Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ed Wennink
Eduardus Gerardus (Ed) Wennink (Amsterdam, 23 augustus 1944) is een Nederlands gitarist in ruste. Hij beoefent verder de schilder- en tekenkunst en schreef over muziek. Hij is vooral bekend in de noordelijke provincies.
Persoonlijk
Wennink is een zoon van Maria Alida IJgosse en Gerard Wennink, voornamelijk scheepstimmerman. Hijzelf trouwde in 1970 met Yolanda Schutter, later volgde een echtscheiding.[1] Hij kreeg een langdurige relatie met de pianiste Nettie Vening, opgeleid aan de muziekschool van Haarlem, met wie hij de liefde voor andere kunstuitingen deelt.
Zijn jeugd werd getekend door heimwee, dat de kop opstak tijdens zijn aansterkweken na de Tweede Wereldoorlog en de kleuterschool.
Hij woonde in Amsterdam-Noord en ging naar de lagere school Sancta Maria aan de Prinsengracht. Het leidde mede tot geslenter en klein werk in het gebied van De Wallen. Na een beroepentest werd hem de lagere technische school (LTS) aangeraden. Wennink ging echter naar de ULO (St. Ludgerius ULO), die in Noord gevestigd was.
Hij was bezig met tekenen en kon op voorspraak van John Baptist Knipping naar de kunstnijverheidsschool, maar zijn ouders zagen een schildersleven niet zitten. Een kantoorleven kwam van de grond.
Muziek
Zijn passie voor muziek laaide opnieuw op tijdens zijn militaire dienstplicht (1964-1965), die hij deels vulde met het spelen in een bandje. Na die tijd trad hij toe tot de "Blues Group Five", een vrijwel onbekend gebleven bluesbandje. Die tijd zorgde voor een ommezwaai in zijn muziekliefde, van (Jordanees) levenslied onder invloed van Dave Brubecks Take Five richting jazz.
Pas op 22-jarige leeftijd begon hij aan serieuze gitaarlessen, Gerard Gest werd zijn leraar klassiek gitaar, al dan niet aan het Conservatorium van Amsterdam; Hennie Schouten werd zijn leraar muziektheorie. Nog steeds op kantoor werkend kon hij aan de slag als docent aan de Drentse muziekscholen, het langst aan de Hoogeveense muziekschool, mits hij aan een conservatorium bleef studeren; dat werd vanaf 1970 tot 1976 het conservatorium in Zwolle bij Pieter van der Staak. Omdat de opleiding nog volledig op klassieke muziek was gericht, startte hij als docent een afdeling voor lichte muziek. In die jaren speelde hij ook mee tijdens opnamesessies voor Radio Noord alwaar hij zangeres Lianne Abeln ontmoette.[2] In de daaropvolgende jaren zouden zij acht muziekalbums uitbrengen, waaronder in 1987 Grunneger laidjes bij Wolters Noordhof.'[3] De samenwerking was in 1979 en 1980 te zien op Duitsland 3.[4]
Over Ablen schreef Wennink in 2021 een boek.[5][6] Hij begon met het publiceren van boeken over muziek, maar zijn leven ging toch meer richting schilderkunst[7] uitmondend in een expositie in 2004 in De Tamboer in Hoogeveen. Dat jaar betekende ook het eind van zijn leraarschap aan de Hoogeveense muziekschool Scala Centrum voor de kunsten.
Discografie
- Single: Blues Group Five: Come and see met But on the other hand baby (CBS, 1967)
- Muziekalbums met Abeln.
Bronnen, noten en/of referenties
|