Fruitlands

Fruitlands was een utopistische landbouwgemeenschap die in 1843 onder leiding van Amos Bronson Alcott en Charles Lane werd gesticht in Harvard, Massachusetts. Het project hield geen jaar stand. De gebouwen werden later ingericht als museum en werden in 1974 erkend als historisch monument.

Geschiedenis

Amos Bronson Alcott, een leraar en lid van de New England Non-Resistance Society, stelde het idee van Fruitlands als zelfvoorzienend boerderijproject voor in 1841. Hij ondernam het jaar daarop een reis naar Engeland om mensen te vinden die het project zouden steunen. In Engeland was er namelijk al een sterke groep van sympathisanten, die op de basis van zijn voorstellingen over het onderwijs een school hadden gesticht: Alcott House. Een van die sympathisanten was Charles Lane, die met hem in 1842 naar de Verenigde Staten reisde.

Lane kocht in mei 1843 de Wyman Farm in Massachusetts, met een grondstuk van 36 ha (90 acre) voor 1800 dollar. Hoewel Fruitlands een idee was van Alcott, was hij niet in staat een grondstuk te kopen, na zijn mislukte project met de Temple School en zijn jaren als landbouwer in Concord, Massachusetts. Op 1 juni verhuisden zij naar de farm en gaven het de naam ’Fruitlands’ hoewel er op het grondstuk alleen maar een tiental oude appelbomen stond.

Zij geloofden op zich niet in het kopen van grond als eigendom, maar zagen hun koop als een ’terugkoop’ waardoor de gemeenschap gebruik kon maken van de grond.

De gemeenschap bestond uit 14 bewoners, onder wie de families Alcott en Lane. In juli waren zij erin geslaagd om 3,2 ha graan, 1 ha groenten en 1 ha meloenen te planten. Op 8 juli bezocht Ralph Waldo Emerson hen samen met Ellery Channing. Hij was onder de indruk was van de sereniteit van het terrein en het idee van hard werken, maar wou niet te snel concluderen dat de onderneming een succes was, want ze moesten eerst nog de winter doorkomen.

Alcott en Lane schreven samen een brief die op 1 september in de New York Evening Tribune werd gepubliceerd en vervolgens in andere kranten herdrukt werd. In het artikel The Consociate Family Life legden zij uit hoe zij de samenleving wilden verbeteren door „eenvoud in dieet, eenvoudige kleding, zuiver baden, onbesmette woningen”.

Het project bleek niet bestand tegen de ontberingen van de harde winter in New England. Dit leidde tot een voedseltekort, wat gepaard ging aan onrust onder de bewoners. In december 1843/januari 1844 verlieten de Alcotts Fruitland. Een van de voormalige deelnemers aan het project, Joseph Palmer, kocht het grondstuk terug en bood er de volgende twintig jaar onderdak aan voormalige hervormers.

Amos Bronson Alcott was niet te spreken over de slechte afloop van het project. Hij en zijn gezin werden opgevangen in een nabijgelegen boerderij, maar Alcott weigerde dagenlang te eten. Later zorgde Ralph Waldo Emerson ervoor dat het gezin een huis kreeg in Concord.

Economie

De inwoners van Fruitlands probeerden zich volledig af te scheiden van het economisch systeem van de wereld door geen handel te drijven, geen persoonlijk grondstuk te hebben en geen gebruik te maken van betaalde werkkrachten. Vooral Alcott vond dat het huidige economische systeem slecht was. Het was de bedoeling dat de gemeenschap volledig zelfvoorzienend zou zijn, door alle benodigde voeding zelf te kweken en alles wat zij nodig hadden zelf te maken. Hun voorstelling over persoonlijke eigendommen was gevormd naar het voorbeeld van de shakers, die gemeenschappelijke eigendommen hadden. De gemeenschappen van shakers waren niet volledig zelfvoorzienend, want zij dreven ruilhandel voor koffie, thee, vlees en melk. Door dierlijke producten en stimulerende middelen volledig uit de voeding te schrappen viel ook de behoefte weg om deze te ruilen.

Voedingswijze

De bewoners hielden zich aan eenvoudige voeding zonder stimulerende stoffen en zonder dierlijke producten. De voeding was volledig veganistisch: men gebruikte ook geen honing, melk of eieren. Zij aten vooral fruit en dronken water. Bovendien waren vele groenten zoals wortelen, bieten en aardappelen niet toegelaten vanuit de voorstelling dat die een ’lagere natuur’ toonden omdat zij naar beneden groeiden. Melasse en rijst gebruikten zij niet omdat zij deze niet plaatselijk teelden.

Levenswijze

De mensen op Fruitland begonnen de dag met een koude douche. Zij droegen enkel linnen kleding en schoenen van canvas. Katoen was niet toegelaten omdat dit in die tijd geproduceerd werd met slavenarbeid. Wol gebruikten zij niet omdat dit een dierlijk product was. Zij gebruikten aanvankelijk geen dieren in de landbouw, maar naarmate de winter naderde, lieten Alcott en Lane toe dat er een stier en een koe gebruikt werden.

Museum

In 1910 werd de boerderij en grond opgekocht door de schrijfster Clara Endicott Sears. Zij opende de boerderij in 1914 als Museum. In 1974 werd het museum erkend als historisch monument (National Historic Landmark). De boerderij is gerenoveerd zoals ze er in de jaren 1840 uitzag. In het Fruitlands Museum, kan men tentoonstellingen bezoeken over het leven van de shakers, over ’transcendentalisme’, over de familie Alcott, een kunstgalerij met landschappen uit de 19e eeuw, Amerikaanse portretten, wisselende tentoonstellingen en een museum van ’Native American history’. Er vinden lezingen en openluchtconcerten plaats, er zijn wandelwegen, een museumwinkel en een restaurant.