Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gebruiker:Mendelo/Klad: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(aanvullen, hersorteren)
(Arnѐ, Arni)
Regel 1: Regel 1:
'''Age to Come''' was de naam die men in Amerika gaf aan een christelijke stroming, die voorheen in Groot-Brittannië reeds '''Literalism''' genoemd werd. De aanhangers gebruikten later ook de naam „'''One Faith'''”. Sommigen gingen zich ook „'''restitutionisten'''” noemen, naar het tijdschrift ''[[The Restitution]]''.
In de [[Griekse mythologie]] was Arnѐ (/ˈɑrniː/; [[Oudgrieks]]: {{Grieks|Ἄρνη}}) of Melanippe (/mɛləˈnɪpiː/; {{Grieks|Μελανίππη}}) de onechtelijke dochter van [[Aeolus]] en [[Hippe]], een dochter van de [[centaur]] [[Cheiron]]. Ze werd geboren als een veulen omdat haar moeder zich als vermomming in een paard had veranderd. Melanippe en Aeolus veranderden hun dochter na haar geboorte in een mens en gaven haar de naam Arnѐ. Arnè’s vader Aeolus gaf haar als bruid aan een zekere Desmontes. Maar [[Poseidon (mythologie)|Poseidon]] verleidde Arnѐ in de gedaante van een stier en verwekte bij haar de tweelingen [[Aeolus en Boeotus]]. Woedend verblindde Desmontes Arnѐ, sloot haar op, en bracht haar zonen Aeolus en Boeotus naar de berg [[Pilion]] bij [[Theano]], de echtgenote van koning Metapontus van Icarië. Jaren later kwamen Arnѐ’s zonen terug om hun moeder te bevrijden. Ze trouwde met koning Metapontus van Icarië. Haar gezichtsvermogen werd later door Poseidon hersteld.


==Eigenschappen==
==Bronnen==
Men maakte een verschil tussen de adventisten, de postmillennialisten („millenists”), en de (literalistische) premillennialisten („millenarians”).
* {{cite book |last=Graves |first=R |authorlink=Robert Graves |title=Greek Myths |year=1955|publisher=Penguin |location=Londen |isbn=0-14-001026-2|pages=159 |chapter=''The Sons of Hellen''}}
{{reflist}}
{{Wikidata|Q1627764}}


In het literalisme geloofde men dat zoveel mogelijk in de Bijbel letterlijk te nemen was. Profetieën die betrekking hadden op Israël, zouden vervuld worden in het letterlijke Israël, en niet op een geestelijk Israël.
[[Categorie:Griekse mythologie]]
 
[[Ellen G. White]] (van de [[zevendedagsadventisten]]) noemde het „kijken naar het Oude Jeruzalem”.<ref>Ellen G. White, brief 8, 1851, gedateerd 12 november, aan „Brother and Sister Howland.” Terwijl White verwees naar sommigen die ontgoocheld werden in hun verwachting van de Tweede Advent in 1851, vermeldde zij dat sommigen die een alternatief trachten te vinden nadat de tijd verstreken is, zouden kijken naar het Oude Jeruzalem, of zoals zij dit noemen: het komende tijdperk (age to come). (Engels:) „trying to get a substitute after the time passed . . . would be looking to Old Jerusalem, or as they called it the age to come.” — Voetnoot 3 op {{Aut|Julia Neuffer}}, [http://www.whiteestate.org/issues/gather.html#endnote-3 ''The Gathering of Israel'' – A Historical Study of ''Early Writings''], Review and Herald Publishing Association, p. 74-76</ref> [[Joshua Vaughan Himes|Joshua V. Himes]], [[William Miller]]s rechterhand en de uitgever van het blad ''Advent Herald'', betitelde de age-to-come-leer van Marsh als „judaïsme”, als een afwijkende leer die niet verenigbaar was met „[[adventisme]]”.<ref>Joshua V. Himes, toespraak op een conferentie te New York. Zie voetnoot 5 van {{Aut|Julia Neuffer}}, [http://www.whiteestate.org/issues/gather.html#endnote-5 ''The Gathering of Israel'' – A Historical Study of ''Early Writings''], Review and Herald Publishing Association, p. 74-76</ref>
 
[[Joseph Marsh]], de uitgever van het tijdschrift ''[[The Advent Harbinger]]'', zette ’het komende tijdperk’ gelijk aan het [[millennium]].<ref> — Voetnoot 4 op {{Aut|Julia Neuffer}}, [http://www.whiteestate.org/issues/gather.html#endnote-4 ''The Gathering of Israel'' – A Historical Study of ''Early Writings''], Review and Herald Publishing Association, p. 74-76</ref>
 
==Geschiedenis==
De stroming kwam op in Groot-Brittannië kort voor [[William Miller (predikant)|William Miller]] de aandacht vestigde op het jaar 1843/1844, waardoor hij de beweging van de [[millerieten]] startte. De millerieten zouden zich later [[adventisme|adventisten]] noemen.
 
Velen in de literalistische stroming volgden de argumentatie van de vroege adventisten of millerieten over de Wederkomst van Jezus Christus in 1843/1844. Wegens de gemeenschappelijke interesses in de Bijbel en de Wederkomst van Christus, vermengden de aanhangers van Age to Come-ideeën zich een tijd met de adventisten.
 
Toch waren er van in het begin spanningen. Het literalisme verschilde in een aantal facetten van het adventisme. Zo geloofde men in de Age to Come dat er een beproeving van de gelovigen in de toekomst zou plaatsvinden, terwijl men volgens de adventisten nu wordt beproefd ([[probationisme]]), waarna het oordeel volgt bij de Wederkomst van Christus.
 
Omdat de literalisten geloofden in een letterlijke vervulling van de profetieën in verband met Israël, werden ze door de adventisten smalend ’Judaizers’, ’judaïzeerders’ genoemd. Dezen noemden op hun beurt diegenen die in een geestelijke vervulling geloofden, „spiritualisten”, wat zich gemakkelijk liet verwarren met [[spiritisme|spiritisten]].
 
In de jaren 1860 begon de scheiding tussen de adventisten en de Age-to-Come zich te versnellen toen er in het blad ''[[The World's Crisis|The World’s Crisis]]'' klachten verschenen over het feit dat sommige plaatselijke kerken geen Age-to-Come-sprekers wilden uitnodigen, en andere kerken enkel prekers uitnodigden die wèl Age-to-Come-ideeën ondersteunden.
 
Tegen de jaren 1870 begonnen zich in de Age to Come-stroming voornamelijk twee groepen te kristalliseren: enerzijds de [[Broeders in Christus|Christadelphians (Broeders in Christus)]], en anderzijds de One Faith-beweging rond het tijdschrift ''Restitution''.
 
==Bronnen en weblinks==
;Primaire bronnen
* {{Aut|Joseph Harvey Waggoner}} [http://www.adventpioneerbooks.com/Text/pioneer/JHWAGGON/AGE.pdf ''The Kingdom of God: The Age to Come'']; volledige titel: ''The Kingdom of God: An examination of the prophecies relative to the time and manner of iets establishment; or a refutation of the doctrina called, The Age to Come''. (Een vroege zevendedagsadventist over de age-to-come-zienswijzen.)
;Werken van historici
* {{Aut|Julia Neuffer}}, [http://www.whiteestate.org/issues/gather.html#endnote-4 ''The Gathering of Israel'' – A Historical Study of ''Early Writings''], Review and Herald Publishing Association, p. 74-76
* {{Aut|Jan Stilson}}, [http://www.abc-coggc.org/media/coggc_files/jrad/volume10/issue1/an%20overview%20of%20the%20leadership%20and%20development.pdf ''An Overview of the Leadership and Development of the Age to Come in the United States: 1832-1871''], in: Journal of Radical Reformation (JRAD), vol. 10, 2001, nr. 1.
* {{Aut|Arlen F. Rankin}}, [http://www.abc-coggc.org/media/coggc_files/jrad/volume16/issue1/watershed.pdf ''A Watershed Doctrine for the Age to Come Believers and the Millerites''], in: Journal of Radical Reformation (JRAD), vol. 16, 2008, nr. 1.
* * {{Aut|Bruce M. Schulz}} en {{Aut|Rachael M. de Vienne}}, ''A Separate Identity, Organizational Identity Among Readers of Zion’s Watch Tower: 1870-1887'', Fluttering Wings Press, 2014, ISBN 987-1-304-96940-8
 
==Verwijzingen en noten==
<references/>
 
 
__NOINDEX__
{| class="wikitable" width=100%
|Dit artikel bevindt zich nog in de kiemfase. Er moet nog heel wat aan worden toegevoegd of aangepast. Bronvermeldingen moeten nog worden ingevoegd.
|}
<!----
[[Categorie: Geschiedenis van het christendom]]--------->
 
 
------------------------------------------------------
 
{{#timel:xjj xjF xjY}}
 
{{#switch:{{#timel:xjF}}
|Tishri={{#switch:{{#timel:xjj}}
  | 1 | 2 = Rosj Hasjana
  | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 = Aseret Jemé Tesjoewa
  | 10 = 10 Jom Kipoer
  | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 = Soekot
  | 22 = Sjemini Atseret
  | 22 | 23 = Simchat Thora }}
|Kislev={{#switch:{{#timel:xjj}}
  | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 = Chanoeka }}
|Shevat={{#switch:{{#timel:xjj}}
  | 15 = Toe Bisjwat }}
|Adar ={{#switch:{{#timel:xjj}}
  | 14 = Ta'aniet Esther
  | 15 = Poerim }}
|Nisan ={{#switch:{{#timel:xjj}}
  | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 = Matsot }}
|Sivan ={{#switch:{{#timel:xjj}}
  | 6 | 7 = Sjavoeot }}
|Tammuz ={{#switch:{{#timel:xjj}}
  | 17 = vastendag }}
|Av ={{#switch:{{#timel:xjj}}
  | 9 = Tisja be'Av }}
}}

Versie van 20 okt 2014 13:30

In de Griekse mythologie was Arnѐ (/ˈɑrniː/; Oudgrieks: Ἄρνη) of Melanippe (/mɛləˈnɪpiː/; Μελανίππη) de onechtelijke dochter van Aeolus en Hippe, een dochter van de centaur Cheiron. Ze werd geboren als een veulen omdat haar moeder zich als vermomming in een paard had veranderd. Melanippe en Aeolus veranderden hun dochter na haar geboorte in een mens en gaven haar de naam Arnѐ. Arnè’s vader Aeolus gaf haar als bruid aan een zekere Desmontes. Maar Poseidon verleidde Arnѐ in de gedaante van een stier en verwekte bij haar de tweelingen Aeolus en Boeotus. Woedend verblindde Desmontes Arnѐ, sloot haar op, en bracht haar zonen Aeolus en Boeotus naar de berg Pilion bij Theano, de echtgenote van koning Metapontus van Icarië. Jaren later kwamen Arnѐ’s zonen terug om hun moeder te bevrijden. Ze trouwde met koning Metapontus van Icarië. Haar gezichtsvermogen werd later door Poseidon hersteld.

Bronnen

  • Graves, R,The Sons of Hellen”, Greek Myths. Penguin, Londen, 1955, p. 159
rel=nofollow

Q1627764 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow