereld van het airbrushen met autolak. Vele bromfietsen, motoren en auto's werden door hem voorzien van 'custom painted' afbeeldingen. Na zijn schooltijd (MAVO en MDS)kreeg hij werk in de verfwereld. In 1987 ging hij werken bij Akzo Nobel Coatings (destijds Sikkens) in Sassenheim, als technisch adviseur autolakken. Kort daarvoor overleed zijn moeder en in hetzelfde jaar woonde hij een optreden bij van de Nederlandse tenorsaxofonist Hans Dulfer (de vader van Candy Dulfer). Op slag was zijn interesse in de saxofoon en improvisatie, jazz, gewekt. | ||
---- | |||
Ruud de Vries (1961 - ) is een Nederlandse jazzsaxofonist. Deze tenorsaxofonist begon op 8-jarige leeftijd op Es-klarinet in een harmonieorkest in Wassenaar. In 1987 begon hij met het spelen van altsaxofoon en in 1989 schakelde hij over op tenorsaxofoon. In 1997 werd hij beroepsmuzikant. Van 1988 tot 2005 formeerde hij instrumentale bands met tenorsaxofonist Wouter Kiers. Onder de naam Kiers & De Vries namen zij 3 albums op: Blow Job (1998), Live in Burgerveen (2001) en Superglued (2003). Vanaf 2005 gingen deze saxofonisten verder onder hun eigen naam. Ruud de Vries formeerde bands in diverse stijlen. Onder eigen naam bracht hij 4 albums uit: Upshot (2006), Gravy (2009), Moodprints (2015) en Afrikaas (2017). Daarnaast verschenen enkele singles. Ruud de Vries begon vanaf 2000 ook op te treden in combinatie met DJ's. | |||
Versie van 22 sep 2017 20:45
Ruud de Vries (1961) is een Nederlandse tenorsaxofonist. In 1987 kocht hij een saxofoon na het bijwonen van een optreden van de Nederlandse tenorsaxofonist Hans Dulfer.
Ruud de Vries (1961) is een Nederlandse tenorsaxofonist. Hij groeide op in een muzikale familie. Zijn vader Sjoerd de Vries (overleden in 1973) speelde trombone en was dirigent van Accordeonvereniging DVS in Wassenaar. De moeder van Ruud de Vries, Johanna Jacoba ('Jopie') de Vries-Witteman, speelde piano. Ruud de Vries werd op zijn 8e door zijn vader aangemeld bij harmonie-orkest 'Excelsior' in Wassenaar, waar hij Es-klarinet leerde spelen. De jonge De Vries had echter ook andere interesses en legde zich in zijn jeugd vooral toe op tekenen en sporten (met name honkbal en voetbal). Van klarinet studeren kwam niet veel, al liet zijn moeder hem verplicht iedere dag een half uur studeren. Toen Ruud de Vries 16 was en brommer ging rijden ontdekte hij de wereld van het airbrushen met autolak. Vele bromfietsen, motoren en auto's werden door hem voorzien van 'custom painted' afbeeldingen. Na zijn schooltijd (MAVO en MDS)kreeg hij werk in de verfwereld. In 1987 ging hij werken bij Akzo Nobel Coatings (destijds Sikkens) in Sassenheim, als technisch adviseur autolakken. Kort daarvoor overleed zijn moeder en in hetzelfde jaar woonde hij een optreden bij van de Nederlandse tenorsaxofonist Hans Dulfer (de vader van Candy Dulfer). Op slag was zijn interesse in de saxofoon en improvisatie, jazz, gewekt.
Ruud de Vries (1961 - ) is een Nederlandse jazzsaxofonist. Deze tenorsaxofonist begon op 8-jarige leeftijd op Es-klarinet in een harmonieorkest in Wassenaar. In 1987 begon hij met het spelen van altsaxofoon en in 1989 schakelde hij over op tenorsaxofoon. In 1997 werd hij beroepsmuzikant. Van 1988 tot 2005 formeerde hij instrumentale bands met tenorsaxofonist Wouter Kiers. Onder de naam Kiers & De Vries namen zij 3 albums op: Blow Job (1998), Live in Burgerveen (2001) en Superglued (2003). Vanaf 2005 gingen deze saxofonisten verder onder hun eigen naam. Ruud de Vries formeerde bands in diverse stijlen. Onder eigen naam bracht hij 4 albums uit: Upshot (2006), Gravy (2009), Moodprints (2015) en Afrikaas (2017). Daarnaast verschenen enkele singles. Ruud de Vries begon vanaf 2000 ook op te treden in combinatie met DJ's.