Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Frans Polman

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.
rel=nofollow

Frans Polman (1971, Apeldoorn) is een Nederlands beeldend kunstenaar. “Kunst spreekt voor zichzelf. Op het moment dat je denkt mijn werk te begrijpen, zal het niet meer voor je spreken”.

Zijn werk is momenteel te zien in verscheidende musea door het land waaronder:


Leven en werk

Cortenstaal sculptuur. Hoogte 6 meter

Frans Polman, beeldend kunstenaar, is geboren in 1971 in Apeldoorn. Opgegroeid op de kwekerij/bloembinderij van zijn ouders welke gelegen was in de wijk Het Loo in Apeldoorn. Met de Kroondomeinen van Het Loo aan de overkant van de straat, was dit de ultieme plek om zijn passie voor de natuur te ontwikkelen.

De kwekerij was een omgeving waar Frans Polman leerde scheppen en creëren, want de kwekerij lag tussen de timmerwerkplaatsen van vak- en ambachtslieden die werkten voor Paleis Het Loo en de bijhorende ateliers/smederijen.

Zijn vader - Frits Polman - was een fijnschilder met olieverf en tevens zijn mentor. In zijn vrije tijd trok hij de natuur in om deze inspirerende omgeving vast te leggen. Buiten het feit dat dit Frits Polman ontspanning en rust gaf, wilde hij dit vastleggen voor de generaties na hem. Iets wat Frans Polman heeft meegekregen - iets nalaten voor de generaties na hem.

Het is dan ook een één-tweetje dat Frans Polman uiteindelijk kunst is gaan creëren met als inspiratiebron de natuur. Maar buiten dat de natuur hem inspireert probeert hij zijn materiaal zoveel mogelijk uit de natuur te halen. Als het gaat om zijn doeken of zijn objecten dan zie je de vaak de materialen hout - staal en brons terugkomen.

Na het afronden van de Tuinbouwschool in Twello overleed zijn vader Frits Polman in 1987. Frans Polman nam het besluit om de wereld te ontdekken en begon met reizen. Als tabaksplukker in Canada kreeg hij een oproep om zijn dienstplicht te gaan vervullen in Nederland. Uiteindelijk werd hij gestationeerd in Curaçao waar hij buiten zijn dienstplicht ook veel inspiratie opdeed. Na het afronden van zijn militaire plicht kreeg Frans Polman geld van zijn opa. Met dit geld in zijn zak, pakte Frans zijn koffers weer in en vertrok naar Indonesië. Na Indonesië kwam hij uiteindelijk terecht in Australië.

In Australië leerde hij beeldend kunstenaar George Hardwick kennen. George Hardwick gaf les aan de universiteit van Sydney. Frans Polman is lessen bij hem gaan volgen waardoor hij opnieuw geënthousiasmeerd werd voor het creëren van kunst. Om te kunnen overleven in Sydney verkocht Frans zijn schetsen. Met de opbrengst reisde hij na verloop van tijd door naar Japan en Hong Kong.

Eind jaren 90 besloot Frans Polman om weer terug te keren naar Nederland waar hij is gaan samenwerken en in de leer is geweest bij verschillende kunstenaars, waar onder Herman Bulder (overleden), Etienne Baghus (overleden).

In 2003 besloot Frans Polman zich volledig te gaan focussen op zijn kunst. De baantjes die hij in Nederland had gehad liet hij achter zich zodat hij niet meer 's nacht aan het creëren was, maar 24/7 de tijd kon nemen om te werken aan zijn doeken/objecten.

In zijn woon- en werkplaats Apeldoorn heeft hij inmiddels diverse ateliers ingenomen en moeten verlaten. Van het Westpoint gebouw in Apeldoorn startte hij een galerie samen met collega kunstenaar Emiel Bruggeman. 'Galerie Beekpark 28' in Apeldoorn was een plek waar niet alleen Emiel Bruggeman en Frans Polman hun werk exposeerden, maar waar zij een samensmelting creëerde voor de gevestigde kunstenaars en het nieuwe talent. Door verkoop van het pand door de Gemeente Apeldoorn was Frans Polman genoodzaakt om de galerie achter zich te laten.

in 2011 en in 2012 was Frans Polman initiatiefnemer van 'Niet Zien Wel Kijken' - een kunstevenement op diverse locaties in Apeldoorn waar gevestigde kunstenaars als waaronder Wouter Stips een podium kregen op unieke plekken in Apeldoorn. Dit evenement was een samenwerking met diverse ondernemers uit het bedrijfsleven van Apeldoorn waaronder o.a. museum CODA (Apeldoorn)]]. Zij boden kunstenaars een schitterende expositieplek.

Vandaag de dag is Frans Polman te zien geweest op diverse tentoonstellingen in Nederland waar o.a Intercontinental Amstel Hotel Amsterdam - La Rive, Museum Jan van der Togt, De Mesdag Collectie en museum CODA (Apeldoorn) zeker niet onvermeld mogen worden.

720° Revolving

"720° Revolving." Werk Frans Polman

Uniek is zijn collectie ’720 graden revolving’. Een van hout gemaakt vier dimensionaal wandobject – welke door een vernikkeld ophangsysteem ‘zwevend’ van de wand komt te hangen – kan vanuit verschillende perspectieven door de kijker ervaren worden. Het is mogelijk het object een kwartslag naar links of rechts te draaien. Daarbij kun je werk ook omdraaien waardoor de achterkant de voorkant wordt. Door de bijzondere manier waarop het hout is bewerkt én de samenstelling van de kleuren zal het werk de kijker keer op keer een andere beleving geven. Kortom, een object van Frans Polman is 720 graden draaibaar!

Tentoonstellingen (selectie)

Externe link

Zoek op Wikidata

rel=nofollow