Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Retignano
Retignano is een dorp in de Italiaanse gemeente Stazzema, in de provincie Lucca, Toscane.
Het begon als een kleine vestiging van de Liguri Apuani, een kleine gemeenschap uit Noord-Europa. In 177 voor Christus werd het deel van het Romeinse Rijk en toen werd het één van de meest bloeiende en ontwikkelde Romeinse vestigingen in de omgeving, de Apuaanse Alpen. Het werd vooral gebruikt als schuilplaats voor wanneer er via zee werd aangevallen, omdat de vijand op zee gespot kon worden vanuit Retignano en omdat het een plek was waar hout, verschillende ertsen en marmer doorgevoerd werden. Na een periode van onafhankelijkheid als een "kleine gemeente", wat enkele eeuwen duurde, nam Groothertog Pietro Leopoldo in 1776 het dorp deze titel af. Hij voegde het bij Lucca en van deze provincie maakt Retignano nu deel uit. Retignano bloeide opnieuw op in de tweede helft van de negentiende eeuw dankzij de opening van de marmergroeven, waar het kostbare "bardiglio fiorito" werd gedolven. Het werd voornamelijk gewaardeerd door de Engelsen, die het project financierden.
In de periode tussen de twee Wereldoorlogen had het dorp last van snelle ontvolking doordat mensen emigreerden naar grote steden of naar het buitenland, met name Noord-Amerika of Argentinië. Nadat het belegerd was door de Duitsers die gebruikt maakten van de goede ligging, werd het "terugveroverd" door Amerikaanse soldaten, die een belangrijke basis opgezet hebben voor het oprukken naar de Gotenstellung.
Tegenwoordig is het een levendige plaats met tal van activiteiten, met als doel vooral om jongere generaties te leren hun eigen eten te verbouwen, bomen of rotsen te beklimmen en dieren te fokken.
Sport
De belangrijkste voetbalclub in het land is C.R.S. Retignano, opgericht in de tweede helft van de twintigste eeuw, die pleit in groep A Lucca. De kleuren zijn wit en lichtblauw, met een kat die het land symboliseert. [58] Het team heeft tot nu toe 10 trofeeën gewonnen in het Alta Versilia-toernooi, waarvan de meest recente in 2016.
Aantekeningen
- L. Gierut, Monumenti e lapidi in Versilia in memoria dei Caduti di tutte le guerre, Lucca, Associazione Nazionale Famiglie Caduti e Dispersi in guerra, 2001.
- Ranieri Barbacciani Fedeli, Saggio storico dell'antica e moderna Versilia, Firenze, Tip. Fabris, 1845, pp. 331.
- A. Forni, Saggio storico dell'antica e moderna Versilia (ristampa moderna, rivisitata), Bologna, 1975, pp. 340.
- Ranieri Barbacciani Fedeli e Antonio Cavagna Sangiuliani di Gualdana, conte, Saggio storico, politico, agrario e commerciale dell'antica e moderna Versilia, in Saggi sulla Versilia, Firenze, Pietrasanta, Tip Fabris, 1845, pp. 331.
- Giorgio Giannelli, Almanacco Versiliese, Versilia Oggi, 2001.
- VV. AA., Abitare la memoria. Turismo in Alta Versilia, Lucca, 2007.
- Emanuele Repetti, Dizionario geografico fisico storico della Toscana contenente la descrizione di tutti i luoghi del granducato, ducato di Lucca, Garfagnana e Lunigiana, vol. 4, Firenze, A. Tofani Editore, 1841, pp. 854.
- Emanuele Repetti, Dizionario geografico fisico storico della Toscana, vol. 5, Firenze, 1843, pp. 882.