Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Eerste nationale (herenhandbal)

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Sjabloon:Bots

rel=nofollow

De eerste nationale, is de hoogste afdeling van het Belgische handbal.

Competitie

De competitie ontstond in 1957 en er nemen tien teams aan deel. De inrichtende macht is de Koninklijke Belgische Handbalbond (KBHB). De grootste ploegen Initia HC Hasselt (13x), VOO HC Herstal-Flémalle ROC (11x) en Sporting Neerpelt die elks 10x landskampioen werden. KV Sasja HC Hoboken werd vijfmaal landskampioen en United HC Tongeren ten slotte viermaal.[1]

Geschiedenis

Jaren 50

In de begindagen van het Belgische handbal werd de sport beoefend op het veld in plaats van in de zaal. In de lente van het jaar 1950 werd een eerste niet-officiële competitie opgestart bestaande uit zes clubs. Hierover zijn echter geen gegevens meer terug te vinden. Het daaropvolgende jaar vonden er een lente- en een herfsttornooi plaats. Aan dat lentetornooi namen HC Welta, Geuzen HC, Uilenspiegel Wilrijk HC, Brabo HC Antwerpen en Wildzang HC deel. Eindwinst was er voor Welta HC. Aan het herfsttornooi uit datzelfde jaar namen dezelfde clubs deel uitgebreid met Olympic HC en HC Aalst deel. De eindoverwinning was ditmaal voor Geuzen HC.

De eerste echte competitie vond plaats tijdens het seizoen 1951-'52. Deelnemers waren Eendracht Mechelen, Welta HC, Brabo HC Antwerpen, Uilenspiegel WIlrijk HC, Geuzen HC, Wildzang HC, Olympic HC, Pallieters Lier HC en HC Sparta Aalst. De eerste landstitel was voor Welta HC. De Pallieters uit Lier en de Aalstenaars Promotie en degradeerden. Zij werden vervangen door Eburonen Tongeren HC en Sparta Aalst HC. Tijdens de competitie van '52-'53 behaalde Wildzang HC de titel, degradatie was er voor Olympic HC. Brabo HC verdween eveneens uit de hoofdreeks, waardoor voortaan nog slechts negen clubs in de hoogste klasse aantraden. Eendracht Mechelen veranderde zijn naam in Malinois HC en de promotie naar eerste klasse was weggelegd voor Lyra HC.[2]

De eerste officiële zaalcompetitie in België nam een aanvang tijdens het seizoen 1958-'59. Daar er op dit ogenblik nog geen valabele sportzalen in Wallonië waren en slechts twee in Vlaanderen, werden in de begin jaren alle wedstrijden afgewerkt in de Groentehal te Mechelen en het Sportcentrum te Antwerpen. De eerste klasse bestond in dat eerste seizoen uit acht clubs, met name Rijkswacht, Lyra HC, Sparta Aalst HC, Geuzen HC, Beyne, ROC Flémalle, Jupille HC en Herstal HC. ROC Flémalle slaagde erin tijdens dat eerste seizoen handbal in België de competitie ongeslagen af te sluiten en de eerste landstitel mee naar huis te nemen. Beyne werd vice-kampioen en Rijkswacht eervol derde. Geuzen en Aalst degradeerden. Het daarop volgende seizoen werd het aantal clubs in de eerste nationale herenreeks verhoogd tot 9, wat maakte dat er dat jaar drie clubs promoveerden: Verviers HC, Unif HC en Malinois naar de hoogste competitie. ROC Flémalle slaagde er ook dat jaar in om de competitie ongeslagen af te werken. Lyra en Verviers degradeerden. Speler van het jaar werd Richard Lespagnard van ROC Flémalle.

Jaren 60

Tijdens het seizoen 1960-'61 werd de samenstelling van de eerste klasse uitgebreid van negen naar twaalf clubs. De vijf nieuwkomers waren Sasja HC Hoboken, Uilenspiegel Wilrijk HC, Wandre HC, Politie Brussel HC en Dendermonde HC. ROC Flémalle volgde zichzelf op als landskampioen, wederom zonder puntenverlies. Degradatie was er voor het team van de rijkswacht en dat uit Herstal. Zij werden vervangen door Schaarbeek HC en Seraing HC. Speler van het jaar was Marcel Dewar van ROC Flémalle.

Het daaropvolgende seizoen behaalde ROC Flémalle weerom de landstitel binnen, dalers waren dit seizoen de clubs uit Wandre en Jupille-sur-Meuse. Een opmerkelijk feit uit dit seizoen was de transfer van de volledige kern van Uilenspiegel Wilrijk HC naar Antwerpse HC, een van de nieuwkomers in de hoogste klasse. De andere club was HC Ambiorix Tongeren. De trofee Speler van het jaar werd uitgereikt aan Richard Lespagnard van ROC Flémalle. Politie Brussel HC veranderde zijn naam naar Aedeis Brussel.

Tijdens het seizoen 1962-'63 konden de ploegen van Ambiorix en de Brusselse Politie zich niet handhaven in de hoogste klasse. Zij werden aan het einde van de rit vervangen door Sparta Aalst HC en Herstal HC. ROC Flémalle behaalde zijn vijfde landstitel en speler van het jaar was Jean Mossoux van diezelfde club.[3]

Jaren 80

De jaren 80 waren bijzondere jaren voor het Belgische handbal. De rivaliteit tussen Neerpelt en Hasselt vierde hoogtij en er kwam veel volk, vooral naar de duels tussen Neerpelt en Hasselt. De topspelers van die tijd zullen nog lang tot de beste spelers ooit in de Belgische competitie horen. Hier een theoretisch 'dreamteam' van 12 spelers van in die tijd (spelers die, toevallig of niet, ook effectief uitkwamen voor Neerpelt en/of Hasselt):


1. Doel:

Mieczysław Wojczak (Hasselt/Neerpelt): Technisch enorm begaafd, had klasse en een zeer mooie stijl van keepen, won brons op de olympische spelen van Montreal in 1976 met Polen.

Etienne Paesen (Neerpelt): Een doelman met een unieke eigen stijl en fantastische reflexen, was ook een psychologische penalty-killer, finalist op het C-WK in 1982.

2. linker-hoek:

Guy Smeets (Hasselt): Zeer snelle linker-hoekspeler met zeer verfijnde en mooie valworptechniek, maakte spectaculaire doelpunten vanop de hoek en op de tegenaanval.

3. Linker-opbouw:

Dirk Verhofstad (Neerpelt): Zeer productieve opbouwer met elegante, mooie stijl, had met Jaak Schuurmans het grootste aandeel in de successen van Neerpelt begin jaren 80.

Patrick Catteeuw (Neerpelt): Zeer vlot scorende linker-opbouwspeler, werd later ook handballer van het jaar in 1999 (samen met Jo Delpire dat jaar, die het jaar daarvoor ook al won)

Chris Claes (Neerpelt): "Typische" linker-opbouwer met lengte, best scorende speler in een Belgische bekerfinale ooit, fungeerde ook erg goed in de rol van spelverdeler in het seizoen 1988-1989.

4. Spelverdeler:

Wil Jacobs (Neerpelt): Spelverdeler uit Nederland, een echte leider op het veld met een sterke persoonlijkheid en uiterst productief, sterk onderhands schot, zeer goede verdediger ook..

5. Pivot:

Eric Loots (Neerpelt): Was ook zo'n speler met een eigen persoonlijke stijl die je nooit eerder zag of zult zien, top-pivot met sterke uitstraling en knappe valworp in huis.

6. Rechter-opbouw:

Jo Delpire (Neerpelt/Hasselt): Een fantastische technische schutter, enorm waardevol ook voor de 'swung' en het tempo in een team, meeste prijzen (18) gewonnen van dit gezelschap.

Cezar Drăgăniță (Hasselt): Opbouwer met zeer technisch vernuft. Zilver en brons op de olympische spelen in 1976 en 1980, vormde een tandem met legende Vasile Stângă in het Roemeense team.

Jaak Schuurmans (Neerpelt/Hasselt): Topschutter met een verwoestend schot en zeer eigen, unieke stijl. Nam landstitels mee van Neerpelt naar Hasselt na zijn overstap naar Hasselt.

7. Rechter-hoek:

Jo Smeets (Hasselt/Neerpelt): Zijn specialiteit: kon scoren vanuit enorm scherpe hoek, net als Guy Smeets ook erg productief op de tegenaanval, handballer van het jaar 1985.


Lijst van landskampioen

Zie ook

Externe link

Sjabloon:Navigatie handbalseizoenen Belgische Eerste nationale

rel=nofollow


Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow