Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Aldous Huxley

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Aldous Huxley in Buenos Aires, 1970

Aldous Leonard Huxley (Godalming (Surrey), 26 juli 1894Los Angeles, 22 november 1963) was een Engels-Amerikaanse romanschrijver en essayist.

Leven

Aldous Huxley werd geboren in Groot-Britannië als zoon van de schrijver Leonard Huxley en diens eerste echtgenote Julia Frances Arnold. Zijn grootvader was de Engelse evolutiebioloog Thomas Huxley. De schrijver en cultuurcriticus Matthew Arnold was een grootoom lang moederskant. Een broer van hem, Julian Huxley, was schrijver en bioloog, en een halfbroer, Andrew Fielding Huxley, was bioloog en nobelprijswinnaar

Hij studeerde in Oxford, woonde in Italië in de jaren 1920, en verhuisde naar Californië in 1937.

Aldous Huxleys reputatie werd gevestigd met zijn satirische romans Crome Yellow en Antic Hay. Zijn bekendste werk is Brave New World, waarin hij waarschuwt voor de gevaren van ontmenselijking in een wetenschappelijk tijdperk. Huxley experimenteerde met drugs en schreef twee non-fictieboeken die gebaseerd waren op zijn ervaringen met mescaline (dat hij onder toezicht nam): Doors of Perception (1954) en Heaven and Hell (1956). Op zijn sterfbed nam Aldous twee doses LSD in.

Huxley schreef 47 boeken in zijn lange carrière als schrijver. De Engelse criticus Anthony Burgess zei dat hij de roman ’voorzag van een brein’. Andere critici merkten op dat hij een betere essayist dan romanschrijver was omdat hij meer aandacht schonk aan zijn ideeën dan aan plot en personages.

Romans