Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Eliya Tsetan Phuntsog: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
(toevoegen en hersorteren)
Regel 2: Regel 2:


==Leven==
==Leven==
Tsetan Phuntsog werd geboren in een adellijke familie ''(sku drag)'' en droeg de Tibetaanse titel '''Nono''', dede titel voor een edelman of prins. Na zijn bekering tot het christendom nam hij de naam „Eliya” aan als doopnaam.
Tsetan Phuntsog werd geboren in een adellijke familie ''(sku drag)'' die ministrs en heersers van [[Ladakh]] had voortgebracht. Hij droeg de Tibetaanse titel '''Nono''', de titel voor een edelman of prins. Phuntsog studeerde in het Rinzongklooster van de ''gelug''orde en was van plan om monnik te worden. Toen zijn vader overleed, wss hij genoodzaakt het kloosterleven op te geven om voor het gezin te zorgen. Hij werd in de boeddhistische gemeenschap erg gerespecteerd en werd beschouwd als een leider van de gemeenschap van de boeddhistische leken.  


Phuntsog was benoemd als de ''Tehsildar'', hoofd van de belastingdienst van een gebied, te Leh, hoofdstad van Ladakh, India. Samen met het echtpaar Pierre en Catherine Vittoz, op dat moment de laatste Europese zendelingen in Leh, werkte hij in de jaren 1950 nog aan de uitgave van anticommunistische pamfletten. In 1953 begon hij met Vittoz aan voorbereidend werk voor een herziene uitgave van het [[Nieuwe Testament]].
Phuntsog had een hoge functie als ''[[Tehsildar]]'', hoofd van de belastingdienst van een gebied, te Leh, hoofdstad van [[Ladakh]], India.


Ook in de jaren 1950 experimenteerde hij met een vereenvoudigde spelling, die meer aanleunt bij de hedendaagse uitspraak. Boeddhisten vonden zijn poging subversief, omdat de schrijftaal zich hierdoor zou verwijderen van de klassieke spelling uit de oude boeddhistische geschriften. Na demonstraties tegen zijn spellingsvoorstellen, werd hij onder druk gezet om ontslag te nemen van zijn ambtenaarsfuctie.
Na zijn bekering tot het christendom nam hij de naam „Eliya” aan als doopnaam.  


In 1963 stichtte hij te Rajpur in India een tehuis voor Tibetaanse vluchtelingenkinderen.
Zijn bekering zorgde voor grote verontwaardiging en had als gevolg dat hij zijn sociale status en zijn reputatie als onberispelijk man verloor. Phuntsog had meer dan zes jaar geaarzeld voor hij die stap zette, en hij was zich ten volle bewust van de risico’s die eraan verbonden waren. Toen het klooster Rinzong lucht kreeg van zijn bekering, reageerde het zoals gebruikelijk zou worden in deze regio: men eiste de onmiddeljke terugbetaling van alle voorschotten die hij had gekregen voor het onderhoud van de familie, en begon ook een campagne om potentiële toekomstige bekeerlingen af te schrikken. Personen die tot het christendom overgingen, werden niet enkel door de boeddhistische monniken, maar ook door hun familie verstoten.
 
Hij experimenteerde in de jaren 1950 met een vereenvoudigde spelling voor het Tibetaans, die meer aanleunt bij de hedendaagse uitspraak. Boeddhisten vonden zijn poging subversief, omdat de schrijftaal zich hierdoor zou verwijderen van de klassieke spelling uit de oude boeddhistische geschriften. Na demonstraties tegen zijn spellingsvoorstellen werd hij onder druk gezet om ontslag te nemen van zijn ambtenaarsfuctie.
 
Samen met het echtpaar [[Pierre Vittoz|Pierre]] en Catherine Vittoz, op dat moment de laatste Europese zendelingen in Leh, werkte hij in de jaren 1950 nog aan de uitgave van anticommunistische pamfletten. In 1953 begon hij met Vittoz aan voorbereidend werk voor een herziene uitgave van het [[Nieuwe Testament]].
 
Hij slaagde er na verloop van tijd in, zijn positie te herwinnen. Hij won een rechtszaak met de familie en hielp zijn volksgenoten die op de vlucht waren voor de Chinese bezetting van Tibet om een nieuw woongebied te vinden in Clement Town in de buurt van Dehradun in India. In 1963 stichtte hij te Rajpur een tehuis voor Tibetaanse vluchtelingenkinderen.
 
Phuntsog werd de auteur van verscheidene toneelstukken, liedjes en gedichten met christelijke thema’s.
 
==Zienswijzen==
Phuntsog besefte dat de boeddhistische en christelijke religiositeit ver uiteen liggen, en wenste een meer Tibetaanse vorm van het christendom. Hij vond het problematisch dat veel Tibetaanse bekeerlingen ook westerse kledingsstijl, sociaal gedrag en voedingsgewoonten gingen imiteren of overnemen en daardoor van hun bevolkingsgroep gingen vervreemden.


==Bronnen==
==Bronnen==
* ''Periodical Accounts of the Work of the Moravian Missions'', 1950, No. 158. [http://collectionsionsions.mun.ca/PDFs/cns_permorv/PeriodicalAccountsOfTheWorkOfTheMoravianMissions1950No158.pdf http://collections.mun.ca]
* ''Periodical Accounts of the Work of the Moravian Missions'', 1950, No. 158. [http://collectionsionsions.mun.ca/PDFs/cns_permorv/PeriodicalAccountsOfTheWorkOfTheMoravianMissions1950No158.pdf http://collections.mun.ca]
* Ingeborg Baldauf, ''Quellen zur Geschichte der Brüdermission im Himalaja-Gebiet im Archivaris der Brüder-Unität in Herrnhut'', [http://www.ladakhstudies.org/resources/Resources/RROL3/5RROL3baldauf.pdf http://www.ladakhstudies.org]
* {{aut|Ingeborg Baldauf}}, ''Quellen zur Geschichte der Brüdermission im Himalaja-Gebiet im Archivaris der Brüder-Unität in Herrnhut'', [http://www.ladakhstudies.org/resources/Resources/RROL3/5RROL3baldauf.pdf http://www.ladakhstudies.org]
* Bray, John.  ''Towards a Tibetan Christianity? The Lives of Joseph Gergan  and Eliyah Tsetan Phuntsog.'' in: Tibetan Studies. Proceedings of the 6th  Seminar of the International Association for Tibetan  Studies. Fagernes  1992, pp. 68-81. Edited by Per Kvaerne. Oslo: Institute for Comparative  Research in Human Culture. 1994.
* {{aut|John Bray}}, ''Towards a Tibetan Christianity? The Lives of Joseph Gergan  and Eliyah Tsetan Phuntsog.'' in: Tibetan Studies. Proceedings of the 6th  Seminar of the International Association for Tibetan  Studies. Fagernes  1992, pp. 68-81. Edited by Per Kvaerne. Oslo: Institute for Comparative  Research in Human Culture. 1994.
* [http://www.phil.uni-passau.de/fileadmin/dokumente/lehrstuehle/korff/pdf/conferences/paper_j._bray.pdf Paper of John Bray]
* [http://www.phil.uni-passau.de/fileadmin/dokumente/lehrstuehle/korff/pdf/conferences/paper_j._bray.pdf Paper of John Bray]
 
<!---* {{cz}} [http://is.muni.cz/th/85882/ff_b/diplomova_bakalarska_prace_iii.doc Diplomova Bakalarska Prace III] bachelorscriptie---->
[[en:Eliya Tsetan Phuntsog]]
* {{cz}} {{aut|Martina Jakelová}}, {{Vertaallink|cz|http://is.muni.cz/th/85882/ff_b/diplomova_bakalarska_prace_iii.doc| Diplomova Bakalarska Prace III (bachelorscriptie): Tibetaans boeddhisme in het concept van de christelijke missionarissen in Ladakh}}, Brno 2006
{{DEFAULTSORT:Phuntsog}}
{{DEFAULTSORT:Phuntsog}}
[[Categorie: Bijbelvertaler]]
[[Categorie: Bijbelvertaler]]
[[Categorie: Tibetaans persoon]]
[[Categorie: Tibetaans persoon]]
[[Categorie: Geboren in 1907]]
[[Categorie: Geboren in 1808]]
[[Categorie: Overleden in 1973]]
[[en:Eliya Tsetan Phuntsog]]

Versie van 30 apr 2016 18:24

Eliya Tsetan Phuntsog (ook geschreven als Eliyah Tseten Phuntsog e.a.) (Sadu, bij Leh, Ladakh, 1907/19081973) was een Tibetaans christen die in 1970 een herziening van de vertaling van het Nieuwe Testament in het Tibetaans uitgaf. Hij was de schoonzoon van de Tibetaanse Bijbelvertaler Yoseb Gergan en werd een geestelijke van de Moravische broeders.

Leven

Tsetan Phuntsog werd geboren in een adellijke familie (sku drag) die ministrs en heersers van Ladakh had voortgebracht. Hij droeg de Tibetaanse titel Nono, de titel voor een edelman of prins. Phuntsog studeerde in het Rinzongklooster van de gelugorde en was van plan om monnik te worden. Toen zijn vader overleed, wss hij genoodzaakt het kloosterleven op te geven om voor het gezin te zorgen. Hij werd in de boeddhistische gemeenschap erg gerespecteerd en werd beschouwd als een leider van de gemeenschap van de boeddhistische leken.

Phuntsog had een hoge functie als Tehsildar, hoofd van de belastingdienst van een gebied, te Leh, hoofdstad van Ladakh, India.

Na zijn bekering tot het christendom nam hij de naam „Eliya” aan als doopnaam.

Zijn bekering zorgde voor grote verontwaardiging en had als gevolg dat hij zijn sociale status en zijn reputatie als onberispelijk man verloor. Phuntsog had meer dan zes jaar geaarzeld voor hij die stap zette, en hij was zich ten volle bewust van de risico’s die eraan verbonden waren. Toen het klooster Rinzong lucht kreeg van zijn bekering, reageerde het zoals gebruikelijk zou worden in deze regio: men eiste de onmiddeljke terugbetaling van alle voorschotten die hij had gekregen voor het onderhoud van de familie, en begon ook een campagne om potentiële toekomstige bekeerlingen af te schrikken. Personen die tot het christendom overgingen, werden niet enkel door de boeddhistische monniken, maar ook door hun familie verstoten.

Hij experimenteerde in de jaren 1950 met een vereenvoudigde spelling voor het Tibetaans, die meer aanleunt bij de hedendaagse uitspraak. Boeddhisten vonden zijn poging subversief, omdat de schrijftaal zich hierdoor zou verwijderen van de klassieke spelling uit de oude boeddhistische geschriften. Na demonstraties tegen zijn spellingsvoorstellen werd hij onder druk gezet om ontslag te nemen van zijn ambtenaarsfuctie.

Samen met het echtpaar Pierre en Catherine Vittoz, op dat moment de laatste Europese zendelingen in Leh, werkte hij in de jaren 1950 nog aan de uitgave van anticommunistische pamfletten. In 1953 begon hij met Vittoz aan voorbereidend werk voor een herziene uitgave van het Nieuwe Testament.

Hij slaagde er na verloop van tijd in, zijn positie te herwinnen. Hij won een rechtszaak met de familie en hielp zijn volksgenoten die op de vlucht waren voor de Chinese bezetting van Tibet om een nieuw woongebied te vinden in Clement Town in de buurt van Dehradun in India. In 1963 stichtte hij te Rajpur een tehuis voor Tibetaanse vluchtelingenkinderen.

Phuntsog werd de auteur van verscheidene toneelstukken, liedjes en gedichten met christelijke thema’s.

Zienswijzen

Phuntsog besefte dat de boeddhistische en christelijke religiositeit ver uiteen liggen, en wenste een meer Tibetaanse vorm van het christendom. Hij vond het problematisch dat veel Tibetaanse bekeerlingen ook westerse kledingsstijl, sociaal gedrag en voedingsgewoonten gingen imiteren of overnemen en daardoor van hun bevolkingsgroep gingen vervreemden.

Bronnen