Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gebruiker:Franciscus/kladblok 2: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| Regel 4: | Regel 4: | ||
=François-Adrien Boieldieu= | =François-Adrien Boieldieu= | ||
Frans componist. Geboren in Rouen 16 december 1775, gestorven 8 oktober te Varennes-Jarcy, departement Seine-et-Oise (bij Parijs), 8 oktober 1834) | |||
Had les van Urbain Cornonnier en later van de organist Charles Broche van de Kathedraal Notre-Dame te Rouen. Boieldieu's vader was secretaris bij de aartsbisschop van Rouen en zo is het niet verwonderlijk, dat François-Adrien van de koorleider muziekles kreeg. Als kind had hij al een grote voorliefde voor de opera, en de favoriete opera in Rouen aan het einde van de achttiende eeuw was de opéra comique. | |||
Eerste opera's op libretti van zijn vader. | |||
Ging naar Parijs waar zijn opera Le Calife de Bagdad in 1800 een enorm succes had. Boieldieu vertrok naar Parijs en werd in 1796 leerling van [[Luigi Cherubini]] om [[Contrapunt|contrapunt]] studeren. Hij werd ook bevriend met [[Étienne Nicolas Méhul]] en andere componisten. In Parijs schreef hij nog meer opera's. Zijn ''Le Calife de Bagdad werd een doorslaand succes. | |||
''Huwelijk met danseres Cotilde Malfreuroy bleek ongelukkig, en hij vertrok in 1803 naar St. Petersburg waar hij in 1804 tot dirigent werd benoemd aan het Tsarenhof. Acht jaar later keerde hij terug naar Parijs, en werd daar in 1817 leraar compositie aan het Conservatoire national supérieur de musique als opvolger van Étienne Nicolas Méhul waar hij in 1815 hofcomponist werd. Van wie? Schreef de opera's : ''Jean de Paris'' en ''La Dame blanche''. He received the Légion d'honneur in 1820. | |||
Although his reputation is largely based upon his operas, Boieldieu also composed other works. Among them was his Harp Concerto in C, written in 1800–1801 and one of the masterpieces of the harp repertory | |||
Omdat hij ziek was leefde hij in deze tijd veel in zijn landhuis in Villeneuve-Saint-Georges, in het departement Val-de-Marne en componeerde hij heel weinig. in 1817 Lid van het Instituut. | |||
Door de Julirevolutie verloor Boieldieu al zijn betrekkingen. De Julirevolutie was een revolutie die in 1830 door de middenklasse in Frankrijk tegen koning Karel X werd gevoerd. | |||
Bankroet van de Opera Comique en de verbanning van Karel X - van wie hij een toelage had - brachten hem in financiële problemen. Om uit deze misère te komen kreeg hij van Adolphe Thiers - die premier was in 1836, 1840 en 1848 - een staatspensioen van 6000 francs. | |||
He gradually lost the ability to speak, no doubt due to cancer of the larynx. | |||
Daarop werd hij erg ziek en kreeg hij tuberculose, waaraan hij op 8 oktober in 1834 overleed. Hij werd vanuit zijn landhuis in Varennes-Jarcy begraven op de begraafplaats Père-Lachaise in Parijs en zijn hart werd op 13 november bijgezet op de monumentale begraafplaats van Rouen in een door de stad aangeboden tombe. | |||
Zijn zoon Adrien (1816-1883), opgeleid aan het conservatorium onder zijn vader, was ook een componist.Zijn kleindochter, de pianiste Louise Boieldieu, dochter van Adrien Boieldieu en Fanny Defourneaux, trouwde met de componist Émile Durand. Émile Durand (French: 16 February 1830 – 7 May 1903) was a French musical theorist, teacher and composer. He was better known for his theoretical writings than for his compositions. | |||
Versie van 25 jan 2019 18:02
François-Adrien Boieldieu
Frans componist. Geboren in Rouen 16 december 1775, gestorven 8 oktober te Varennes-Jarcy, departement Seine-et-Oise (bij Parijs), 8 oktober 1834)
Had les van Urbain Cornonnier en later van de organist Charles Broche van de Kathedraal Notre-Dame te Rouen. Boieldieu's vader was secretaris bij de aartsbisschop van Rouen en zo is het niet verwonderlijk, dat François-Adrien van de koorleider muziekles kreeg. Als kind had hij al een grote voorliefde voor de opera, en de favoriete opera in Rouen aan het einde van de achttiende eeuw was de opéra comique.
Eerste opera's op libretti van zijn vader.
Ging naar Parijs waar zijn opera Le Calife de Bagdad in 1800 een enorm succes had. Boieldieu vertrok naar Parijs en werd in 1796 leerling van Luigi Cherubini om contrapunt studeren. Hij werd ook bevriend met Étienne Nicolas Méhul en andere componisten. In Parijs schreef hij nog meer opera's. Zijn Le Calife de Bagdad werd een doorslaand succes. Huwelijk met danseres Cotilde Malfreuroy bleek ongelukkig, en hij vertrok in 1803 naar St. Petersburg waar hij in 1804 tot dirigent werd benoemd aan het Tsarenhof. Acht jaar later keerde hij terug naar Parijs, en werd daar in 1817 leraar compositie aan het Conservatoire national supérieur de musique als opvolger van Étienne Nicolas Méhul waar hij in 1815 hofcomponist werd. Van wie? Schreef de opera's : Jean de Paris en La Dame blanche. He received the Légion d'honneur in 1820.
Although his reputation is largely based upon his operas, Boieldieu also composed other works. Among them was his Harp Concerto in C, written in 1800–1801 and one of the masterpieces of the harp repertory
Omdat hij ziek was leefde hij in deze tijd veel in zijn landhuis in Villeneuve-Saint-Georges, in het departement Val-de-Marne en componeerde hij heel weinig. in 1817 Lid van het Instituut. Door de Julirevolutie verloor Boieldieu al zijn betrekkingen. De Julirevolutie was een revolutie die in 1830 door de middenklasse in Frankrijk tegen koning Karel X werd gevoerd. Bankroet van de Opera Comique en de verbanning van Karel X - van wie hij een toelage had - brachten hem in financiële problemen. Om uit deze misère te komen kreeg hij van Adolphe Thiers - die premier was in 1836, 1840 en 1848 - een staatspensioen van 6000 francs. He gradually lost the ability to speak, no doubt due to cancer of the larynx. Daarop werd hij erg ziek en kreeg hij tuberculose, waaraan hij op 8 oktober in 1834 overleed. Hij werd vanuit zijn landhuis in Varennes-Jarcy begraven op de begraafplaats Père-Lachaise in Parijs en zijn hart werd op 13 november bijgezet op de monumentale begraafplaats van Rouen in een door de stad aangeboden tombe.
Zijn zoon Adrien (1816-1883), opgeleid aan het conservatorium onder zijn vader, was ook een componist.Zijn kleindochter, de pianiste Louise Boieldieu, dochter van Adrien Boieldieu en Fanny Defourneaux, trouwde met de componist Émile Durand. Émile Durand (French: 16 February 1830 – 7 May 1903) was a French musical theorist, teacher and composer. He was better known for his theoretical writings than for his compositions.