Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Blanchard Springs Caverns

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Het grottencomplex Blanchard Springs Caverns bevindt zich in het noorden van de Amerikaanse staat Arkansas. Sinds 1973 is dit grottencomplex open voor het publiek open. De grotten bevinden zich langs de North Sylamore Creek.

Geschiedenis

De grotten waren in de jaren 30 reeds gekend bij de lokale bewoners. Vanaf 1955 begon het eerste systematisch onderzoek van de grotten. Bij dit onderzoek zijn menselijke resten gevonden van zo'n 1000 jaar oud, wat doet vermoeden dat de grotten ook vroeger gekend waren. Vanaf 1973 kon het publiek de grotten bezoeken. Sinds dan is het aantal geleide wandelingen uitgebreid tot drie.

Geologie

Zoals de meeste grotten hebben ook de Blanchard Springs een lage constante temperatuur. Hier bedraagt ze ongeveer 14°C. De grotten bestaan uit kalksteen die zo'n 300 à 400 miljoen jaar geleden zijn afgezet. Op dat moment lag dit deel van de Verenigde Staten onder water op ongeveer 30 à 40° ZB. In deze ondiepe binnenzee in een tropische klimaat waren de omstandigheden ideaal voor het ontstaan van kalksteen. Door de botsing van Europa en Afrika met Noord-Amerika tijdens de Alleghenische orogenese ontstonden de Appalachen en werd dit gebied omhoog geheven waardoor er een plateau ontstond. Doorheen de tijd is dit diep ingesneden, waardoor we het vandaag kennen als het Ozarks-gebergte. Terwijl de bovengrond erodeerde door regen en rivieren, erodeerde tijdens het einde van het Krijt ook de ondergrond. Het regenwater dringt door spleten en barsten naar de ondergrond. In zijn weg naar beneden nam het water meer en meer CO2 op. Van zodra dit zure water bij de kalksteen terecht kwam, was er een chemische reactie. Geleidelijk ontstonden ondergrondse kanalen en later grotten. Doordat het oppervlaktewater steeds lager en lager kwam te liggen, had het water in de grotten de kans om de grotten sneller te verlaten waardoor grondwaterniveau in de grotten daalde. De bodem van de grotten werd bedekt met een laag klei, onoplosbaar voor het zure water. Doordat het water daalde ontstonden er ook druipstenen.

Q639485 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow