Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Epimenides: verschil tussen versies
(Olympiade, Aratus, Kleanthes, reconstructie volgens Harris, navigatie, en andere) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 16: | Regel 16: | ||
De apostel Paulus verwijst naar hem in de brief aan {{Bijbel|Titus|1|12}}. | De apostel Paulus verwijst naar hem in de brief aan {{Bijbel|Titus|1|12}}. | ||
Eventueel staat er een andere verwijzing in het bijbelboek {{Bijbel|Handelingen|17|28}}, maar dit lijkt ook sterk op de teksten van andere auteurs.<ref>Namelijk: Aratus, (uit | Eventueel staat er een andere verwijzing in het bijbelboek {{Bijbel|Handelingen|17|28}}, maar dit lijkt ook sterk op de teksten van andere auteurs.<ref>Namelijk: [[Aratus]], (uit Solis in [[Cilicië]], 3e eeuw v. Chr.), ''Phainomena'', 5; en [[Kleanthes]], (uit Assos in [[Mysia]], een volgeling van [[Zeno]]), Hymne aan Zeus, 5</ref> | ||
In een artikelenreeks stelde professor [[ | In een artikelenreeks stelde professor [[James Rendel Harris|J. Rendel Harris]] dat deze teksten afkomstig zijn uit het gedicht ''Minos'' in Epimenides’ werk ''Cretica''. Het gedicht is verloren gegaan, maar een vertaling is te vinden in een Syrische commentaar op de [[Handelingen van de Apostelen]] van rond het jaar 850. Volgens Harris zou een reconstructie vanuit het Syrisch naar het Oudgrieks als volgt luiden:<ref>The Expositor (10/1906, pp. 305-317, 4/1907, pp. 332-337, 1912, pp. 348-353, gecitateerd door T. Nicklin, Epimenides Minos, The Classical Review, Vol. 30 maart 1916, pp. 33-37)</ref> | ||
:{{Grieks|Τύμβον ἐτεκτήναντο σέθεν, κύδιστε, μέγιστε,}} | :{{Grieks|Τύμβον ἐτεκτήναντο σέθεν, κύδιστε, μέγιστε,}} | ||
:{{Grieks|Κρῆτες, ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ θηρία, γαστέρες ἀργοί·}} | :{{Grieks|Κρῆτες, ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ θηρία, γαστέρες ἀργοί·}} | ||
Versie van 2 nov 2013 21:33
Epimenides (Grieks: Ἐπιμενίδης) was een beroemd Kretenzisch profeet, ziener, filosoof en dichter uit de oudheid (zesde eeuw v.Chr.). Mogelijk was hij geboren in Phaistos en woonde hij in Knossos. (Volgens Diogenes Laërtius kwam hij uit Knossos; Plutarchus beschrijft hem als afkomstig uit Phaistos.) Volgens Theopompos en andere auteurs was hij een zoon van Faistia. Anderen geloofden dat hij een zoon was van Dosiadas of van Agisarchos.[1]
Volgens de beschrijving van Aristoteles deed Epimenides geen voorspellingen, maar verklaarde hij de betekenis van dingen uit het verleden die onbegrijpelijk waren gebleven.
Volgens de mythische overleveringen over zijn leven, verdwaalde Epimenides toen zijn vader hem op weg had gestuurd om een aantal schapen in de velden te gaan zoeken. In een grot, die aan Zeus gewijd was, (de Dikti of Dikteon Andron grot), sliep hij 57 jaar. Toen hij wakker werd, dacht hij dat hij maar een kort dutje had gedaan en ging verder naar de schapen zoeken. Omdat hij de schapen niet vond ging hij terug naar de boerderij, maar het zag er allemaal anders uit en behoorde tot een andere eigenaar. Daarom ging hij naar de stad om uit te zoeken wat er aan de hand was, en daar vond hij zijn broer, intussen een oude man, die hem kon uitleggen hoe lang hij al verdwenen was. De Grieken beschouwden hem als een gunsteling van de goden.[1] Hij overleed op hoge leeftijd: hij zou 157 of volgens de Kretenzers wel 299 jaar hebben geleefd.
Volgens een ander verhaal werd hij gevangen genomen door de Spartanen toen zij Knossos aanvielen, en door hen ter dood gebracht toen hij weigerde om een gunstige voorspelling te doen voor de Spartanen.
De enige gebeurtenis in zijn leven die verband houdt met een aanwijsbare historische gebeurtenis, was het jaar 596 v. Chr. (de 46e olympiade[1]). De Atheners leden in dat jaar aan een pestepidemie en raadpleegden het orakel om te weten te komen hoe zij de woede van de goden konden afkeren. Op Solons aanbeveling lieten zij Epimenides komen. Volgens sommige schrijvers verklaarde hij dat het onheil te wijten was aan de bloedschuld die op hen rustte sinds zij de staatsgreep van Cylon hadden neergeslagen.[1] Epimenides slaagde erin de stad te verzoenen en heilzame voorzieningen te treffen.[2]
Hij werd beschouwd als een van de „Zeven Wijzen” uit de Griekse oudheid. Samen met Melampos en Onomakritos geldt hij als een stichter van het orfisme.
Aan hem werden een verzameling orakelspreuken toegeschreven, een theogonie, kosmogonie, een episch gedicht over de reis van de Argonauten, en prozawerken over rituele reiniging en offergaven.
De apostel Paulus verwijst naar hem in de brief aan Titus 1:12.
Eventueel staat er een andere verwijzing in het bijbelboek Handelingen 17:28, maar dit lijkt ook sterk op de teksten van andere auteurs.[3] In een artikelenreeks stelde professor J. Rendel Harris dat deze teksten afkomstig zijn uit het gedicht Minos in Epimenides’ werk Cretica. Het gedicht is verloren gegaan, maar een vertaling is te vinden in een Syrische commentaar op de Handelingen van de Apostelen van rond het jaar 850. Volgens Harris zou een reconstructie vanuit het Syrisch naar het Oudgrieks als volgt luiden:[4]
- Τύμβον ἐτεκτήναντο σέθεν, κύδιστε, μέγιστε,
- Κρῆτες, ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ θηρία, γαστέρες ἀργοί·
- Ἀλλὰ σύ γ᾿ οὐ θνῇσκεις, ἕστηκας γὰρ ζοὸς αἰεί·
- Ἐν γὰρ σοὶ ζῶμεν καὶ κινούμεθ᾿ ἠδὲ καὶ ἐσμέν
Paradox
Epimenides is bekend uit een logische paradox:
- Kretenzen zijn altijd leugenaars.
Aangezien Epimenides zelf een Kretenzer was, zegt deze zin over zichzelf dat deze onjuist is. Maar het lijkt er op dat Epimenides dit niet als paradox stelde, maar dat hij bedoelde dat de andere bewoners van Kreta leugenaars waren, maar hijzelf niet.
Weblinks
|
| Antieke filosofie |
|---|