Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Henna

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 18 aug 2016 om 05:05 (was weggevallen)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Henna (Lawsonia inermis, Syn: Lawsonia alba (L.) Lam, Lawsonia spinosa L.) is de enige soort van het monotypische geslacht Lawsonia. Het behoort tot de tak van de Lagerstroemiinae van de stam Nesaeeae binnen de familie van de kattenstaartfamilie (Lythraceae). Het geslacht is vernoemd naar de schotse arts en mineraloog Isaac Lawson.

Oudheid

De hennaplant was reeds in het oude Egypte en Griekenland bekend. Bij de Grieken had de hennastruik of -boom de naam κύπρος (kypros). Men bereidde uit de hennabloesems een welriekende olie.[1] De Romeinen namen de Griekse benaming over. Plinius de Oudere vermeldt de plant en de olie in zijn Naturalis historia onder de naam cypros.[2] Het olie wordt door Plinius oleum cyprinum genoemd. In de middeleeuwen kwamen middellatijnse termen op zoals Alcanna, Alchenna e.a.[3]

Met Alkanna kon men echter behalve de Lawsonia inermis ook een andere plant bedoelen, Alkanna tinctoria, die ook gebruikt wordt bij de kleurstofwinning.

Alkanna en de in het hedendaags Nederlands gebruikelijke naam henna zijn beide afgeleid van het Arabische الحناء (al-ḥinnāʾ), in het Turks kına.

Schilderen

De bladeren van de hennastruik worden fijngemalen tot een groen poeder. Het toevoegen van een licht zuur zoals citroensap activeert de rode kleurstof (Lawsone). De rode kleurstof zet zich vast in de dode huidcellen van de opperhuid.

Veilige, natuurlijk, traditionele henna pasta is gemaakt van pure hennabladeren, citroensap, en pure essentiële oliën. Henna is een groen/bruin plantenpoeder.

Natuurlijke henna pasta is nooit zwart.


Gebruik

Reeds in de oudheid gebruikt men henna om de huid te beschilderen voor cosmetische of rituele doeleinden. In Egypte werden met henna beschilderde mummies gevonden. In India, het Nabije Oosten en Noord-Afrika wordt henna ook nu nog gebruikt voor lichaamsversieringen aan handen en voeten bij feestelijkheden zoals een bruiloft of ter gelegenheid vann een besnijding.

Henna kan gebrukkt worden om ceratinehoudende dtoffen zoals wll of zijde te kleuren.

Mode

Sinds sterren als Madonna henna aanhet eind van de jaren 1990 in de mode brachten, wordt het ook in het westen gebruikt om de huid te beschilderen, de zogenaamde henna-tatoeages.

Kweek

Het is niet duidelijk in welke streek de hennastruik oorspronkelijk in het wild voorkwam. De struik of boom, die maximaal 4 meter hoog wordt, groeit enkel in een warmer klimaat op een droge tot licht vochtige of goed gedraineerde grond. De plant heeft veel licht nodig. Hij kan gekweekt worden uit zaad of via stekken. De plant is resistent tegen ongedierte.

Henna wordt gekweekt in Noord- en Oost-Arika en in grote delen van Azië, vooral in oaseplantages en wordt ook vaak in binnenhoven aangeplant wegens de bloesems, die een verrukkelijke geur verspreiden. De geur van de hennabloesem wordt in de oriënt al duizenden jaren gewaardeerd en gebruikt in parfums.

„Zwarte henna”

Henna wordt gekweekt in Noord- en Oost-Arika en in grote delen van Azië.

Zogenaamde zwarte henna is een product waaraan para-fenylenediamine is toegevoegd om de kleuring te versnellen. Het is dus geen natuurproduct. Er wordt gewaarschuwd tegen zwarte henna omdat dit allergische reacties kan opwekken en bovendien kankerverwekkend is.

Weblinks

  1. º Lemma cypros in: Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 1913.
  2. º Cypros qualis esset et quemadmodum ex ea fieret oleum docuimus. C. Plinius Secundus maior: Naturalis historia – Liber XXIII – Medicinae ex arboribus cultis.
  3. º Raja Tazi, Arabismen im Deutschen: lexikalische Transferenzen vom Arabischen ins Deutsche