Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Alice Cooper

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.
rel=nofollow

Alice Cooper (geboren als Vincent Damon Furnier, Detroit (Michigan), 4 februari 1948) is een Amerikaans (glam)rockzanger en muzikant. Tot 1974 was dit ook de naam van de door hem opgerichte band waarvan hij deel uitmaakte als zanger. Beide - zanger en band - werden bekend om hun rockmuziek met extravagante en - reeds voor het fenomeen punk - op choqueren gerichte podiumacts.

Carrière

Alice Cooper is het alter ego van Vincent Furnier. De naam Alice Cooper was aanvankelijk ook de naam van Furniers band. Furnier begon in 1974 na het uiteenvallen van de band aan een succesvolle solocarrière.

Vincent Furnier, van Franse afkomst (geboren in Allen Park (Detroit), maar in Arizona opgegroeid) en zwaar beïnvloed door The Yardbirds en The Beatles, vormde een aantal bands in de jaren zestig, waarvan Earwigs de eerste was en daarna The Spiders (met een plaatselijke hit Don't Blow Your Mind) en vervolgens Nazz. Furnier, die vernam dat Todd Rundgren ook met een band onder de naam Nazz werkte, wijzigde de naam van de band in Alice Cooper.

De band bestond uit de gitaristen Michael Bruce en Glen Buxton, bassist Dennis Dunaway en drummer Neal Smith. Na in 1968 verhuisd te zijn naar Californië, werd de band ontdekt door manager Shep Gordon, die een auditie regelde bij Frank Zappa. De band tekende een contract met het label van Zappa, Straight Records en bracht twee albums uit: Pretties For You (1969) en Easy Action (1969, uitgebracht in 1970). Deze twee platen werden in 1973 opnieuw uitgebracht onder de titel Schooldays. Pretties For you straalde inderdaad nog de sfeer van een schoolbandje uit, maar met de gitaarpartijen van Bruce en de duistere en humoristische onzingedichten van Cooper ontwikkelde de band zich snel. Easy Action werd ondanks problemen met producer David Briggs als een meesterwerk ontvangen. Niettemin bleef commercieel succes uit. De band vertrok daarop naar Detroit. Bob Ezrin werd de nieuwe producer en via Love it to death (1971) had de band met het album Killer (1971) - inmiddels een klassieker - zijn definitieve vorm gevonden. Met grote hits als I'm eighteen, School's out en Elected was de naam Alice Cooper binnen enkele jaren gevestigd.

Met het succesvolle album Billion Dollar Babies (1973) - nummer 1 in zowel Amerika als Engeland - werd Alice Cooper zelfs even de grootste rockband ter wereld.

Een voorliefde voor theater en musical klonk al vanaf het begin door in tekst en muziek. Geciteerd werd o.a. uit de West Side Story en The Sound of Music. Deze voorliefde kwam ook naar voren in de theatrale optredens. De band introduceerde zo het muziektheater in de hardrock. Eind jaren zestig trad Alice Cooper op in "drag". Alice is voor de hoes van Pretties for you gefotografeerd in een glitterjurkje, waarmee de Amerikaanse glamrock werd ingeluid. Andere bekende exponenten van de Amerikaanse glamrock waren Lou Reed, Iggy and the Stooges, The New York Dolls, Kiss en Jobriath. Op het hoogtepunt van de glamrock, begin jaren zeventig, werd dit vervangen door een horrorshow waarmee Amerika een spiegel werd voorgehouden. Alice eindigde dan ook meestal op een elektrische stoel of aan de galg. Hiermee creëerde de band wederom een nieuw genre: shockrock. In de beginjaren van de band ontstond de mythe dat Cooper op het toneel een levende kip de kop had afgebeten. Frank Zappa zag er een goede publiciteitsstunt in en adviseerde om het verhaal niet te ontkennen. Het werd voorpaginanieuws en Alice Cooper had meteen naamsbekendheid.

De band viel in 1974 uit elkaar vanwege onenigheid rond muziekrechten. Sindsdien werkt Furnier solo en gaat als Alice Cooper door het leven. Dick Wagner van de Hollywood Vampires, die ook met Lou Reed werkte werd zijn vaste gitarist en Tony Levin vinden we terug als bassist. Cooper scoorde in Amerika meteen een enorme hit met Only women bleed. Dit nummer is later vele malen gecoverd, o.a. door Julie Covington - die ermee scoorde in Engeland, Elkie Brooks, Favorite Angel en Guns N' Roses. Alice Cooper werd daarna door een breder publiek geaccepteerd: hem werd gevraagd op te treden in The Muppet Show. Bob Dylan verklaarde in een interview dat Cooper een onderschatte songwriter was en John Lydon (Johnny Rotten van de Sex Pistols) noemde Killer het beste rockalbum uit de geschiedenis. In deze periode was zijn drankmisbruik naar ongekende hoogte gestegen en hij liet zich opnemen in afkickkliniek. Een weer nuchtere Alice Cooper beschreef zijn ervaringen in die kliniek op het album From the inside, dat hij grotendeels met componist Dick Wagner en tekstschrijver Bernie Taupin schreef. Het nummer How you gonna see me now van dat album werd wederom een hit.

Tussen 1979 en 1983 sloeg Cooper een andere weg in. Het bombastische en theatrale werd verlaten en hij concentreerde zich meer op het schrijven van songs met cabareteske, humoristische teksten. In 1986 was hij weer terug met een shockrockact. Alice Cooper was intussen een cultfiguur geworden en de sterren stonden in de rij om op zijn albums te verschijnen, zoals Steven Tyler, Jon Bon Jovi en Richie Sambora op het album Trash (1989); Slash, Joe Satriani, Steve Vai en Ozzy Osbourne op het album Hey Stoopid (1991). In 1989 leidde de comeback tot een nieuwe wereldhit: Poison, enkele jaren later gevolgd door Hey Stoopid en Lost in America.

Na 1994 werd het een tijdje stil en leek Alice Cooper met pensioen te zijn. In 2000 volgde een comeback en een nieuwe bloeiperiode volgde met als voorlopig hoogtepunt de cd The Eyes of Alice Cooper (2003), een van de beste platen uit zijn carrière, waarin hij is teruggekeerd naar zijn roots: de garage-rock. Opvolger Dirty Diamonds (2005) lijkt heimwee uit te stralen naar de beginperiode. Dat komt naast de teksten vooral tot uiting in het veelvuldig citeren van riffjes en melodielijnen die ons terugvoeren naar de dagen van Black Sabbath en Ziggy Stardust.

In 2008 zong Cooper de leidende vocalen in, als gastzanger, op het album The Scarecrow van het heavy metal-operaproject Avantasia, het nummer Toy Master.

In 2015 vormde hij samen met Joe Perry en Johnny Depp de Hollywood Vampires.

Discografie

  • 1969 - Pretties for You
  • 1970 - Easy Action
  • 1971 - Love It to Death
  • 1971 - Killer
  • 1972 - School's Out
  • 1973 - Billion Dollar Babies
  • 1974 - Muscle of Love
  • 1974 - Greatest Hits
  • 1975 - Welcome to My Nightmare
  • 1976 - Alice Cooper Goes to Hell
  • 1977 - Lace and Whiskey
  • 1977 - The Alice Cooper Show (Live)
  • 1978 - From the Inside
  • 1980 - Flush the Fashion
  • 1981 - Special Forces
  • 1982 - Zipper Catches Skin
  • 1983 - DaDa
  • 1986 - Constrictor
  • 1987 - Raise Your Fist and Yell
  • 1989 - Trash
  • 1991 - Hey Stoopid
  • 1994 - The Last Temptation
  • 1997 - A Fistful of Alice (Live)
  • 1998 - Snorting Anthrax
  • 1999 - Super Hits
  • 1999 - The Life and Crimes of Alice Cooper (box met 4 cd's)
  • 2000 - Brutal Planet
  • 2001 - The Definitive
  • 2001 - DragonTown
  • 2003 - The Eyes of Alice Cooper
  • 2005 - Dirty Diamonds
  • 2006 - Live at Montreux (Live)
  • 2008 - Along Came A Spider
  • 2011 - Welcome 2 My Nightmare
  • 2017 - Paranormal

Hitlijsten

Albums

Album(s) met hitnoteringen in
de Nederlandse Album Top 20/50/75/100
Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
Billion dollar babies 1973 10-03-1973 1(7wk) 22
Schooldays 1973 11-08-1973 10 7 Verzamelalbum
From the inside 1978 03-02-1979 13 12
Trash 1989 30-09-1989 36 7
Hey stoopid 1991 13-07-1991 31 9
The last temptation 1994 25-06-1994 71 3
Dirty diamonds 2005 23-07-2005 88 1
Along came a spider 25-07-2008 02-08-2008 76 2
Album(s) met hitnoteringen in
de Vlaamse Ultratop 50/100
Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
Welcome 2 my nightmare 09-09-2011 24-09-2011 80 1

Singles

Single(s) met hitnoteringen in
de Nederlandse Top 40
Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
School's out 1972 19-08-1972 tip9 -
Elected! 1972 02-12-1972 5 15 Nr. 5 in de Single Top 100
School's out 1972 03-02-1973 6 9 Nr. 9 in de Single Top 100
Hello hurray 1973 17-03-1973 6 10 Nr. 6 in de Single Top 100
No More mr. Nice Guy 1973 05-05-1973 8 7 Nr. 9 in de Single Top 100 / Alarmschijf
Halo of flies 1973 28-07-1973 5 10 Nr. 5 in de Single Top 100
Teenage lament '74 1973 29-12-1973 tip9 -
How you gonna see me now 1979 13-01-1979 7 11 Nr. 9 in de Single Top 100 / Alarmschijf
Poison 1989 30-09-1989 10 7 Nr. 8 in de Single Top 100
Hey stoopid 1991 13-07-1991 13 6 Nr. 22 in de Single Top 100 / Alarmschijf

Radio 2 Top 2000

Nummer(s) met noteringen in de Radio 2 Top 2000 '99 '00 '01 '02 '03 '04 '05 '06 '07 '08 '09 '10 '11 '12 '13 '14 '15 '16 '17 '18
Elected! - 537 583 687 574 629 809 996 894 772 1332 1052 1271 1618 1777 - - - -
Halo of flies 63 24 19 21 35 39 57 78 56 51 91 85 109 167 191 209 253 288 268
Hello hurray - 1322 - 1445 1374 1218 1494 1561 1480 1466 1975 1833 - - - - - - -
How you gonna see me now 142 136 91 128 168 132 166 289 170 163 414 248 368 711 626 603 807 708 654
School's out 319 124 119 125 156 148 208 338 209 191 417 334 353 645 649 788 924 785 757
Poison - - - - - - - - - - - - 1893 490 390 433 383 306 331

Dvd's

Dvd's met hitnoteringen in de Nederlandse Music Top 30 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
Raise the dead - Live from Wacken 2014 25-10-2014 25 1

Bandleden

1963-1972

  • Alice Cooper - vocalist
  • Glen Buxton - gitarist
  • Michael Bruce - gitarist
  • Dennis Dunaway - bassist
  • Neal Smith - drummer

1973

  • Alice Cooper - vocalist
  • Glen Buxton - gitarist
  • Michael Bruce - gitarist
  • Dennis Dunaway - bassist
  • Mick Mashbur - gitarist
  • Neal Smith - drummer

1974-1976

  • Josef Chirowski - toetsenist
  • Alice Cooper - vocalist
  • Penti Glan - drummer
  • Steve Hunter - gitarist
  • Prakash John - bassist
  • Tony Levin - bassist
  • Allan Schwartzberg - drummer
  • Dick Wagner - gitarist

1977-1979

  • Alice Cooper - vocalist
  • Dennis Conway - drummer
  • Penti Glan - drummer
  • Steve Hunter - gitarist
  • Prakash John - bassist
  • Davey Johnstone - gitarist
  • Jefferson Kewley - gitarist
  • Bob Kulick - gitarist
  • Tony Levin - bassist
  • Fred Mandel - toetsenist
  • Dee Murray - bassist
  • Allan Schwartzberg - drummer
  • Mark Stein - toetsenist
  • Dick Wagner - gitarist

1980-1983

  • Alice Cooper - vocalist
  • Duane Hitchings - bassist
  • Prakash John - bassist
  • Davey Johnstone - gitarist
  • Craig Kampf - drummer
  • Richard Kolinka - drummer
  • Mike Pinera - gitarist
  • Erik Scott - bassist
  • Jan Uvena - drummer
  • Dick Wagner - gitarist

1984-1988

  • Alice Cooper - vocalist
  • Johnny Dime - gitarist
  • Donnie Kisselbach - bassist
  • Ken Mary - drummer
  • Kane Roberts - gitarist
  • David Rosenberg - drummer
  • Steve Steele - bassist
  • Paul Taylor - toetsenist
  • Kip Winger - bassist
  • Paul Horowitz - toetsenist

1989-1993

  • Alice Cooper - vocalist
  • Tommy Carradonna - bassist
  • Pete Friesen - gitarist
  • Jonathan Mover - drummer
  • Al Pitrelli - gitarist
  • Derek Sherinian - toetsenist
  • Eric Singer - drummer

1994-2002

  • Alice Cooper - vocalist
  • Calico Cooper - danseres
  • Teddy Andreadis - toetsenist
  • Reb Beach - gitarist
  • Stef Burns - gitarist
  • Jimmy DeGrasso - drummer
  • Eric Dover - gitarist
  • Steve Farris - gitarist
  • Todd Jensen - bassist
  • Matt Laug - drummer
  • Bob Marlette - bassist
  • Merrit Morrison - bassist
  • Ryan Roxie - gitarist
  • Derek Sherinian - toetsenist
  • Eric Singer - drummer
  • Greg Smith - bassist
  • Paul Taylor - toetsenist
  • David Vosikkinen - drummer
  • Dan Wexler - gitarist
  • Chuck Wright - bassist
  • Phil X - gitarist
  • Pete Freezin' - gitarist

2003-2010

  • Alice Cooper - vocalist
  • Jimmy DeGrasso - drummer
  • Chuck Garrick - bassist
  • Keri Kelli - gitarist
  • Damon Johnson - gitarist
  • Calico Cooper - danseres
  • Jason Hook - gitarist
  • Ryan Roxie - gitarist
  • Eric Dover - gitarist, keyboard
  • Brent Fitz - drummer
  • Tommy Clufetos - drummer
  • Eric Singer - drummer

2010-2014

  • Alice Cooper – vocalist
  • Steve Hunter – gitarist (1975-1979; 2011-2012)
  • Ryan Roxie - gitarist, achtergrondzang (1994-1998; 1998-2005; 2012-heden)
  • Tommy Henriksen – gitarist, achtergrondzang (ex-Warlock) (sinds 2011)
  • Chuck Garric – bassist, achtergrondzang (sinds 2002)
  • Glen Sobel – drummer (sinds 2011)
  • Orianthi Panagaris – gitariste, achtergrondzang (2011-2014) (ex-Michael Jackson)

2014 tot heden

  • Alice Cooper – vocalist
  • Ryan Roxie - gitarist, achtergrondzang (1994-1998; 1998-2005; 2012-heden)
  • Tommy Henriksen – gitarist, achtergrondzang (ex-Warlock) (sinds 2011)
  • Nita Strauss - gitariste, achtergrondzang (The Iron Maidens) (sinds juni 2014)[1]
  • Chuck Garric – bassist, achtergrondzang (sinds 2002)
  • Glen Sobel – drummer (sinds 2011)

Filmografie

Externe links


Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Nita Strauss vervangt Orianthi in Alice Cooper band op Blabbermouth.net 12 juni 2014
rel=nofollow
rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Alice Cooper op Wikimedia Commons.

rel=nofollow