Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed
Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Bedevaartsvaantje: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
Een '''bedevaartsvaantje'''<ref>ook bekend als bedevaartvaantje, bevaartvaantje, beevaarsvaantje, of met diverse plaatselijke dialectwoorden, zie: [https://books.google.com/books?id=j4agOYY9Q5sC&pg=PA277 ''Woordenboek van de Brabantse dialecten'']</ref> is een wimpeltje dat aan pelgrims werd uitgereikt als herinnering aan en bewijs van de volbrachte bedevaart. Gewoonlijk is het vlagje van papier en heeft het de vorm van een scherpe driehoek. Het vlagje is bedrukt met een afbeelding van de heilige, kerk of gelegenheid van de [[christelijke bedevaart|bedevaart]]. De oorsprong van de vlagjes ligt in Vlaanderen.<ref>[http://static.flickr.com/73/204982473_569977e631_o.jpg Verklarend bijschrift bij: ''Bedevaartvaantje van O.L.Vrouw van Blindekens'']</ref> | Een '''bedevaartsvaantje'''<ref>ook bekend als bedevaartvaantje, bevaartvaantje, beevaarsvaantje, of met diverse plaatselijke dialectwoorden, zie: [https://books.google.com/books?id=j4agOYY9Q5sC&pg=PA277 ''Woordenboek van de Brabantse dialecten'']</ref> is een wimpeltje dat aan pelgrims werd uitgereikt als herinnering aan en bewijs van de volbrachte bedevaart. Gewoonlijk is het vlagje van papier en heeft het de vorm van een scherpe driehoek. Het vlagje is bedrukt met een afbeelding van de heilige, kerk of gelegenheid van de [[christelijke bedevaart|bedevaart]]. De oorsprong van de vlagjes ligt in Vlaanderen.<ref>[http://static.flickr.com/73/204982473_569977e631_o.jpg Verklarend bijschrift bij: ''Bedevaartvaantje van O.L.Vrouw van Blindekens'']</ref> Het gebruik kwam mogelijk op met de [[contrareformatie]];<ref>[https://kadoc.kuleuven.be/pdf/aankondigingen/bedevaartvaantjes-folder-mail.pdf ''Bedevaartsvaantjes en -rituelen''], folder [[KADOC]].</ref> er bestaat nog een exemplaar uit 1509.<ref name=Lede>{{ts.|Het Laatste Nieuws}}, 18 juni 2014 [http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-lede/unieke-verzameling-van-duizenden-bedevaartsvaantjes-a1921012/ ''Unieke verzameling van duizenden bedevaartsvaantjes'']</ref> | ||
Vanaf midden 19e eeuw kwam het gebruik op om de vaantjes als volkskundige objecten te verzamelen en te bestuderen.<ref>{{aut|Alfons K. L. Thijs}}, [http://hdl.handle.net/10067/419770151162165141 ''De opkomst van het verzamelen en bestuderen van bedevaartvaantjes ( | Vanaf midden 19e eeuw kwam het gebruik op om de vaantjes als volkskundige objecten te verzamelen en te bestuderen.<ref>{{aut|Alfons K. L. Thijs}}, [http://hdl.handle.net/10067/419770151162165141 ''De opkomst van het verzamelen en bestuderen van bedevaartvaantjes (1853–1922), of: hoe devotionalia „volkskundige” objecten werden''], in: ''Wijsheid in bescheidenheid: misscellanea Mechliniensia in honorem Aloysii Jans'', Paul De Win (redactie); Mechelen, Koninklijke Kring voor Oudheidkunde, Letteren en Kunst van Mechelen, 2002. p. 301–320</ref> | ||
Bedevaartsvaantjes zijn een uitstervende folklore geworden.<ref name=Lede/> | Bedevaartsvaantjes zijn een uitstervende folklore geworden.<ref name=Lede/> | ||
==Noten en verwijzingen== | ==Noten en verwijzingen== | ||
* http://crkc.be/studiedag-religieuze-archieven-en-aspecten-van-volksdevotie-vlaanderen | |||
{{reflist}} | {{reflist}} | ||
[[Categorie: Katholicisme]] | [[Categorie: Katholicisme]] | ||
[[Categorie: Volksdevotie]] | |||
[[Categorie: Folklore]] | [[Categorie: Folklore]] | ||
Huidige versie van 27 sep 2016 om 06:05
Een bedevaartsvaantje[1] is een wimpeltje dat aan pelgrims werd uitgereikt als herinnering aan en bewijs van de volbrachte bedevaart. Gewoonlijk is het vlagje van papier en heeft het de vorm van een scherpe driehoek. Het vlagje is bedrukt met een afbeelding van de heilige, kerk of gelegenheid van de bedevaart. De oorsprong van de vlagjes ligt in Vlaanderen.[2] Het gebruik kwam mogelijk op met de contrareformatie;[3] er bestaat nog een exemplaar uit 1509.[4]
Vanaf midden 19e eeuw kwam het gebruik op om de vaantjes als volkskundige objecten te verzamelen en te bestuderen.[5]
Bedevaartsvaantjes zijn een uitstervende folklore geworden.[4]
Noten en verwijzingen
- º ook bekend als bedevaartvaantje, bevaartvaantje, beevaarsvaantje, of met diverse plaatselijke dialectwoorden, zie: Woordenboek van de Brabantse dialecten
- º Verklarend bijschrift bij: Bedevaartvaantje van O.L.Vrouw van Blindekens
- º Bedevaartsvaantjes en -rituelen, folder KADOC.
- ↑ 4,0 4,1 Het Laatste Nieuws, 18 juni 2014 Unieke verzameling van duizenden bedevaartsvaantjes
- º Alfons K. L. Thijs, De opkomst van het verzamelen en bestuderen van bedevaartvaantjes (1853–1922), of: hoe devotionalia „volkskundige” objecten werden, in: Wijsheid in bescheidenheid: misscellanea Mechliniensia in honorem Aloysii Jans, Paul De Win (redactie); Mechelen, Koninklijke Kring voor Oudheidkunde, Letteren en Kunst van Mechelen, 2002. p. 301–320
