Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Coen de Ranitz

Uit Wikisage
Versie door IPA (overleg | bijdragen) op 11 sep 2020 om 18:56
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Jhr. Constant Johan Adriaan (Coen) de Ranitz (Den Haag, 3 april 1905Driebergen-Rijsenburg, 24 februari 1983) was burgemeester van Utrecht van 1948 tot 1970. Hij was de zoon van Jhr. Sebastiaan Mattheüs Sigismund de Ranitz en Anna Nannette van Iterson. Hij trouwde in Den Haag in 1945 met Jonkvrouwe Ariane Margaretha de Brauw (Den Haag, 10 januari 1911). Het paar bleef kinderloos.

Ambtenaar

Na het gymnasium in 's Gravenhage studeerde De Ranitz Rechten aan de Rijksuniversiteit te Leiden. In 1938 promoveerde hij in de rechtsgeleerdheid. Van 1932 tot 1948 was hij werkzaam op verschillende ministeries in Den Haag.

Oorlogsjaren

De Ranitz kwam een aantal malen in de problemen met de bezetter. Hij werd gearresteerd vanwege hulp de aan Engelandvaarders en het belediging van het Duitse Rijk en zat van april 1941 tot november 1942 gevangen te Scheveningen en Duitsland. Na de oorlog hechtte hij als voorzitter van de Stichting Oranjehotel grote waarde aan de oorlogsherdenking en de viering van bevrijdingsdag.

Burgemeester

In 1948 werd De Ranitz benoemd tot burgemeester van Utrecht. Zijn benoeming wekte verbazing nadat Koningin Juliana de benoeming van Ridder van Rappard had verhinderd. Tijdens zijn burgemeesterschap werd Utrecht uitgebreid met de voormalige gemeente Zuilen en met delen van omliggende gemeenten. In 1959 nam de raad het eerste besluit om stadssingels te dempen. Dit besluit, en vele besluiten die volgden, ondervonden in toenemende mate tegenstand bij de burgerij. Uiteindelijk werden alleen de Catharijne- en Weerdsingel gedempt. Van het verkeerscirculatieplan bleef niet veel meer over en in 1997 is een begin gemaakt met het weer opengraven van de gedempte singels. Ondanks het feit dat hij met een deftig Haags accent sprak en regenteske trekjes had wist hij het vertrouwen van de gehele bevolking te winnen.

Relatie met het Koningshuis

De echtgenote van De Ranitz was van 1934 tot 1940 hofdame van prinses Juliana. Het echtpaar was persoonlijk bevriend met Juliana en Bernhard.

Onderscheidingen

  • De Ranitz: Ridder Ridder Orde van Oranje-Nassau, Commandeur Orde van Oranje-Nassau en Erekruis Huisorde van Oranje. Hij was tevens ereridder van de Johanniter Orde.
  • Mevrouw de Ranitz-de Brauw: Ridder Ridder Orde van Oranje-Nassau.

Externe link