Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Camarón de la Isla
El Camarón de la Isla (San Fernando, 5 december 1950 - 2 juli 1992 Badalona), was een Spaans flamencozanger.
Biografie
De echte naam van deze flamenco zigeunerzanger was José Monje Cruz. Zijn oom José gaf hem de naam Camarón (Spaans voor "garnaal") omdat zijn haar zo blond was en zijn huid zo licht. Al op achtjarige leeftijd begon hij samen met Rancapino te zingen aan herbergen en bushaltes om geld te verdienen. Op zestienjarige leeftijd won hij de eerste prijs op het Festival del Cante Jondo in Mairena de Alcor. Achteraf ging El Camarón naar Madrid met Miguel de los Reyes en in 1968 werd hij vast verbonden aan het Tablao Torres Bermejas waar hij twaalf jaar bleef. Het was daar dat hij Paco de Lucía ontmoette met wie hij tussen 1969 en 1977 negen albums opnam. Met zijn beiden trokken ze op rondreis tot Paco de Lucía zich meer wilde bezighouden met zijn soloprojecten. Vanaf dan begon Camarón met een van Paco's studenten te werken, Tomatito.
Op drieëntwintigjarige leeftijd trouwde Camarón met Dolores Montoya, een Romani-meisje van La Línea de La Concepción. Hij gaf haar de bijnaam "La Chispa" ("De vonk)". In die tijd was La Chispa pas veertien jaar. Ze zouden samen vier kinderen krijgen.
Camarón wordt door velen beschouwd als de meest invloedrijke flamenco "cantaor" (zanger) van de moderne tijd. Alhoewel zijn werk kritiek kreeg van "traditionalisten" was hij de eerste die zijn liederen liet begeleiden door een elektrische basgitaar. Op die manier gaf hij de start van wat later bekend zou worden als Nuevo Flamenco.
In 1992 stierf José Monge Crúz aan longkanker. Naar schatting meer dan 100.000 mensen waren aanwezig op zijn begrafenis.
Discografie
Met Paco de Lucía:
- Al Verte las Flores Lloran (1969)
- Cada Vez que Nos Miramos (1970)
- Son Tus Ojos Dos Estrellas (1971)
- Canastera (1972)
- Caminito de Totana (1973)
- Soy Caminante (1974)
- Arte y Majestad (1975)
- Rosa María (1976)
- Castillo de Arena (1977)
- Camaron en la Venta de Vargas (2006)
Met Paco de Lucía & Tomatito:
- Como el Agua (1981)
- Calle Real (1983)
- Viviré (1984)
- Potro de Rabia y Miel (1992)
Met Tomatito:
- Te lo Dice Camarón (1986)
- Flamenco Vivo (1987)
- Camarón Nuestro (1994)
Andere:
- La Leyenda del Tiempo (1979) (solo album)
- Soy Gitano (1989) (met Royal Philharmonic Orchestra uit Londen, gastoptreden Tomatito)
Externe links
- (en) Website Camarón de la Isla
- http://www.terra.es/personal5/camaronleyenda/camaron.htm Discografie, foto's, teksten, etc.
- (en) Biografie en discografie Camarón de la Isla
- (en) Flamencoforum
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- Dit artikel is gebaseerd op het artikel Camarón de la Isla op de Engelstalige Wikipedia.