Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Christina van Lalaing: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Christina_van_Lalaing&oldid=46285177 12 mrt 2016 Vdkdaan 3 sep 2014 bron wpnl Beleg van Doornik (1581))
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Christina_van_Lalaing&oldid=49132011 18 mei 2017)
Regel 1: Regel 1:
[[Bestand:Statue de Christine de Lalaing, Princesse d'Espinoy.JPG|thumb|Standbeeld in [[Doornik]] ''La Ville de Tournai à Christina de Lalaing, Princesse d'Espinoy'']]
[[Bestand:Statue de Christine de Lalaing, Princesse d'Espinoy.JPG|thumb|300px|Standbeeld in [[Doornik]] ''La Ville de Tournai à Christina de Lalaing, Princesse d'Espinoy'']]
'''Maria Christina van Lalaing''' ook wel '''Philippe-Christine de Lalaing''' ([[Condé-sur-l'Escaut]], [[1545]] - [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]], [[9 juni]] [[1582]]) was de dochter van [[Karel II van Lalaing]] en [[Maria van Montmorency-Nivelle]] en een nichtje van Filips van Montmorency de onthoofde graaf van Hoorne. Ze huwde met [[Peter van Melun]], de [[stadhouder]] van Doornik.   
'''Maria Christina van Lalaing''' ook wel '''Philippe-Christine de Lalaing''' ([[Condé-sur-l'Escaut]], [[1545]] - [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]], [[9 juni]] [[1582]]) was de dochter van [[Karel II van Lalaing]] en [[Maria van Montmorency-Nivelle]] en een nichtje van Filips van Montmorency de onthoofde graaf van Hoorne. Ze huwde met [[Peter van Melun]], de [[stadhouder]] van [[Doornik]].   


In zijn afwezigheid voerde zij het bevel over de verdediging van de stad tijdens het [[Beleg van Doornik (1581)|Beleg van Doornik]] tegen de graaf van Parma [[Alexander Farnese]]. Dagelijks controleerde zij de verdedigingslijn zelfs na haar verwondingen die ze opliep.  
== Beleg van Doornik ==
Nadat bleek dat een [[ontzet]]ting niet kon mocht ze een eervolle overgave hebben van Parma en de stad verlaten met al haar bezittingen. Bij het verlaten van de stad ontving de prinses zulke daverende toejuichingen, dat het meer leek dat zij overwinnaar was, dan verliezer.<ref>Wikipedia nl, beleg van Doornik</ref>  
In de afwezigheid van haar echtgenoot, Peter van Melun, voerde zij het bevel over de verdediging van de stad tijdens het [[Beleg van Doornik (1581)|Beleg van Doornik]] tegen de graaf van Parma [[Alexander Farnese]].<ref>''Christine De Lalaing, Princesse D'épinoy'' (1861), geschreven door Théodore Juste - isbn 9781247035796, Nabu Press</ref> Dagelijks controleerde zij de verdedigingslijn zelfs na haar verwondingen die ze opliep. <ref>{{aut|John Lothrop Motley}}, ''De opkomst van de Nederlandsche republiek, Volume 4'' P. 283 Uitgeverij W.P. Van Stockum, 1867</ref>
Nadat bleek dat een [[ontzet]]ting niet kon mocht ze een eervolle overgave hebben van Parma en de stad verlaten met al haar bezittingen. Bij het verlaten van de stad ontving de prinses zulke daverende toejuichingen, dat het meer leek dat zij overwinnaar was, dan verliezer.<ref>Zie, Beleg van Doornik</ref>


==Eerbetoon==
== Eerbetoon ==
* Als eerbetoon werd een standbeeld op gericht te Doornik.
* Als eerbetoon werd een standbeeld op gericht te Doornik.
* [[Théodore Juste]] schreef het verhaal van Christina van Lalaing neer in 1861.
* [[Théodore Juste]] schreef het verhaal van Christina van Lalaing neer in 1861.


==Zie ook==
== Zie ook ==
* [[Beleg van Doornik (1581)]], het beleg waardoor ze bekendheid verwierf
* [[Beleg van Doornik (1581)]], het beleg waardoor ze bekendheid verwierf
* [[Beleg van Kamerijk (1581)]], de aanloop van het beleg van Doornik
* [[Beleg van Kamerijk (1581)]], de aanloop van het beleg van Doornik


{{Commonscat|Statue of Christine de Lalaing in Tournai}}
{{Appendix}}
{{Appendix}}
{{Commonscat|Statue of Christine de Lalaing in Tournai}}
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q6762644 }}  
{{DEFAULTSORT:Lalaing, Chr}}
{{DEFAULTSORT:Lalaing, Chr}}
[[Categorie:Geschiedenis van Doornik]]
[[Categorie:Geschiedenis van Doornik]]

Versie van 28 mei 2017 19:35

Standbeeld in Doornik La Ville de Tournai à Christina de Lalaing, Princesse d'Espinoy

Maria Christina van Lalaing ook wel Philippe-Christine de Lalaing (Condé-sur-l'Escaut, 1545 - Antwerpen, 9 juni 1582) was de dochter van Karel II van Lalaing en Maria van Montmorency-Nivelle en een nichtje van Filips van Montmorency de onthoofde graaf van Hoorne. Ze huwde met Peter van Melun, de stadhouder van Doornik.

Beleg van Doornik

In de afwezigheid van haar echtgenoot, Peter van Melun, voerde zij het bevel over de verdediging van de stad tijdens het Beleg van Doornik tegen de graaf van Parma Alexander Farnese.[1] Dagelijks controleerde zij de verdedigingslijn zelfs na haar verwondingen die ze opliep. [2] Nadat bleek dat een ontzetting niet kon mocht ze een eervolle overgave hebben van Parma en de stad verlaten met al haar bezittingen. Bij het verlaten van de stad ontving de prinses zulke daverende toejuichingen, dat het meer leek dat zij overwinnaar was, dan verliezer.[3]

Eerbetoon

  • Als eerbetoon werd een standbeeld op gericht te Doornik.
  • Théodore Juste schreef het verhaal van Christina van Lalaing neer in 1861.

Zie ook

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Statue of Christine de Lalaing in Tournai op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Christine De Lalaing, Princesse D'épinoy (1861), geschreven door Théodore Juste - isbn 9781247035796, Nabu Press
  2. º John Lothrop Motley, De opkomst van de Nederlandsche republiek, Volume 4 P. 283 Uitgeverij W.P. Van Stockum, 1867
  3. º Zie, Beleg van Doornik
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow