Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Bijbelboek

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 21 mei 2016 om 18:07
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Christendom
(symbool van het christendom.)
..Pijlers
..Christelijke feesten
..Geschiedenis en tradities
..Onderwerpen
..Belangrijke personen

Met de term Bijbelboeken worden al die boeken bedoeld waaruit de Bijbel is opgebouwd.

Het protestantse christendom erkent 66 boeken als behorende tot de Bijbel: 39 in het Oude Testament en 27 in het Nieuwe Testament. De 39 boeken van het Oude Testament vormen eveneens de joodse Tenach.

Deze telling is vrij willekeurig. Zo is de splitsing van de boeken Samuel en Koningen uit de Septuaginta afkomstig, terwijl de splitsing van de boeken der Kronieken pas in de 16e eeuw ontstond.

Deuterocanonieke geschriften

Door de Rooms-Katholieke Kerk worden er nog zeven deuterocanonieke boeken, boeken in tweede instantie, tot het Oude Testament gerekend. Hiernaast erkent men ook toevoegingen aan de Bijbelboeken Ester en Daniël, die eveneens deuterocanoniek genoemd worden, en in vele bijbeluitgaven als apart boek verschijnen.

Tot slot is er nog de Brief van Jeremia, die in de katholieke traditie als zesde hoofdstuk van het eveneens deuterocanonieke Baruch wordt gezien. Op deze manier telt de Bijbel volgens de rooms-katholieke canon 73 Bijbelboeken. Al deze deuterocanonieke geschriften heten in de rest van het christendom apocrief, verborgen. Er zijn nog apocriefe (en zelfs van een lagere orde, de zogeheten pseudepigrafische) boeken, maar deze worden door niemand als Bijbelboek erkend.

Oude Testament

Deuterocanonieke boeken





Nieuwe Testament

Nummering van hoofdstukken en verzen

In de 16e eeuw werden de bijbelboeken in genummerde hoofdstukken en verzen verdeeld. Een vers - zo genoemd hoewel het niets met een lied te maken heeft - is ongeveer een volzin lang. Dankzij de nummering is het mogelijk geworden naar een bepaalde tekst te verwijzen en verschillende vertalingen te vergelijken.

In de gebruikelijke notatie zijn er drie leestekens:

Bijvoorbeeld: Genesis 37, 39-45:15 betekent: hoofdstuk 37, hoofdstuk 39 tot en met 44 en de verzen 1 tot en met 15 van hoofdstuk 45. Een langere notatie is: Genesis 37:1-36, 39:1-45:15.

De nummering van de verzen is echter niet overal gelijk. Er was soms onenigheid over de juiste plaats om een hoofdstuk te beginnen en soms worden er stukken toegevoegd (of verwijderd) die niet in alle handschriften voorkomen, waardoor de nummering van de verzen soms uit de pas loopt. In de NBV staan voetnoten als de versnummering afwijkt van de NBG, maar er zijn ook afwijkingen met andere vertalingen (onder andere King James) die niet in de voetnoten staan.

Zie Lijst van afwijkende nummering van Bijbelverzen.

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Wordt ook tot de feestrollen gerekend
  2. º Wordt ook tot de poëzie gerekend
rel=nofollow
rel=nofollow