Coenraad Johannes van Houten

Coenraad Johannes van Houten (Amsterdam, 15 maart 1801 – Weesp, 27 mei 1887) was een Nederlands chocolademaker en uitvinder. Hij bedacht een manier om de bittere smaak uit cacaomassa te verwijderen. Een cacaopers om de cacaoboter uit de gebrande cacaobonen te persen, wordt soms aan hem toegeschreven, maar was bedacht door zijn vader.]]

Leven

Coenraad Johannes van Houten was de zoon van Casparus van Houten Sr. en Arnoldina Koster. Hij volgde zijn vader op als eigenaar van de dan al wereldwijd bekende Nederlandse chocoladefabriek van Houten.

Hij introduceerde een bewerking van het cacaopoeder met alkalische zouten zoals kalium- en natriumcarbonaten, zodat het poeder makkelijker mengbaar werd met water. Het eindproduct, volgens dit oorspronkelijk Nederlands procedé, heeft een donkere kleur en een milde smaak. Tegenwoordig wordt dit proces wereldwijd toegepast en wordt het ook wel ’Dutching’ genoemd. De introductie van cacaopoeder maakte het bereiden van chocoladedranken veel eenvoudiger, maar ook werd het mogelijk om chocolade te combineren met suiker en er daarna weer cacaoboter aan toe te voegen, zodat er bijvoorbeeld chocoladepasta van gemaakt kon worden.

Coenraad van Houten trouwde in 1835 met een naamgenote, Hermina van Houten (geen familie), uit Groningen. In 1850 verplaatste hij zijn productie van een windmolen in Leiden naar een stoomfabriek in Weesp. Hij maakte de fabriek tot een internationaal bekende onderneming en exporteerde chocolade naar Engeland, Frankrijk en Duitsland.

 

artikelkiem