Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
De Vaganten
De Vaganten zijn een Vlaamse kleinkunstgroep die vooral in de jaren '60 en '70 populair waren.
Geschiedenis
Vroege carrière
Rond 1952 begon in Hoboken een groepje van vier broers in parochiezalen op te treden als The Dockx Brothers. Zij brachten voornamelijk een Engelstalig repertoire met nogal wat countrymuziek. In 1958 stopten drie van de vier broers maar Jef Dockx kon hen onmiddellijk vervangen door Paul Heyninck, Leo Cools en Jozef Van den Berg zodat de groep bleef bestaan. In 1963 wonnen zij de Ontdek de ster-wedstrijd van de Vlaamse Televisie. In 1965 kwam Herwig van Horenbeeck bij de groep.
Doorbraak
Geleidelijk aan brachten ze meer folk en ook Nederlandstalige nummers. Uiteindelijk werd de lijn naar een repertoire in uitsluitend eigen taal helemaal doorgetrokken. In 1966 kiezen ze op aanraden van Miel Cools en Bert Broes definitief voor de Nederlandse taal en een Nederlandse naam : “De Vaganten”. Op 4 november 1966 zongen De Vaganten deze live-LP vol met folksongs, al dan niet in vrije vertaling. Het jeugdhuis in Mortsel zat voor de gelegenheid afgeladen vol met enthousiaste fans. De producer van deze langspeelplaat was de legendarische Louis Van Rymenant... Onder impuls van Miel Cools en Bert Broes legden De Vaganten zich daarna toe op het luisterlied, met teksten uit de gevestigde literatuur en eigen creaties. Ze trokken enkele jaren op met Miel Cools en ze traden op voor zowat alle Vlaamse cultuurfondsen. Die samenwerking resulteerde in een klasrijke en stijlvolle elpee. De producer was Miel Cools (platenfirma Kalliope). Heer Halewijn, Dinska Bronska en Galgenlied waren de bekendste nummers. De Vaganten hebben deze drie nummers tijdens heel hun loopbaan op hun repertoire behouden. Componist Paul Vagant was dan ook diep ontgoocheld dat ter gelegenheid van de opening van het Red Star Line Museum in Antwerpen geen plaats was voor hun creatie, het enige Nederlandstalige lied over de Red Star Line. Zes jaar onderhandelen leidde tot niets.
De Vaganten waren ook aanwezig op de legendarische eerste Nekka in 1971. De Vaganten vielen steeds op door een verantwoorde muzikale taal en hoogstaande teksten van Magda Buckinx, Anton Van Wilderode, Bert Broes, Louis Verbeeck, Huguette De Backer, Jos Van der Veken en Jaak Dreesen. In 1974 maakten ze een schitterende LP. De arrangementen waren van Gaston Nuyts. Van deze LP bleven 4 nummers steeds op de speellijsten staan : Voor Lily en mij, De Vagant, Brussel en Lied van de dorpsidioot. Dit laatste lied (tekst Marie-France Daenen, muziek Paul Vagant) is een supermooi geschreven, maar o zo schrijnend lied over allesvernietigend pestgedrag. Actueler dan ooit!
Latere carrière
De ontdekte ster blijft schitteren in de gloriedagen van de kleinkunst en de Nekka-Nachten. Hun allerlaatste optreden had plaats in het cultuurcentrum van Mortsel op 24 januari 1978, waarbij minister Rika De Backer hun de penning van de Nederlandse Cultuur schonk. Einde verhaal? Toch niet! Paul en Herwig besloten om door te gaan als het duo “Herwig en Paul Vagant”. Ze bleven vertrouwde gezichten in het Vlaamse kleinkunstwereldje en bleven hun ietwat aparte plaats innemen. In 1980 trokken ze tien dagen naar Detroit. In 1983 maakten Herwig en Paul Vagant de LP ‘Een kwestie van tijd’ uit. Willy Heynen schreef de arrangementen en engageerde Tars Lootens, Yvan De Sauter, Firmin Timmermans en de toen nog piepjonge Eric Melaerts. "Ik leef van top tot teen", "Hier is ons vaderland" en "Morgen" waren topnummers. En "Alleen maar alleen" was de eerste Nederlandstalige cover van "If I needed you". Hun kerstlied ‘In december kort voor Nieuwjaar’, was toen succesvol op radio en tv. (Anno 2014 blijken de Vlaamse zenders het echter niet meer te kennen.)
Vanaf 1990 is het echter wachten op een nieuwe levensadem. En die blijft niet uit, want met de jaren kwam de goesting terug opzetten. In het voorjaar van 2002 nam Paul Vagant zelf het initiatief om een cd uit te brengen : in samenwerking met Assekrem Music Company verscheen in december 2002 de CD met 17 van hun beste nummers, geplukt uit drie elpees plus het kerstliedje. Twaalf jaar na hun allerlaatste optreden werden eindelijk die unieke pareltjes uit onze Nederlandse literatuur, zoals o.a. “Heer Halewijn”, “Dinska Bronska”, “Galgenlied”, samen met hun beste eigen creaties zoals “Lied van de dorpsidioot” en “Brussel” uit de vergeethoek gehaald: zeventien liedjes waarmee De Vaganten in historische kleinkunsttijden de culturele centra van vroeger mochten bespelen.
In 2004 schakelen de beide Vaganten nog wat hoger: het duo gaat zeer stevig voor een nieuwe start op de podia. Chris De Winter komt met basgitaar en dwarsfluit het duo muzikaal versterken. Herwig en Paul stonden na veertien jaar stilte, weer op het podium, ditmaal ter gelegenheid van de HOUDEN VAN-namiddagen in het Sportpaleis van Antwerpen. In oktober 2004 kreeg het optreden in het Sportpaleis nog een verlengstuk met een avondvullend programma in De Waag te Haarlem. Dit concert betekende meteen het begin van de terugkeer van De Vaganten op de planken. Ze werden uitgenodigd voor Houden Van in 2004, in 2005 en in 2012.
In 2008, met de komst van de virtuoze violiste Veerle Dierckx, staan De Vaganten er weer helemaal, misschien zelfs als nooit tevoren. Loepzuiver van stemmenpracht, sterke eigen nummers, nieuwe arrangementen. Al zo lang actief en nog zijn ze verre van versleten. Door de inbreng van geweldige muzikanten Chris en Veerle klinken De Vaganten als nooit voordien! En nu .... zijn ze helemaal klaar voor hun "LAATSTE RECHTE LIJN", een topnummer uit de CD die ze met de vernieuwde groep uitbrengen in 2012. "ONVERWACHT" heet de cd terecht! Het is een heerlijke CD, met stijlvolle, aangename arrangementen en met verrassende instrumentaties. Wat jammer dat deze mooie Nederlandstalige nummers alweer niet werden opgepikt door de VRT. Onbegrijpelijk.
Na 50 jaren op de planken : het afscheid
Zondag 26 april 2015, 15:00 uur : een dag om niet te vergeten. In Theaterzaal ELCKERLYC in Antwerpen, nemen De Vaganten afscheid van het podium. Voor altijd. Ze brengen nog éénmaal het beste uit de cd "ONVERWACHT", enkele klassiekers in een nieuw kleedje, een postuum eerbetoon aan hun vriend Miel Cools en nog enkele nieuwe eigen creaties zoals het "VAGANTENTESTAMENT" en " HET LAATSTE GLAS". Als speciale gasten verwelkomen zij hun vrienden en Dimitri Van Toren en Amaryllis Temmerman.
Paul Vagant startte z'n loopbaan in 1958, Herwig Vagant in 1965. Chris Vagant (sinds 2004) en Veerle Vagant (sinds 2008) waren de allerbeste kompanen die de Vaganten van het eerste uur zich konden dromen. Elk optreden van deze groep had iets magisch, het publiek voelde elke keer de vriendschap die deze vier artiesten verbond.