Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Georgine van Assche

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 6 okt 2022 om 01:13 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Georgine_van_Assche&oldid=63017540 23 sep 2022)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Georgine van Assche (Sint-Truiden, 1939Libramont-Chevigny[1], 2005) was een Belgisch kunstschilder en portrettist.

Levensloop

Georgine van Assche werd geboren te Sint-Truiden op 23-04-39 als tweede dochter van Anatole van Assche. Als dochter van een professioneel dirigent en musicus, was ze zelf muzikaal begaafd en een uitstekende pianiste, maar toch verkoos ze om vanaf haar prille jeugd vooral haar interesse in en talent voor de beeldende kunsten te ontwikkelen.

Als kunstschilder was Georgine van Assche volledig autodidact, en bekwaamde ze zich initieel achtereenvolgens met olieverf, gouache, aquarel, potlood, pastelkrijt, die ze deels reeds op heel jonge leeftijd op een erg persoonlijke manier gebruikte.

Vroege creatieve periode: (±1950 - 1963)

Tijdens haar jeugd waren portretten, landschappen, bloemen, stillevens, enz. haar voornaamste thema's.

Haar stijl werd steeds gekenmerkt door oog voor detail alsook het zoeken naar ‘texturen’, die ze bereikte door een eigen pointillistische techniek te ontwikkelen. Een schilderij dat gedetailleerd een haven vol schepen in perspectief voorstelde en dat ze op ongeveer 13-jarige leeftijd inzond voor een wedstrijd voor jonge kunstenaars, werd geweigerd omdat de jury niet kon geloven dat het gebruikte niveau van detail in correct perspectief het werk van een kind kon zijn.[bron?]

Pauze (1963 - 1973)

Uit deze periode zijn, afgezien van losse ruwe schetsen, geen noemenswaardige werken bekend.[bron?]

Tweede creatieve periode (1974 - 1978)

Georgine van Assche muntte - ook reeds tijdens haar eerste creatieve periode - vooral uit in portretteren. In 1974 inspireerden haar opgroeiende kinderen haar om terug actief te worden als portrettist. Vanaf dat jaar werden portretten uitgevoerd in potlood een regelmatig terugkerend thema in haar werk. Meestal gaat het daarbij om familieleden, maar op verzoek werden ook kinderen van kennissen en vrienden haar onderwerp. Daarnaast bleef ze, in mindere mate, ook teruggrijpen naar vroegere thema's en technieken. Dit laatste vaak op verzoek uit haar omgeving, resulterend in landschappen en stillevens. Ze produceerde tijdens deze periode echter ook een aantal werken - meestal in gouache - waarin ze op eigen inspiratie de draak stak met specifieke aspecten van de kleinburgerlijke moraal en maatschappij.

Het groot aantal technieken die ze beheerste en waar ze voortdurend mee bleef experimenteren, bracht haar echter nog geen voldoening in haar zoektocht naar haar persoonlijke expressie, geïnspireerd en gevoed door haar interesse voor filosofie, antropologie, dieptepsychologie en esoterische geschriften.

Derde creatieve periode (1978 - 2005)

Na het overlijden van haar vader in 1978, ging Georgine van Assche zich toeleggen op het bestuderen van haar filosofische en psychologische interesses. In haar autobiografische schetsen[2] vernoemt ze met name Carl Gustav Jung, Friedrich Nietzsche en Julius Evola als personen die een grote invloed hebben gehad op haar latere werk.

In hetzelfde jaar ontdekte ze "Metallic Pastel" van Faber-Castell, een zeer harde, lichtechte, en waterbestendige pastel op basis van metaalpoeder in de kleuren, goud, zilver, en brons, dat bedoeld was om kunstwerken, schilderijkaders, enz. te restaureren. Dit materiaal mag, wat betreft eigenschappen, niet verward worden met traditioneel "zacht" pastelkrijt: omwille van de speciale, sterk hechtende, aard van het materiaal - eens aangebracht op papier kan het niet meer worden verwijderd en iedere fout is dus fataal. Op basis van Metallic Pastel, in wisselwerking met donkergekleurd papier, een fixeermiddel, en in haar laatste werken soms zwart, zilver-, en goudkleurig potlood, ontwikkelde ze een eigen techniek, die tijdens de laatste 25 jaar van haar leven haar unieke signatuur zou worden.

Georgine van Assche was geboeid door het esoterische van alle culturen, en Metallic Pastel bood haar het ideale medium om het niet-materie gebondene figuratief uit te drukken in haar kunstwerken. Daarbij werd ze initieel voornamelijk geïnspireerd door Afrikaanse, Aziatische, en Zuid-Amerikaanse maskers en beelden, maar evolueerde ze al snel naar tijdloze wezens die voor haar vorm gaven aan het eeuwige ‘nu’ en het meest innerlijke van de menselijke ziel. Bijna al haar Metallic Pastel werken zijn bedoeld als spiegels voor de ziel van haarzelf en vooral de toeschouwers. De afgebeelde wezens kijken niet náár, maar óver en dóór de toeschouwer.

Over veel van haar latere werken uit hangt een religieuze stilte, waarbij religieus niet staat voor godsdienstig[3], maar in de oorspronkelijke betekenis voor "verbonden zijn met". Verbondenheid van de mens met zijn omgeving, de natuur, de kosmos, worden in haar werk mede tot uiting gebracht door sterk doorgedreven symboliek.

In 1993-1994, gebruikte het Instituut voor Tropische Geneeskunde te Antwerpen, dat destijds geleid werd door haar schoonbroer Luc Eyckmans, het Metallic Pastel kunstwerk "Kundalini" voor zijn wereldwijd verstuurde nieuwjaarswenskaarten.

Tentoonstellingen

Jaar Stad/Gemeente Locatie Afiche Opmerkingen
1959 Brussel Galerie "Kleiber"
1960 Sint-Truiden Zaal "Limburgs Muziek-Instituut" In eigen atelier
1980 Diepenbeek Galerij "Marmer Design" Retrospectieve
1980 Brussel Hotel "Astoria"
1981 Hasselt Herckenrode Kazerne, "Ridderzaal"
1984 Hasselt Zaal "Fetisj"
1984 Hasselt Zaal "Teba Hifi"
1993 Sint-Truiden Galerij "De Zoutkist"
1997 Wellin rue Paul Dubois In eigen atelier
1998 Lomprez Ecole communale Groepstentoonstelling
1998 Haut-Fays Galerij "Alti-Fagi" Groepstentoonstelling
Postuum
2008 Herent Feest- en Cultuurhuis "Huis van Mihr"
2010 Sint-Truiden Cultureel Centrum
2011 Tongeren "The Factory of Art" Groepstentoonstelling
2016 Antwerpen Galerij "Love2 Arts" Bij een muziekoptreden van haar dochter
2018 Antwerpen Galerij "Love2 Arts" Bij een muziekoptreden van haar dochter

Werken

Aantallen gedocumenteerde werken per techniek en periode[4]
Techniek 1952 - 1963 1964 - 1973 1974 - 1978 1978 - 2005
Olieverf op doek 19 6
Olieverf op andere drager 1
Muurschilderij 4
Gouache 10 11
Aquarel + Oost-Indische inkt 1
Aquarel 2
Potlood 21 6
Pastelkrijt 6
Metallic Pastel 116

Familie

Zie ook

Bibliografie

  • Georgine van Assche, Luc Moors, Lionel Gérard, Inleiding Vernissage Expositie Georgine van Assche in de galerij "De Zoutkist", St.-Truiden, 1993 en herwerkt in 1997.
  • "Georgine van Assche in Zoutkist", De weekkrant Sint-Truiden, Oktober 1993.
  • Georgine van Assche, "Autobiografische schetsen" 1 & 2, vooralsnog onuitgegeven.

Bronnen, noten en/of referenties

Voetnoten
  1. º In publiek beschikbare bronnen wordt vaak haar laatste woonplaats Wellin (soms ook verkeerd gespeld als 'Wellen') vermeld als plaats van overlijden, maar haar overlijdensakte specifieert (correct) Libramont-Chevigny. (Informatie aangeleverd door haar familie.)
  2. º Vooralsnog enkel uitgegeven in kleine oplages als introductie bij tentoonstellingen vanaf 1980.
  3. º Ze was overtuigd anti-klerikaal en beschouwde zichzelf als alles behalve godsdienstig in de traditionele betekenis van het woord.
  4. º Gebaseerd op haar eigen boekhouding en foto albums.
rel=nofollow
rel=nofollow