Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gebruiker:O/ Dhiney Ramos
Dhiney Ramos is een Braziliaanse filmmaker in Nederland. Hij is ook sjamaan en stedenbouwkundig tekenaar.
- Biografie
1.1 Filmmaker en sjamaan
In 2004 ging Dhiney Ramos met zijn Nederlandse vrouw en hun twee kleine kinderen voor een paar jaar naar Brazilië [1]. Daar ontdekte hij zijn passie en maakte hij zijn eerste korte film. Het filmen ziet Dhiney als zijn spirituele kant. Hij maakte een aantal dingen mee die volgens hem geen toeval konden zijn. Hij droomde bijvoorbeeld over drie leeuwen die hem achterna zaten en die hij met een tak wist te temmen. Kort daarna zag hij in Londen een houtsnijwerk van een man die drie leeuwen temde met een zweep.
Dhiney maakt documentaires en korte films. De documentaires gaan vaak over mensen in een benarde positie, bijvoorbeeld slaven, migranten of straatkinderen. Daarnaast maakt hij bedrijfsfilms en commercials, filmt hij interviews en legt hij festivals vast op film. Dat alles doet hij onder de naam Dhiney Ramos Productions [2]
Dhiney Ramos heeft geen opleiding tot filmmaker, maar speelde als kind al dat hij filmde. De acteurs waren dan poppetjes, of andere kinderen. Hij maakte de verhalen, en de kinderen speelden dat na. Het echte filmen heeft hij in de praktijk geleerd. Op het eigentijdsfestival in 2009 kwam Dhiney in contact met een sjamaan. Op een volgende sjamaanbijeenkomst was er een bijzonder ‘welkomstcomité’: er kwamen allemaal vlinders op Dhiney afgevlogen. De sjamanen daar vertelden dat ze die entree in hun dromen al hadden gezien. Dat was een teken dat ook Dhiney tot sjamaan moest worden ingewijd. Dat gebeurde in 2012, in Glastonbury (Engeland). Zijn sjamaannaam is ‘Lion Heart’. Hij ziet het als zijn sjamanistische doel om films te maken en zijn symbolen, fantasieën en ideeën te verfilmen. Het leuke van films maken vindt Dhiney dat je mensen kunt beïnvloeden. ‘Ik zal daarom geen gewelddadige films maken, want misschien zet je iemand daarmee aan om ook gewelddadig te zijn. Mijn films gaan over liefde, hoop, proberen iets goeds te doen. Je moet de keuze maken: ga je voor het geld of voor een positieve boodschap? Zelfs in Star Wars [3] zie je dat de goede altijd wint. Daar gaat het om.’
1.2 Stedenbouwkundig tekenaar
Als kind bouwde Dhiney een eigen stad van klei. Er was een stadion, en van garenklosjes van de buurvrouw, die naaister was, maakte hij het riool. Hij verzon allerlei verhalen die gebeurden in de stad, of, net zo makkelijk, in Afrika of op Mars, en speelde dat met de buurtkinderen.
Later, in Nederland gekomen, fietste hij door de Jordaan [4] in Amsterdam [5]. Hij vond de architectuur prachtig en besloot in deze stad te blijven wonen. Hij vond werk op een bouwplaats in IJmuiden [6] en hoewel hij geen papieren had, mocht hij de LTS-opleiding tot metselaar volgen. Werken in de bouw betekent in de winter werken in de kou. Daarom deed Dhiney later MTS bouwkunde en HTS stedenbouwkunde. Met die diploma’s kon hij binnen werken! Nu werkt hij als stedenbouwkundig tekenaar voor de gemeente Alkmaar [7].
1.3 Privé
Als kind wist Dhiney al dat hij weg wilde uit Brazilië. Bij buitenlandse voetbalwedstrijden op tv keek hij alleen naar de Braziliaanse supporters: zij waren in een ander land! Hij bedacht allerlei manieren om weg te komen uit Brazilië, maar dat was lastig met weinig geld en een moeder die niet zonder hem meende te kunnen.
Voor Europa had Dhiney geen visum nodig en hij kocht in de aanbieding een ticket naar Madrid [8]. In het vliegtuig ontmoette hij twee andere Brazilianen, die op weg waren naar Amsterdam. Na een omzwerving via Portugal [9], waar hij op een bouwplaats werkte, reisde hij die twee achterna. Hun adres had hij niet meer. Maar op een dag hoorde hij achter zich op straat in Amsterdam Portugees praten. Hij draaide zich om en keek in het gezicht van die twee Brazilianen. Zij bleken in een kraakpand te wonen, en daar trok Dhiney bij in.
2 Films
- De dorstige biet. Nederlandse documentaire van 1.15u [10]
- In naam van de moeder, de zoon en de heilige processie. Braziliaanse film van 40 minuten.
- Witte mond. Braziliaanse documentaire van 20 minuten
- Ode aan een pastoor. Korte film van 1 minuut.
- Bedrijfsfilms voor o.a. de gemeente Alkmaar, bollenbedrijf G.P. Burger [11] en alle films van het Eigentijds Festival. [12]