World Popular Song Festival

	World Popular Song Festival
Uitgereikt door	Yamaha Music Foundation
Eerst uitgereikt	1970
Laatst uitgereikt	1989

Het World Popular Song Festival (WPSF) was vanaf 1970 tot 1989 een jaarlijks terugkerende presentatie en wedstrijd van liedjes.

Oprichting

Het World Popular Song Festival wordt georganiseerd door de Yamaha Music Foundation. Het WPSF, ook wel de "Oriental Eurovision" genaamd, werd officieel gelanceerd in 1970 als een jaarlijks terugkerend evenement met als doel "vreugde te brengen onder de volkeren via muziek". Bij de oprichting werd gedeclameerd:

"The only thing with a universal emotional appeal that the people throughout the world can truly share today is music. The World Popular Song Festival is held with the hope that the joy of music will not be tarnished by the influence of politics or economics." (Het enige wat een universele emotionele aantrekkingskracht heeft en door de hele wereld tegenwoordig werkelijk gedeeld kan worden is de muziek. Het World Popular Song Festival wordt gehouden in de hoop dat de vreugde van de muziek niet bezoedeld wordt door de invloed van politiek of economie.)

Daarom werd het festival opengesteld voor deelnemers uit alle landen, ongeacht de politieke richting.

De geestelijke vader van het WPSF was de Japanner Genichi Kawakami, voorzitter van de Yamaha Music Foundation. Eind jaren 60 zocht hij een middel om de ontwikkeling van muziek te promoten. Eerst richtte hij internationale muziekklassen op, later koos hij andere methoden.

In eigen land had Yamaha reeds een succesvolle, nationale muziekwedstrijd op poten gezet (de voorloper van het latere Popular Song Contest of kortweg Popcon). Doordat hij een verzoek kreeg van een internationaal muziekfestival buiten Japan om enkele Japanse liedjes en artiesten uit Yamaha's muziekwedstrijd af te vaardigen, kwam hij op het idee diverse internationale muziekfestivals te bezoeken. Kawakami concludeerde dat de jureringsmethode van deze festivals vaak niet eenduidig was en de organisatie niet altijd vlot verliep. (Denken we maar aan het jureringsdebacle tijdens het Eurovisiesongfestival van 1969.)

1970: het eerste WPSF

In juli 1970 besloot Kawakami een onafhankelijk, internationaal muziekfestival op te starten dat jaarlijks rond half november in de gigantische Nippon Budokan Hall van Tokio zou plaatsvinden. Vier maanden later, op 20 november, kon het First Tokyo International Popular Song Festival van start gaan. Het selectiecomité had 44 liedjes uit 37 landen geselecteerd uit 584 inzendingen uit 47 landen.

Enkele deelnemers van het eerste WPSF waren:

Daliah Lavi (België), bekend van haar rol in de James Bondparodie "Casino Royal" (1967) met Woody Allen. Zij bracht het chanson "Prends L'Amour", dat op de 13de plaats eindigde.
de beroemde jazz-zangeres Rita Reys (Nederland) met "Just Be You", een compositie van haar echtgenoot Pim Jacobs.
Frida Boccara voor Frankrijk,
Jacques Michel voor Canada
Ted Mulry (Australië), die met zijn inzending een nummer 1-hit scoorde in zijn land.

Winnaar van de eerste editie was Israël met het duo Hedva & David. Van hun winnend up-tempo festivalliedje "Ani Holem Al Naomi" (I Dream Of Naomi) gingen wereldwijd twee miljoen exemplaren over de toonbank. Dat gaf meteen een boost aan de geloofwaardigheid van het nieuwe liedjesfestijn.

Het festival werd bekeken door ruim 300 miljoen TV-kijkers in Japan, Azië, Zuid-Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland. De uiteindelijke winnaar, gekozen door een Japanse én een internationale jury, keerde trots huiswaarts met de titel van "beste popliedje" in de wereld.

Bekende deelnemers

Een groot aantal internationale artiesten waagden ooit hun kansen op het WPSF: ABBA, Céline Dion, Bryan Adams, Tina Charles, Eros Ramazzotti, Gianna Nannini, Demis Roussos, Bonnie Tyler, B.J. Thomas, LaToya Jackson, Erasure en vele anderen. Maar ook Vlaamse en Waalse sterren als Ann Christy en Sandra Kim en Nederlandse grootheden als Robert Long, Anita Meyer en Maywood.

België op het WPSF

In de geschiedenis van het Festival greep België tweemaal net naast de grote trofee.

In 1972 kwam het Waalse damestrio Les Nanas met het milieubewuste "Marie Sainte-Marie" net enkele punten tekort.

Hetzelfde gold voor het Vlaamse duo Nicole & Hugo. In 1974 eindigden zij op de tweede plaats met hun vertolking van "Met De Zomer Mee", deels gezongen in het Nederlands, het Engels én het Japans. Les Nanas vormden trouwens het achtergrondkoortje van Nicole & Hugo op het Eurovisiesongfestival van 1973.

Nederland op het WPSF

Nederland (dat steeds in het Engels zong) strandde eenmaal op een zucht van de overwinning, in 1987 met Nadieh en haar "Haifa Blue". En niet te vergeten Ben Cramer die in 1972 het nummer When you're there zong (en een MOPA won) en op basis daarvan werd teruggevraagd in 1975 toe hij met Memory of the lost time wederom in de finale te zien was.

WSPF en Eurovisiesongfestival

Twaalf winnaars van het Eurovisiesongfestival - uit de jaren 60, '70, '80, '90 én '00 - namen ooit één of meerdere keren deel aan het WPSF, voor of na hun ESC-overwinning. Geen enkele slaagde er echter in zijn Europese Grand Prix-zege op Japanse bodem te herhalen. Het beste resultaat werd geboekt door Udo Jürgens: een tweede plaats én twee onderscheidingen.

In totaal waagden tientallen artiesten, die ooit deelnamen of zouden deelnemen aan het Eurovisiesongfestival, hun kans op het WPSF. De succesvolste onder hen waren

Martine Clémenceau (ESC 1973): winnaar van de "Yamaha Grand Prix" in 1971
Ellen Nikolaysen (ESC 1975): winnaar van de "Yamaha Grand Prix" in 1974

Het WPSF 1977 was in feite een mini-Eurovisiesongfestival: acht ESC-artiesten (ex- of toekomstige) traden toen aan. Onder hen haalden zelfs zes de finale.

Onderscheidingen

Driemaal kreeg het WPSF zelf een prestigieuze onderscheiding, waaronder de "Bronze Prize for Best Organizer" (1973) en "Best Music Festival in

De WPSF in 1988 werd afgelast.

In het najaar van 1989 werd met een speciale verjaardagseditie afscheid genomen van de World Popular Song Festival.

Lijst van winnaars

Na enkele jaren was er een aparte categorie voor de Japanse deelnemer.

Jaar	Land	Artiest	Lied
1970	Israël	Hedva & David	I dream of Naomi
1971	Frankrijk	Martine Clémenceau	Un jour l'amour
	Japan	Tsunehiko Kamijo & Rokumonsen	Tabidachi No Uta
1972	Verenigd Koninkrijk	Capricorn	Feeling
	Jamaica	Ernie Smith	Life is just for livin'
1973	Italië	Gilda Giuliani	Parigi a volte cosa fa
	Verenigde Staten	Shawn Philips	All the kings and castles
	Verenigd Koninkrijk	Keeley Ford	Head over heels
1974	Noorwegen	Ellen Nikolaysen	You made me feel I could fly
1975	Mexico	Mister Loco	Lucky Man
1976	Italië	Franco & Regina	Amore mio
1977	Verenigd Koninkrijk	Rags	Can't hide my love
1978	Verenigd Koninkrijk	Tina Charles	Love rocks
1979	Verenigd Koninkrijk	Bonnie Tyler	Sitting on the edge of the ocean
1980	Verenigde Staten	Mary MacGregror	What's the use
1981	Cuba	Osvaldo Rodríguez	Digamos que mas da
1982	Verenigde Staten	Anne Bertucci	Where did we go wrong
1983	Hongarije	Newton Family	Time goes by
1984	Canada	France Joli	Party lights
1985	Argentinië	Valeria Lynch	Rompecabezas
1986	Verenigde Staten	Stacy Lattisaw	Longshot
1987	Australië	Pseudo Echo	Take on the world
1988		Onbeslist
1989		Benefiet