Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Frans Wennekes

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 10 aug 2015 om 22:21 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Frans_Wennekes&oldid=44613554 - Tharzang - 28 jul 2015)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Franciscus Leonardus Joseph (Frans) Wennekes (Nijmegen, 13 maart 1923Amersfoort, 5 juli 2004) was een Nederlandse journalist. Tussen 1958 en 1975 was hij voor de stichting Zuid-Oost-Pers en de Audet NV buitenlands correspondent in de toenmalige Duitse hoofdstad Bonn.

Biografie

Frans Wennekes groeide als jongste van vijf kinderen op in het bakkersmilieu van zijn ouders Christianus Theodorus (Chris) Wennekes (1892-1967) en Bartholomea Maria Juliana (Berta) Brocken (1886-1962), aan de Nijmeegse Sint Jorisstraat. Al vroeg toonde hij een in zijn milieu ongebruikelijke en opvallende belangstelling voor literatuur en taal.[bron?] Hij volgde het basisonderwijs aan de door de Broeders van Maastricht gestichte Sint Josefsschool iets verderop aan de Sint Jorisstraat. Zijn intellectuele belangstelling bleef bij de klerikale onderwijzers niet onopgemerkt.[bron?] Het schoolhoofd broeder Adelfus drong er bij Wennekes' vader op aan[bron?] om hem te laten doorleren en hem niet als meewerkend kind in zijn bakkerij op te nemen.

Na de middelbareschoolopleiding volgde Wennekes enkele semesters theologie en vergelijkende godsdienstwetenschappen aan de Katholieke Universiteit van Nijmegen, die toen onder leiding stond van rector magnificus pater Titus Brandsma. In 1943 sloot die universiteit onder dwang van de Duitse bezetter de deuren en viel het grootste deel van de studenten onder de Arbeitseinsatz. Wennekes werd ingedeeld om te werken in de melkfabriek Praets bij Emmerik, net over de Duitse grens. In september 1944 was hij getuige van de heftige gevechten tussen de troepen van de geallieerden en de Duitse Wehrmacht in de Nijmeegse wijk Kelfkensbos, waarbij de Sint Jorisstraat als strategisch punt bij de Waalbrug grotendeels volledig werd verwoest.

Eind jaren veertig van de 20e eeuw solliciteerde hij bij De Gelderlander en werd hij aangenomen als sportverslaggever. Al snel werd hij lid van de redactie binnenland om onder leiding van zijn mentor Louis Frequin, toenmalig hoofdredacteur van De Gelderlander en vader van Willibrord Frequin, te worden toegevoegd aan de redactie buitenland. In 1958 werd hij door de Audet NV (De Gelderlander in Nijmegen, Dagblad voor Noord-Limburg in Venlo, De Limburger te Roermond en Maastricht, De Nieuwe Krant in Arnhem en De Stem in Breda) en de stichting Zuid-Oost-Pers (Brabants Dagblad in Den Bosch, Eindhovens Dagblad in Eindhoven, Helmonds Dagblad in Helmond en het Nieuwsblad van het Zuiden in Tilburg), die tezamen meer dan een miljoen betalende abonnees bereikten, uitgezonden als buitenlands correspondent met standplaats in Bonn, de toenmalige hoofdstad van de Bondsrepubliek Duitsland.

Het waren de perioden van het Duitse Wirtschaftswunder en de Koude Oorlog.

Erkenning

Voor zijn objectieve en heldere berichtgeving werd Wennekes in de jaren tachtig van de vorige eeuw drie keer onderscheiden als Officier in de Orde van Oranje-Nassau, als Officier in de Orde van Leopold II en met het Bundesverdienstkreuz Erster Klasse.