Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

André Schaller

Uit Wikisage
Versie door Joep Zander (overleg | bijdragen) op 2 dec 2018 om 09:53 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andr%C3%A9_Schaller&oldid=47405667)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Andries Petrus (André) Schaller (Den Haag, 1 mei 1920Amsterdam, 16 februari 1981) was een Nederlandse beeldhouwer.[1]

Leven en werk

Schaller genoot zijn opleiding aan het Instituut voor kunstnijverheidsonderwijs in Amsterdam en hij studeerde beeldhouwkunst bij onder anderen Jan Bronner aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam. Hij werkte vervolgens als volontair in het atelier van Frits van Hall. Tijdens de oorlog was hij ondergedoken in het oude atelier van Breitner op het Prinseneiland.[2] Later had Schaller een eigen atelier in Amstelveen. Hij maakte reliëfs en monumentale beelden. In 1952 ontving hij de Keukenhofprijs. Naast beeldhouwen hield Schaller zich ook bezig met filmen.

Een beeldhouwwerk van Schaller is het beeld "Salomonsoordeel", dat voor de ingang van het Paleis van Justitie in Arnhem staat. Het beeld werd in 1958 in opdracht van de Rijksgebouwendienst gemaakt en op 30 juni 1964 op een 5,5 meter hoog voetstuk geplaatst aan de zijkant van het gebouw. Dit maakte het niet makkelijk om te zien wat het beeld precies voorstelde. Na kritiek van de kunstenaar en zijn weduwe[3][4] werd het beeld in het najaar van 2004 bij de ingang geplaatst.

Werken (selectie)

  • Monument Van Gogh, Akersluisweg in Osdorp (herplaatst)
  • "Van Houten oorlogsmonument" (1947), Stationsplein in Weesp
  • "Monument Sint Joris en de draak" (1948), Dijkstraat in Lichtenvoorde
  • "Hommage a un Torero" (1953), Broersepark in Amstelveen
  • Voetballers (1965), sportcentrum KNVB in Zeist
  • "Paljas" (1968), stadspark bij Cellebroederspoort in Kampen
  • "Salomonsoordeel" (1958) in Arnhem
  • "De engel, de denker en de arbeider" (1959), Wenckebacstraat in Velsen
  • "Zonnegodin" (1969), Smaragdplein in Utrecht
  • "Phoenix" (1972), Nieuwe Purmerweg in Amsterdam
  • "Drie Maagden" (1973), provinciehuis in Assen

Fotogalerij

Bronnen

  1. º Informatie over deze kunstenaar bij het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie
  2. º "Beeldhouwer André Schaller overleden", Nieuwsblad van het Noorden, 18 februari 1981
  3. º Het ouderverstotingssyndroom in de Nederlandse context (1999 Servo, Assen)
  4. º Krantenknipsels van de plaatsing en brieven en cv uit het archief van de weduwe Schaller. Briefwisselingen Rechtbank Arnhem.
rel=nofollow

Zie ook

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met André Schaller op Wikimedia Commons.

rel=nofollow