Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
August Leunis
August Leunis (1949[1]/1950[2] - Wijnegem (België), 2000), met als pseudoniem André L. Leemans[1], was een Vlaamse auteur van poëzie, realisme, fantastische literatuur en sciencefiction. Hij recenseerde ook.
Biografie
Bij de lezers en leden van de Vlaamse en Nederlandse Sfanclubs staat Leunis als de Superfan bekend. Na Grieks-Latijnse humaniora voltooide hij hogere handelsstudies en werd staatsbediende. In 1968 schreef hij drie fantastische romans, die nooit een uitgever hebben gezien, raakte verstrikt in het fandom en de SF in 1967, maar begon pas regelmatig sciencefiction te schrijven in 1973. Leunis beschouwde sf als een noodzakelijke levensfilosofie.[2]
Hij heeft ook veel gedichten nagelaten. Leunis publiceerde veel op het eind van de jaren 70, o.a. in Asfaltagram, De Tijdlijn, DRAB, Holland-SF, Horizon, King Kong, Rigel, SF-Gids en SF-Terra. Het verhaal "De laatste fecaliër" verscheen in de bundel Dans in de ruimte (1977, Zele, D.A.P. Reinaert).
Enkele van zijn biografisch geïnspireerde verhalen verschenen in het tijdschrift Horizon en werden gepubliceerd bij uitgeverij Zuid & Noord, zoals Strafkampen van de geest (1996). Bij Paradox Pers vzw verscheen de gedichtenbundel Executie (1995). Over De strafkampen van de geest werd in 1998 het volgende opgemerkt:
De strafkampen van de geest is een geslaagde bundel, die door zijn rauwe realiteit en het zelfbeklag van de ik-personen moeilijk een gewillig publiek zal vinden, maar die ervan getuigt dat August Leunis kan schrijven.[3]
Zijn visie blijkt uit enkele citaten:
De enige mens die zijn woord mag breken, is een stotteraar. Zalig de armen van geest, want hen behoort het rijk der uitgebuiten. Zalig die hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen gefolterd worden.
Bibliografie
- Nachtelijke trein, bestemming: Eden, 1979 (?), Diest
- Inventaris, gedichten van walg en waanzin, 1987, Antwerpen, Nioba
- Eeuwige terugkeer, gedichten
- Landschap en jager, gedichten
- Executie, gedichten, Paradox Pers Vzw
- Eeuwige terugkeer, novelle, 1994, Eppegem, Sam
- De strafkampen van de geest, verhalenbundel, 1996, uitgeverij Zuid & Noord, Lotusreeks deel 12, ISBN 90-5684-011-8
- De schrijver en zijn personage, 1998, Geraardsbergen, De Tijdlijn
Bronnen
- Dans in de ruimte, 1977, Zele, D.A.P. Reinaert uitgaven
- De Tijdlijn, nr. 38, winter 2000, "In memoriam, August Leunis, Superfan (1950-2000)", door Peter Motte, pp. 19-21
- http://blog.seniorennet.be/omer1941/archief.php?ID=1391258 Gedicht: Zonnig leven in het dorp
- https://dbnl.org/auteurs/auteur.php?id=leun001
- https://citaten.sharerecipe.net/nl/authors/August-Leunis-citaten
- http://gedichteninfo.nl/zoeken/resultaat_kies_dichter.php?kies=August%40Leunis
Bronnen, noten en/of referenties
|
