Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Anja Hermans

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 30 mei 2019 om 18:32
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Anja Hermans (ca. 1981) is een Belgische criminologe en dierenrechtenactiviste die werd veroordeeld voor haar aandeel in de aanslagen van het Animal Liberation Front (ALF).

Biografie

Hermans kende een moeilijke jeugd en werd antifascistische punkster die rondhing tussen drugverslaafde daklozen. Ze leefde op straat en in kraakpanden. Uiteindelijk werd ze door de jeugdrechtbank geplaatst in een instelling.[1]

Hermans was in de jaren ’90 kopstuk van het Animal Liberation Front (ALF) dat brand stichtte op een tiental plaatsen, zoals hamburgerrestaurants en slachthuizen.[2] Ze was 17 jaar oud tijdens de eerste aanslag.[3][4] De aanslagen stopten toen Hermans en haar toenmalige vriend werden gearresteerd nadat ze de auto van een onderzoeksrechter in brand trachten te steken. Ze werden veroordeeld tot vijf, resp. vier jaar effectieve opsluiting. Hermans werd in 2003 vervroegd vrijgelaten na bijna vier jaar te hebben vastgezeten.[5][6]

Na haar vrijlating gaf ze aan tot inkeer te zijn gekomen en keurde haar eerdere acties af.[7]

In 2007 werd het boek Kleine vonk, groot vuur uitgegeven, waarin Wendy Huyghe Herman's verhaal optekende.[8]

In 2009 kwam Hermans weer in het nieuws, omdat ze de veiligheidsmaatregelen van de Kerncentrale Doel in vraag stelde. Ze beweerde dat ze in de periode 2007-2008 twaalf keer was binnengedrongen op de terreinen van de kerncentrale (enkel de ’koude zone’). Ze diende zich hiervoor te verantwoorden voor de rechtbank[9] en werd veroordeeld tot een effectieve gevangenisstraf met uitstel van acht maanden en een effectieve boete van 1.100 euro.[10]

Eveneens in 2009 werd Hermans ervan beticht dreigbrieven te hebben verstuurd aan twee magistraten. Na een huiszoeking werden haar computers in beslag genomen.[11] Ze beweerde dat ze nadien een verkeerde computer terugkreeg, namelijk die van Kim De Gelder.[12] Het parket verklaarde dat ze inderdaad een verkeerde computer had teruggekregen, echter niet die van De Gelder.[13] Hermans beweerde dat de brieven geschreven werden door een vriend des huizes, die volgens journalist Douglas De Coninck een betaalde was informant van de militaire inlichtingsdienst ADIV (Algemene Dienst Inlichting en Veiligheid), de militaire tegenhanger van de staatsveiligheid.[14] Hermans werd in 2012 volledig vrijgesproken van de aanklacht. Wel kreeg ze een werkstraf van 95 u. omdat ze stukken uit het gerechtelijk dossier had doorgespeeld aan Douglas De Coninck.[15]

Van 2007 tot 2011 werkte Hermans in de kinderboerderij van Wilrijk. Hierna studeerde ze criminologische wetenschappen aan de Universiteit Gent waar ze in 2015 met Grote onderscheiding afstudeerde met de scriptie Gewelddadig extremisme en extremistische overtuigingen. Individuele verschillen en determinanten vanuit geïntegreerd perspectief.[16]

Bronvermelding

rel=nofollow