Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Henk Poorte

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 31 mei 2016 om 07:52 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Henk_Poorte&oldid=46810456)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Henk Poorte was een voormalig Nederlands motorcrosser en endurorijder

Poorte was actief in de volgende motorsporttakken: Motocross, Trial, Enduro, Grasbaan en de Strandrace van Scheveningen en Le Touquet.

Poorte, zijn Motorsportloopbaan van kind met Astma tot Wereldkampioen Enduro.

Op 30 september 1950 werd Henk geboren te Nijverdal, hij maakte op 10 jarige leeftijd, de eerste meters van zijn indrukwekkende Motorsportloopbaan, thuis begint dat met de eerste rondjes op zijn vader zijn “Mobiletje”, een bromfiets die nu nog bij Henk in de schuur staat.

Start.

Op vijftienjarige leeftijd (1966) werd Henk lid van de MCNH en reed hij met een zelf omgebouwde Zündapp brommer mijn eerste Pijlenrit ook wel Enduro genaamd. Later reed hij met die zelfde brommer ook zijn eerste Trial en Motocross. Henk betaalde twee gulden voor deelname, en reed deze wedstrijden meestal uit. Hier leerde Henk wedstrijd trajecten op een bepaalde snelheid af te leggen. Jan Tijhuis had wel oog voor Henk zijn talent, en liet hem in die tijd toen een echte Rond Sachs Crossmotor testen. Dat was een heel verschil, dan zijn eerste eigenbouw crossbrommer met een frame gemaakt met behulp van verwarmingsbuizen. Gert Rond uit Bennekom was een framebouwer van cross- en Enduromotor met een Sachs motorblok in was gemonteerd. Op zijn zeventiende - dankzij Jan Tijhuis – kwam Henk in actie op een Rond Sachs Crossmotor, en waarmee hij op zijn achttiende, met deze omgebouwde crosser zijn eerste KNMV Enduro reed. Hierna volgde nog vele overwinningen waaronder ruim “100 NK Enduro’s “ (zie voor Henk zijn palmares het overzicht hieronder)

Miny.

Samen met Miny, zijn vrouw, die hij sinds zijn 18e kent, reed Henk heel Europa door met een grote bus en caravan. We waren soms twee maanden van huis..” Miny leerde ik al op mijn achttiende kennen. Zij was en is nog steeds mijn grootste steun en toeverlaat. Zij reed overal met me naartoe en heeft me 100% gesteund.

Henk zijn bereden Motormerken.

Henk heeft in zijn Motorsport jaren, op acht verschillende merken, motoren gereden: “Zündapp, Rond Sachs, Monark, Gebben Kreidler, Husqvarna, SWM, Montesa en Honda”

Wereld Kampioen Enduro in Assen.

Op die laatste motor, een Honda 500cc tweetakt, wint Henk na een felle strijd met Kees van der Ven in 1984 op zijn 34e de Zesdaagse in Assen en wordt hij overall “Wereldkampioen Enduro” , tot nu toe de enigste in Nederland. Het Trophee Team waartoe Henk behoorde, won tevens het Wereld landenklassement. Dat “Gouden Honda Venko Team” was samengesteld uit de volgende rijders, Captain Gerrit Wolsink (de vliegende tandarts), Henk van Mierlo, Dinand Zijlstra, Martin Schalkwijk, Simon Schram en natuurlijk Henk Poorte. Henk: “Ik moest in Assen, drie keer per dag een ronde van ruim 120 km rijden. Tijdens elke ronde (proef genaamd) zijn er tijdcontroles die je moet klokken. Als je tijd over had, mocht je zelf zonder hulp, sleutelwerk aan je motor verrichten, het was niet allen zaak om hard en snel te rijden, maar ook om je motor heel te houden. De slotcross was op het motorcrosscircuit in Norg. Met ons Team van zes rijders hadden we het minste aantal strafpunten ofwel secondes. De sterkste Endurolanden uit die tijd waren toen Oost-Duitsland, Zweden, Frankrijk en Italië.

Droom komt uit.

Die Nederlandse overwinning was een droom die uitkwam en waar ook Henk jaren naartoe had gewerkt. Henk werd na de finish bedolven onder felicitaties van supporters en mensen die hem dit succes, na zo vele jaren van hard werken, trainen en inzet, van harte gunde. Het WK. Team werd gehuldigd op ijsbaan “De Smelt in Assen” Later werd Henk in Nijverdal, op het gemeentehuis ook gehuldigd, en met paard en wagen rondgereden in het dorp.

Onderscheidingen voor de Wereldkampioen.

In 1984, ontving Henk de "Hans de Beaufort beker" de hoogste onderscheiding in de Nederlandse Motorsportwereld van de KNMV. Verder werd Henk in 1985, ook benoemd tot de “Eerste Sportman van het jaar” in de Provincie Overijssel.

Terugblik op Henk zijn Motorsportloopbaan.

Henk kijkt nu, anno 2016, met veel plezier terug op zijn grote ” Motorsport Carrière”. “Ik heb in mijn twintig geweldig mooie motorsport jaren (1965-1985) genoten van alle wedstijden in de Motocross, Grasbaanraces, Trial , Strandraces en Enduro., en ben in 1985 echt op mijn hoogtepunt gestopt.

Een goede start.

Ik wist gewoon niet van ophouden. Oh ja, en ik had meestal een goede start, als eerste de bocht in en dat scheelt heel veel. Henk reed vaak in een weekeind zowel een Endurowedstrijd als een motorcross.

Helaas is Henk nooit beroepsrijder kunnen worden.

Henk heeft van zijn hobby nooit zijn beroep kunnen maken. Ik ben drie jaar semiprof geweest. Werkte halve dagen en reed in die periode voor de Montesa importeur Wim Suyker uit Heel. Daar ben ik toen mee gestopt, uiteindelijk heb ik ruim 18 jaar zelf gesleuteld en getraind. In de jaren van 1982 tot en met 1985 werd Ton Hegeman mijn monteur, wat Henk heel veel tijd en werk scheelde.

Henk zijn Sponsoren.

Henk heeft wel altijd goede sponsoren gehad zoals Shell, Venko, Eurol, Gert Rond, Derk de Vos, Wim Suiker, Montesa en Honda. Hij dankt ze allen hierbij nogmaals voor de geboden ondersteuning. Motorcross was en is nog steeds zijn lust en zijn leven. Henk: “De techniek, de beheersing van de motor en vooral het genieten tijdens het rijden was leuk. Als je gedurende een zesdaagse in een trance kwam, was dat een heerlijk gevoel. Tijdens een Enduro moest je ook goed kunnen sleutelen, banden wisselen en rekenen. Verder speelde de omstandigheden als bergen, grindpaden, zand en ruw terrein een grote rol in de beleving. Het afzien hoort er ook bij natuurlijk. De gehele Motorsport is een zeer blessuregevoelige sport, maar ik ben er gelukkig, vrij ongeschonden door gekomen. Henk heeft volledig geleefd voor de sport. Het verschil tussen motorcross en Enduro is dat je bij motorcross twintig minuten later over de finish komt, terwijl met Enduro je de hele dag echt aan het motorrijden met zware terreinproeven bezig was. Dat vond ik het mooie aan Enduro.” De rustige Henk zegt over zijn eigen crossstijl: “Je ziet hem wel maar je hoort hem niet. Ik was een technische en geraffineerde rijder. Ik was secuur, geconcentreerd en kon goed langs de randjes rijden. Ik heb voor mijn leven moeten vechten ook in de tijd toen ik astma had, waardoor ik een enorme overlevingsdrang en vechtlust heb.

Dank voor die mooie Motorsportjaren.

De sport heeft Henk veel gebracht zoals vele overwinningen, de eer, het overwinnen van astma, het opbouwen van zijn zelfvertrouwen, en hij heeft daarnaast heel veel mensen leren kennen. Ik geniet nu ontzettend veel van mijn kinderen en kleinkinderen. Als ik mijn leven over zou mogen doen, dan werd ik opnieuw motorcrosser zegt een glunderende Hen Poorte.

Motocrossadvies (overleg) 30 mei 2016 14:12 (CEST)

Henk zijn bereden motoren

  • 1966, Zündapp 49cc
  • 1966, Trial wedstrijd met de Zündapp
  • 1966, Eerste Enduro met de Zündapp
  • 1967, Rond Sachs Cross
  • 1967, Rond Sachs Enduro
  • 1969, 50cc Rond Sachs Grasbaan
  • 1969, 50cc Kreidler cross
  • 1969, Kreidler Enduro
  • 1970, 50cc Rond Sachs cross
  • 1970, 50cc Rond Sachs grasbaan
  • 1970, Husqvarna
  • 1971, 100cc Rond-Sachs Enduro
  • 1971, AJS cross 250cc
  • 1973, Monark, 100cc cross / grasbaan
  • 1973, Monark 125cc crosser
  • 1973, Monark, 125cc crosser
  • 1974, Monark 100cc Enduro
  • 1974, Montesa 250cc
  • 1975, Montesa 250cc
  • 1975, Montesa 125cc Cross
  • 1977, SWM 250cc Enduro
  • 1978, Honda 250cc
  • 1978, 4e plaats in de Strandrace van "Le Touquet"
  • 1984, 3e plaats Strand race Scheveningen
  • 1999, Honda
  • 1999, Zwarte Cross met de Honda
  • 2006, KTM

Henk zijn palmares

  • 1969, Nederlands motorcross kampioen, 50cc junioren
  • 1970, Nederlands kampioen Enduro, 50cc junioren
  • 1974, Nederlands Kampioen motorcross, 250cc Junioren
  • 1974, 3e plaats in de 125cc GP van Nederland te Rhenen
  • 10 x Nederlands Kampioen Enduro
  • Winnaar van ruim "100 NK Enduro's"
  • Erelid van de MCNH uit Nijverdal
  • 3x Sportman van het jaar in de gemeente Hellendoorn
  • 1978, 4e plaats in de Strandrace van "Le Touquet"
  • 1980 Winnaar van de WK Enduro in Bielefeld (Duitsland)
  • Winnaar van de Thiaf Trial
  • 1984, Wereldkampioen Enduro, tijdens de zesdaagse van Assen
  • 1984 Wereldkampioen Enduro met het Nederlandse Trofee Team,

tijdens de zesdaagse van Assen

  • 1984, Winnaar van de "Hans de Beaufort beker"
  • 1984, 3e in de Strandrace van Scheveningen
  • 1985, Eerste Sportman van het jaar in de Provincie Overijssel

Henk zijn gereden Zesdaagses

  • 1971, Isle of Man, 100 cc Rond Sachs, Goud
  • 1973, Dalton USA, 125 cc Monark, Goud
  • 1974, Camerino Italy, 100 of 125 Monark, Brons
  • 1975, Isle of Man, 100 of 125 Monark, Goud
  • 1976, Zeltweg Austria, 100 cc Monark, Goud
  • 1977, Povazska Bystric CZ, 250 cc SWM, Brons
  • 1981, Elba Italy, 360 cc Montesa, Goud
  • 1982, Povazska Bystric CZ, 360 cc Montesa, Brons
  • 1983, Wales Engeland, 380 cc Honda, Goud
  • 1984, Assen NL, 500cc Honda, Goud
  • 1985, Lamolina Spain, 250cc Honda, Goud